Christopher Richard Wynne Nevinson jest jednym z najbardziej znanych artystów I wojny światowej, a także malarzem pejzażystą, akwaforcistą i litografem. C.R.W. Nevinson zainspirował się w szkole artystycznej pracami walijskiego wytrawiacza Augustusa Edwina Johna i uczęszczał do szkoły artystycznej na University College London, gdzie poznał współczesnych mu artystów, takich jak portrecista Mark Gertler, grawer Adrian Allinson oraz malarz i artysta dekoracyjny Dora Carrington. Nevinson interesował się w tym czasie również sztuką wczesnego renesansu. Nevinson nie usłyszał żadnych pozytywnych słów od znanego profesora sztuki Henry Tonks, co doprowadziło do dozgonnej wrogości między nimi. Dla Nevinsona był to wyjazd do Paryża do prestiżowej Académie Julian, w tym mieście poznał Pabla Picassa i Włodzimierza Lenina, dzielił pracownię z wielkim włoskim malarzem i rzeźbiarzem Amedeo Modigliani, a także poznał włoskich futurystów Filippo Tommaso Marinetti i Gino Severiniego. Wraz z Marinettim pisał i publikował również manifesty angielskiego futuryzmu.
Kiedy wybuchła I wojna światowa, Nevinson pracował jako wolontariusz, a później jako kierowca ambulansu dla Czerwonego Krzyża, opiekując się rannymi francuskimi żołnierzami. Z tego okresu pochodzą jego dzieła "Lekarz" i "La Patrie". Na London Group Exhibition w 1915 r. zgłosił cztery dzieła sztuki, a jego futurystyczny obraz "Powrót do okopów" został wysoko oceniony. W tym samym roku ożenił się również z Kathleen Knowlman. Jego doświadczenia wojenne i szpitalne doprowadziły Nevinsona do wystawienia "La Mitrailleuse" w Allied Artists Association w 1916 roku i namalowania obrazów takich jak "A Dove". Na tym ostatnim widać dziecko zabite przez niemiecką bombę zwaną gołębiem. Rok później został oficjalnym malarzem wojennym brytyjskiej agencji wojennej, odwiedzając m.in. front zachodni. Po powrocie do Anglii wykonał liczne litografie dotyczące budowy samolotów oraz zaprezentował (również w Nowym Jorku) swoje prace wojenne, które malował głównie w kolorach brązu i ciemnej zieleni. Nevinson znany był także z przerysowań, a jednocześnie depresyjnej i temperamentnej natury - jeden z krytyków określił go nawet jako jednego z najbardziej znienawidzonych brytyjskich artystów. Nawet jego wspomnienia zostały opisane jako częściowo niedokładne.
Podczas II wojny światowej Nevinson pracował dla Królewskich Sił Powietrznych, tworząc zdjęcia z wojny powietrznej, z których jedno zostało przekazane Winstonowi Churchillowi jako prezent i do dziś wisi na Downing Street. Po udarze sparaliżowało mu prawą rękę i nauczył się malować lewą. W roku swojej śmierci wystawił prace w Akademii Królewskiej, ale kilka miesięcy później zmarł.
Christopher Richard Wynne Nevinson jest jednym z najbardziej znanych artystów I wojny światowej, a także malarzem pejzażystą, akwaforcistą i litografem. C.R.W. Nevinson zainspirował się w szkole artystycznej pracami walijskiego wytrawiacza Augustusa Edwina Johna i uczęszczał do szkoły artystycznej na University College London, gdzie poznał współczesnych mu artystów, takich jak portrecista Mark Gertler, grawer Adrian Allinson oraz malarz i artysta dekoracyjny Dora Carrington. Nevinson interesował się w tym czasie również sztuką wczesnego renesansu. Nevinson nie usłyszał żadnych pozytywnych słów od znanego profesora sztuki Henry Tonks, co doprowadziło do dozgonnej wrogości między nimi. Dla Nevinsona był to wyjazd do Paryża do prestiżowej Académie Julian, w tym mieście poznał Pabla Picassa i Włodzimierza Lenina, dzielił pracownię z wielkim włoskim malarzem i rzeźbiarzem Amedeo Modigliani, a także poznał włoskich futurystów Filippo Tommaso Marinetti i Gino Severiniego. Wraz z Marinettim pisał i publikował również manifesty angielskiego futuryzmu.
Kiedy wybuchła I wojna światowa, Nevinson pracował jako wolontariusz, a później jako kierowca ambulansu dla Czerwonego Krzyża, opiekując się rannymi francuskimi żołnierzami. Z tego okresu pochodzą jego dzieła "Lekarz" i "La Patrie". Na London Group Exhibition w 1915 r. zgłosił cztery dzieła sztuki, a jego futurystyczny obraz "Powrót do okopów" został wysoko oceniony. W tym samym roku ożenił się również z Kathleen Knowlman. Jego doświadczenia wojenne i szpitalne doprowadziły Nevinsona do wystawienia "La Mitrailleuse" w Allied Artists Association w 1916 roku i namalowania obrazów takich jak "A Dove". Na tym ostatnim widać dziecko zabite przez niemiecką bombę zwaną gołębiem. Rok później został oficjalnym malarzem wojennym brytyjskiej agencji wojennej, odwiedzając m.in. front zachodni. Po powrocie do Anglii wykonał liczne litografie dotyczące budowy samolotów oraz zaprezentował (również w Nowym Jorku) swoje prace wojenne, które malował głównie w kolorach brązu i ciemnej zieleni. Nevinson znany był także z przerysowań, a jednocześnie depresyjnej i temperamentnej natury - jeden z krytyków określił go nawet jako jednego z najbardziej znienawidzonych brytyjskich artystów. Nawet jego wspomnienia zostały opisane jako częściowo niedokładne.
Podczas II wojny światowej Nevinson pracował dla Królewskich Sił Powietrznych, tworząc zdjęcia z wojny powietrznej, z których jedno zostało przekazane Winstonowi Churchillowi jako prezent i do dziś wisi na Downing Street. Po udarze sparaliżowało mu prawą rękę i nauczył się malować lewą. W roku swojej śmierci wystawił prace w Akademii Królewskiej, ale kilka miesięcy później zmarł.
Strona 1 / 2