Dama z Shalott to ballada Alfreda Tennysona, poety epoki biedermeieru. Wykorzystał ją do interpretacji Nimue z legendy arturiańskiej, która ma swoje korzenie w średniowieczu.
. Historia opowiada o kobiecie, która mieszka samotnie w wieży na wodzie jako strażniczka źródła. Wszystko, czego się dowiedziała o świecie, widzi w lustrze, a motywy splata w gigantyczny gobelin. Pewnego dnia, gdy jej oczom ukazuje się przystojny rycerz, wbrew przeznaczeniu spogląda przez okno i wywołuje klątwę. Lustro pęka, a tęsknota każe jej opuścić wieżę. Wsiada na łódź, na której pisze swoje imię. Jej siły życiowe zanikają, a ona sama śpiewa ostatnią piosenkę.

Ten moment uchwycił J. W. Waterhouse w swojej interpretacji z 1888 roku. Teraz pierwsze pytające spojrzenie każdego widza kieruje się najpierw na napisy na łodzi. Ale tylko z trudem można odczytać słowa "Pani z ...". To sprytne posunięcie artysty, gdyż dama znana jest pod wieloma imionami. Na przykład, jest ona określana jako Pani, Mistrzyni, Opiekunka lub Królowa Jeziora, Źródła, Wody lub Fontanny. Oprócz Nimue, jako imiona podawane są również Vivian, Elaine i Niniane.
. Siedzi w swojej łodzi, wielki dywan z nią, bo nie zostawia nic za sobą. Schody do wieży są za nią. Zardzewiały łańcuch już się poluzował, lada chwila wypuści go z ręki. Wokół niej zapadła jesień, natura oddycha swoim życiem, tak jak jest to teraz przeznaczone młodej damie. Dwie z trzech świec przed nią już zgasły. Ale po płomieniu ostatniej świecy widać, że ma wiatr w plecy. Para jaskółek przelatuje nisko nad wodą. Oni również wydają się żegnać ostatecznie swoją podróż na południe. Zalesione wzgórza w oddali są jeszcze w pełni zielonego listowia.

Na łodzi znajdują się gotowe poduszki. Górna jest obszyta złotymi pomponami. W jego centrum kroczy dwuogoniasty czarny lew heraldyczny na białym tle. To także jest już za nią. Jej ozdobne dzieło życia wydaje się być wleczone bez miłości. Obserwator może wyraźnie dostrzec szczegółowy haft, ale dywan wisi w wodzie. Można by pomyśleć, że nurt ciągnie go pod powierzchnią, a może to po prostu liście na stawie? Przed nią w łodzi leży krucyfiks, mężczyzna ma na sobie czerwony materiał wokół lędźwi, różaniec jest starannie ułożony na środku jego ciała. Kolor materiału wydaje się odpowiadać czerwieni jej ust.

---

Dama z Shalott · John William Waterhouse