Strona 1 / 2
Edward John Poynter był angielskim malarzem, projektantem i rysownikiem. Urodził się w Paryżu, gdzie jego rodzice - znany architekt Ambrose Poynter i jego żona Emma - mieszkali od 1830 roku. Dość szybko po narodzinach Edwarda młoda rodzina przeniosła się z powrotem do Anglii. Tutaj Edward uczęszczał do Brighton College i Ipswich School, ale z powodów zdrowotnych wcześnie przerwał naukę. Młody Edward spędzał zimowe miesiące nie w zapyziałym, wilgotnym Londynie, ale na Maderze i w Rzymie. Tam poznał w 1853 r. angielskiego malarza, rysownika i rzeźbiarza Frederic Leighton, który wywarł na nim ogromne wrażenie. Po powrocie do Londynu Poynter studiował w Leigh's Academy i Royal Academy. Następnie powrócił do Paryża, gdzie studiował w pracowni ARTYSTY1, a wśród jego kolegów znaleźli się ARTYSTA2 i ARTYSTA3.
W 1866 roku Poynter ożenił się z Agnes MacDonald i w ten sposób został szwagrem malarza Edward Burne Jones. Jego siostrzeńcami byli przyszły pisarz i laureat Nagrody Nobla Rudyard Kipling oraz przyszły trzykrotny premier Wielkiej Brytanii Stanley Baldwin.
Poynter stał się najbardziej znany ze swoich wielkoformatowych obrazów historycznych, takich jak jego pierwszy wielki sukces, "Izrael w Egipcie" z 1867 roku i "Król Salomon" z 1890 roku. Poza malarstwem był jednak coraz bardziej aktywny jako nauczyciel i urzędnik w ówczesnym świecie sztuki. Był pierwszym profesorem w Slade School of Art w Londynie, gdzie Henry Scott Tuke był jednym z jego studentów. Był szefem Royal Collage Of Art i dyrektorem National Gallery, gdzie odpowiadał za otwarcie Tate Gallery. W 1896 roku został prezydentem Akademii Królewskiej. W tym samym roku został też pasowany na rycerza.
Ze względu na liczne i czasochłonne zajęcia akademickie Poynter pod koniec XIX wieku malował coraz mniej, poza tym klasycyzm tracił na znaczeniu w świecie sztuki. Nie mógł i nie chciał nadążać za nowościami w malarstwie. W 1919 roku Poynter zmarł. Pochowany jest w Katedrze św. Pawła w Londynie.
Edward John Poynter był angielskim malarzem, projektantem i rysownikiem. Urodził się w Paryżu, gdzie jego rodzice - znany architekt Ambrose Poynter i jego żona Emma - mieszkali od 1830 roku. Dość szybko po narodzinach Edwarda młoda rodzina przeniosła się z powrotem do Anglii. Tutaj Edward uczęszczał do Brighton College i Ipswich School, ale z powodów zdrowotnych wcześnie przerwał naukę. Młody Edward spędzał zimowe miesiące nie w zapyziałym, wilgotnym Londynie, ale na Maderze i w Rzymie. Tam poznał w 1853 r. angielskiego malarza, rysownika i rzeźbiarza Frederic Leighton, który wywarł na nim ogromne wrażenie. Po powrocie do Londynu Poynter studiował w Leigh's Academy i Royal Academy. Następnie powrócił do Paryża, gdzie studiował w pracowni ARTYSTY1, a wśród jego kolegów znaleźli się ARTYSTA2 i ARTYSTA3.
W 1866 roku Poynter ożenił się z Agnes MacDonald i w ten sposób został szwagrem malarza Edward Burne Jones. Jego siostrzeńcami byli przyszły pisarz i laureat Nagrody Nobla Rudyard Kipling oraz przyszły trzykrotny premier Wielkiej Brytanii Stanley Baldwin.
Poynter stał się najbardziej znany ze swoich wielkoformatowych obrazów historycznych, takich jak jego pierwszy wielki sukces, "Izrael w Egipcie" z 1867 roku i "Król Salomon" z 1890 roku. Poza malarstwem był jednak coraz bardziej aktywny jako nauczyciel i urzędnik w ówczesnym świecie sztuki. Był pierwszym profesorem w Slade School of Art w Londynie, gdzie Henry Scott Tuke był jednym z jego studentów. Był szefem Royal Collage Of Art i dyrektorem National Gallery, gdzie odpowiadał za otwarcie Tate Gallery. W 1896 roku został prezydentem Akademii Królewskiej. W tym samym roku został też pasowany na rycerza.
Ze względu na liczne i czasochłonne zajęcia akademickie Poynter pod koniec XIX wieku malował coraz mniej, poza tym klasycyzm tracił na znaczeniu w świecie sztuki. Nie mógł i nie chciał nadążać za nowościami w malarstwie. W 1919 roku Poynter zmarł. Pochowany jest w Katedrze św. Pawła w Londynie.