Walentin Aleksandrowicz Sierow był rosyjskim artystą znanym jako malarz portretowy i grafik. Ojcem Serowa, który zmarł w młodym wieku, był kompozytor i krytyk muzyczny Aleksander Nikołajewicz Serow. Już w dzieciństwie Walentin Aleksandrowicz Sierow przejawiał wielki talent do rysowania. Studiował malarstwo w Paryżu i Moskwie u Ilji Repina, ważnego przedstawiciela rosyjskiego realizmu. Od 1880 roku Serov uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Tam studiował u Pawła Czistiakowa, który również wywarł na niego wpływ swoim malarstwem portretowym i przedstawieniami historycznymi. Dzięki wizytom w ważnych muzeach Rosji i Europy Serov poznał malarstwo starych mistrzów. Włączył ich styl malowania do swoich dzieł.
Walentin Aleksandrowicz Sierow swoje pierwsze prace namalował w stylu rosyjskiego impresjonizmu. Do jego najbardziej znanych dzieł z tego okresu należy Dziewczyna z brzoskwiniami z 1887 roku, obraz, w którym sportretował córkę mecenasa sztuki. Można go dziś oglądać, obok innych dzieł Serowa, w Galerii Tretiakowskiej w Moskwie. Od 1890 roku Serov poświęcił się niemal wyłącznie malarstwu portretowemu. W następnych latach wykonał wiele portretów znanych pisarzy i aktorów. Malował również portrety znanych artystów, m.in. malarza Isaaka Levitana. Serov chętnie malował portrety rodzinne oraz indywidualne portrety kobiet i dzieci. Dużą wagę przywiązywał do uchwycenia dziecięcej mimiki i spontanicznych ruchów swoich modeli. W swojej technice malarskiej Serov eksperymentował z pastelami, akwarelami i litografiami. Z czasem udoskonalił swój styl portretowania. W jego portretach można dostrzec indywidualne podejście do osoby portretowanej. Wpływy starych mistrzów i secesji są niewątpliwe.
Serov należał do grupy Peredwischniki (Wędrowcy). Grupa składała się głównie z rosyjskich artystów, którzy byli przywiązani do stylu realizmu. Serov tworzył obrazy pejzażowe w jasnych kolorach. Kochał wieś i często przebywał na łonie natury. Po tym okresie twórczym powrócił do malarstwa portretowego. Oprócz polityków i innych wpływowych osób, malował również portrety rosyjskiego pisarza Maksyma Gorkiego. Po podróży do Grecji i na Kretę, Serov poświęcił swoją późną twórczość mitologii klasycznej. Zmarł w Moskwie w 1911 roku.
Walentin Aleksandrowicz Sierow był rosyjskim artystą znanym jako malarz portretowy i grafik. Ojcem Serowa, który zmarł w młodym wieku, był kompozytor i krytyk muzyczny Aleksander Nikołajewicz Serow. Już w dzieciństwie Walentin Aleksandrowicz Sierow przejawiał wielki talent do rysowania. Studiował malarstwo w Paryżu i Moskwie u Ilji Repina, ważnego przedstawiciela rosyjskiego realizmu. Od 1880 roku Serov uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Tam studiował u Pawła Czistiakowa, który również wywarł na niego wpływ swoim malarstwem portretowym i przedstawieniami historycznymi. Dzięki wizytom w ważnych muzeach Rosji i Europy Serov poznał malarstwo starych mistrzów. Włączył ich styl malowania do swoich dzieł.
Walentin Aleksandrowicz Sierow swoje pierwsze prace namalował w stylu rosyjskiego impresjonizmu. Do jego najbardziej znanych dzieł z tego okresu należy Dziewczyna z brzoskwiniami z 1887 roku, obraz, w którym sportretował córkę mecenasa sztuki. Można go dziś oglądać, obok innych dzieł Serowa, w Galerii Tretiakowskiej w Moskwie. Od 1890 roku Serov poświęcił się niemal wyłącznie malarstwu portretowemu. W następnych latach wykonał wiele portretów znanych pisarzy i aktorów. Malował również portrety znanych artystów, m.in. malarza Isaaka Levitana. Serov chętnie malował portrety rodzinne oraz indywidualne portrety kobiet i dzieci. Dużą wagę przywiązywał do uchwycenia dziecięcej mimiki i spontanicznych ruchów swoich modeli. W swojej technice malarskiej Serov eksperymentował z pastelami, akwarelami i litografiami. Z czasem udoskonalił swój styl portretowania. W jego portretach można dostrzec indywidualne podejście do osoby portretowanej. Wpływy starych mistrzów i secesji są niewątpliwe.
Serov należał do grupy Peredwischniki (Wędrowcy). Grupa składała się głównie z rosyjskich artystów, którzy byli przywiązani do stylu realizmu. Serov tworzył obrazy pejzażowe w jasnych kolorach. Kochał wieś i często przebywał na łonie natury. Po tym okresie twórczym powrócił do malarstwa portretowego. Oprócz polityków i innych wpływowych osób, malował również portrety rosyjskiego pisarza Maksyma Gorkiego. Po podróży do Grecji i na Kretę, Serov poświęcił swoją późną twórczość mitologii klasycznej. Zmarł w Moskwie w 1911 roku.
Strona 1 / 2