Henry Scott Tuke był angielskim malarzem i fotografem. Urodził się w znanej rodzinie działaczy społecznych. Jego ojciec Daniel był wybitnym lekarzem i psychiatrą, jednym z pierwszych zwolenników humanitarnego traktowania osób chorych psychicznie.
Tuke był płodnym artystą; znanych jest ponad 1300 jego prac. Prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich przedstawień nagich chłopców i młodych mężczyzn, zajmował się również malarstwem marynistycznym i namalował wiele znanych portretów statków.
W 1875 roku Tuke zapisał się do Slade School of Art w Londynie, gdzie studiował m.in. pod kierunkiem Alphonse Legros i Edward Poynter. Stypendium umożliwiło mu kontynuowanie studiów w Slade i we Włoszech do 1880 roku. We Włoszech powstały pierwsze obrazy przedstawiające nagich młodych mężczyzn, ale nie były one jeszcze głównym tematem jego malarstwa. W 1881 roku ciągnie go do Paryża. Tam zaprzyjaźnił się z amerykańskim malarzem John Singer Sargent, ale także z Francuzem Jules Bastien-Lepage, który zachęcał go do coraz częstszej pracy w plenerze, a nie tylko w pracowni. Tuke postanowił wrócić do Anglii, gdzie dawni przyjaciele i koledzy artyści założyli kolonię artystyczną o nazwie Newlyn School. To właśnie w Newlyn powstały jego pierwsze obrazy przedstawiające nagich chłopców w łodziach. Pozostał tam do 1885 roku, kiedy to przeniósł się z powrotem do Falmouth, gdzie się wychował. Falmouth miało przyjemny klimat do kąpieli nago, co Tuke uwielbiał. Tam powstało wiele z jego najbardziej znanych obrazów. Tuke kupił łódź i przekształcił ją w pływające studio. W latach 90. XIX wieku Tuke zrezygnował z prób umieszczenia swoich aktów w mitologicznej scenerii; zaczął malować nagich młodzieńców w codziennych scenach, podczas pływania i łowienia ryb. Tuke stał się szanowanym i zamożnym malarzem, a w 1914 roku został nawet wybrany do Royal Academy. W wieku 70 lat Tuke doznał ataku serca i zmarł rok później w 1929 roku, pozostawiając w testamencie hojne sumy mężczyznom, których malował jako dzieci i nastolatkowie. Wiele z tych modeli jest znanych z imienia i nazwiska, prawie wszyscy zostali powołani do wojska na początku I wojny światowej, a wielu z nich nie powróciło.
Po jego śmierci Tuke popadł w zapomnienie. Dopiero w latach siedemdziesiątych został odkryty na nowo przez pierwsze pokolenie artystów i kolekcjonerów sztuki o otwartej orientacji homoseksualnej.
Henry Scott Tuke był angielskim malarzem i fotografem. Urodził się w znanej rodzinie działaczy społecznych. Jego ojciec Daniel był wybitnym lekarzem i psychiatrą, jednym z pierwszych zwolenników humanitarnego traktowania osób chorych psychicznie.
Tuke był płodnym artystą; znanych jest ponad 1300 jego prac. Prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich przedstawień nagich chłopców i młodych mężczyzn, zajmował się również malarstwem marynistycznym i namalował wiele znanych portretów statków.
W 1875 roku Tuke zapisał się do Slade School of Art w Londynie, gdzie studiował m.in. pod kierunkiem Alphonse Legros i Edward Poynter. Stypendium umożliwiło mu kontynuowanie studiów w Slade i we Włoszech do 1880 roku. We Włoszech powstały pierwsze obrazy przedstawiające nagich młodych mężczyzn, ale nie były one jeszcze głównym tematem jego malarstwa. W 1881 roku ciągnie go do Paryża. Tam zaprzyjaźnił się z amerykańskim malarzem John Singer Sargent, ale także z Francuzem Jules Bastien-Lepage, który zachęcał go do coraz częstszej pracy w plenerze, a nie tylko w pracowni. Tuke postanowił wrócić do Anglii, gdzie dawni przyjaciele i koledzy artyści założyli kolonię artystyczną o nazwie Newlyn School. To właśnie w Newlyn powstały jego pierwsze obrazy przedstawiające nagich chłopców w łodziach. Pozostał tam do 1885 roku, kiedy to przeniósł się z powrotem do Falmouth, gdzie się wychował. Falmouth miało przyjemny klimat do kąpieli nago, co Tuke uwielbiał. Tam powstało wiele z jego najbardziej znanych obrazów. Tuke kupił łódź i przekształcił ją w pływające studio. W latach 90. XIX wieku Tuke zrezygnował z prób umieszczenia swoich aktów w mitologicznej scenerii; zaczął malować nagich młodzieńców w codziennych scenach, podczas pływania i łowienia ryb. Tuke stał się szanowanym i zamożnym malarzem, a w 1914 roku został nawet wybrany do Royal Academy. W wieku 70 lat Tuke doznał ataku serca i zmarł rok później w 1929 roku, pozostawiając w testamencie hojne sumy mężczyznom, których malował jako dzieci i nastolatkowie. Wiele z tych modeli jest znanych z imienia i nazwiska, prawie wszyscy zostali powołani do wojska na początku I wojny światowej, a wielu z nich nie powróciło.
Po jego śmierci Tuke popadł w zapomnienie. Dopiero w latach siedemdziesiątych został odkryty na nowo przez pierwsze pokolenie artystów i kolekcjonerów sztuki o otwartej orientacji homoseksualnej.
Strona 1 / 2