Gotyk to termin używany do opisu sztuki średniowiecza od połowy XII wieku do około 1500 roku. Nazwa wywodzi się od włoskiego "gotico" oznaczającego barbarzyński, obcy. Okres gotycki następuje po okresie romańskim, w którym jednak istniały już elementy gotyckie, takie jak typowy łuk ostry. Gotyk został zastąpiony przez renesans.

Sztukę gotycką można znaleźć przede wszystkim w budownictwie kościelnym tego okresu. Zaczęło się we Francji, więc około 1140 roku w okolicach Paryża wybudowano katedrę Notre Dame de Paris. Nastąpiło przebudzenie duchowe, teologiczne, polityczne, ekonomiczne i techniczne. Gospodarka rozwijała się pomyślnie, ludność ciągnęła do miast, potrzebne były nowe kościoły, możliwe było również finansowanie. Wspaniałe katedry w Chartres, Amiens i Reims są obecnie wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO i przyciągają miliony turystów. Największą gotycką katedrą jest Santa Maria de la Sede w Sewilli. Religia była ważna, ludzie chcieli więcej światła w kościołach, więc budowano coraz większe i bardziej kolorowe okna. Budowniczowie tych gotyckich kościołów byli pierwotnie kamieniarzami i stali się architektami średniowiecza. Nosili oni tytuł mistrza katedralnego, jak na przykład mistrz Gerhard, jeden z budowniczych katedry w Kolonii, czy Anton Pilgram z katedry św. Katedry zdobiły sztywno wyglądające postacie w wyrazistych strojach.

W malarstwie pojawiły się freski z motywami religijnymi, wiele witraży w dużych gotyckich oknach, malarstwo panelowe na boazeriach ściennych i skrzydlate ołtarze, z których słynął Tilman Riemenschneider. Księgi liturgiczne były ilustrowane i zdobione malarstwem książkowym.