Jean-Frédéric Bazille (1841 - 1870) jest uważany za jednego z pierwszych malarzy impresjonistów. Uważa się, że to właśnie on zapoczątkował i wywarł wpływ na impresjonistyczne malarstwo figuralne. Urodzony w Montpellier w zamożnej rodzinie protestanckiej, Bazille w swoich pracach często przedstawiał portrety i pejzaże, które tworzył bezpośrednio w plenerze w stylu malarstwa plenerowego. Jego pasję do sztuki rozbudziły obrazy Eugène Delacroix i Gustave Courbet. Rodzina Bazille'a miała jednak inne pomysły na jego edukację i późniejszą karierę. W końcu udało mu się dojść do porozumienia z ojcem, że będzie mógł studiować sztukę, jeśli jednocześnie będzie studiował medycynę.
Po dwóch latach studiów Bazille przeniósł się w 1862 r. do Paryża, gdzie kontynuował naukę u Charlesa Gleyre'a. W Paryżu poznał Pierre-Auguste Renoir i również z nim dzielił studio. Podczas pobytu w Paryżu Bazille zaprzyjaźnił się z wieloma znanymi malarzami, takimi jak Claude Monet, Alfred Sisley, Édouard Manet i Henri Fantin-Latour. Bazille pracował z niektórymi z tych artystów, a także był modelem do "Śniadania w zieleni" Moneta. Bazille lubił pomagać swoim mniej zamożnym przyjaciołom malarzom. Często więc wspierał ich finansowo, oferował materiały do pracy, czy pozwalał korzystać ze swojej pracowni.
Po oblaniu egzaminu lekarskiego w 1864 roku Bazille poświęcił się malarstwu na pełny etat. Jego okres twórczości ograniczył się do zaledwie 8 lat, gdyż zmarł w młodym wieku. W tym czasie udało mu się namalować w sumie 60 obrazów. Zdołał wystawić publicznie w sumie tylko pięć obrazów, pierwszy na Salonie Paryskim w 1866 roku, ale nie udało mu się sprzedać żadnego z nich za życia. Do jego najbardziej znanych dzieł należą "Różowa sukienka", "Zjazd rodzinny" czy "Rybak z siecią". Kiedy w 1870 r. wybuchła wojna francusko-pruska, Frédéric Bazille wstąpił do pułku żuawów i poszedł na wojnę. Zaledwie kilka miesięcy później, w wieku 28 lat, zginął w bitwie pod Beaune-la-Rolande. Jego ojciec kazał go pochować w rodzinnym Montpellier.
Jean-Frédéric Bazille (1841 - 1870) jest uważany za jednego z pierwszych malarzy impresjonistów. Uważa się, że to właśnie on zapoczątkował i wywarł wpływ na impresjonistyczne malarstwo figuralne. Urodzony w Montpellier w zamożnej rodzinie protestanckiej, Bazille w swoich pracach często przedstawiał portrety i pejzaże, które tworzył bezpośrednio w plenerze w stylu malarstwa plenerowego. Jego pasję do sztuki rozbudziły obrazy Eugène Delacroix i Gustave Courbet. Rodzina Bazille'a miała jednak inne pomysły na jego edukację i późniejszą karierę. W końcu udało mu się dojść do porozumienia z ojcem, że będzie mógł studiować sztukę, jeśli jednocześnie będzie studiował medycynę.
Po dwóch latach studiów Bazille przeniósł się w 1862 r. do Paryża, gdzie kontynuował naukę u Charlesa Gleyre'a. W Paryżu poznał Pierre-Auguste Renoir i również z nim dzielił studio. Podczas pobytu w Paryżu Bazille zaprzyjaźnił się z wieloma znanymi malarzami, takimi jak Claude Monet, Alfred Sisley, Édouard Manet i Henri Fantin-Latour. Bazille pracował z niektórymi z tych artystów, a także był modelem do "Śniadania w zieleni" Moneta. Bazille lubił pomagać swoim mniej zamożnym przyjaciołom malarzom. Często więc wspierał ich finansowo, oferował materiały do pracy, czy pozwalał korzystać ze swojej pracowni.
Po oblaniu egzaminu lekarskiego w 1864 roku Bazille poświęcił się malarstwu na pełny etat. Jego okres twórczości ograniczył się do zaledwie 8 lat, gdyż zmarł w młodym wieku. W tym czasie udało mu się namalować w sumie 60 obrazów. Zdołał wystawić publicznie w sumie tylko pięć obrazów, pierwszy na Salonie Paryskim w 1866 roku, ale nie udało mu się sprzedać żadnego z nich za życia. Do jego najbardziej znanych dzieł należą "Różowa sukienka", "Zjazd rodzinny" czy "Rybak z siecią". Kiedy w 1870 r. wybuchła wojna francusko-pruska, Frédéric Bazille wstąpił do pułku żuawów i poszedł na wojnę. Zaledwie kilka miesięcy później, w wieku 28 lat, zginął w bitwie pod Beaune-la-Rolande. Jego ojciec kazał go pochować w rodzinnym Montpellier.
Strona 1 / 1