Claude Lorrain był Francuzem, ale przyjechał do Włoch w młodym wieku i już w wieku 13 lat mieszkał w Rzymie. Tam rozpoczął praktykę u Agostino Tassi, który projektował iluzjonistyczne malowidła sufitowe. W 1625 r. na krótko powrócił do Francji, aby pracować jako asystent artysty Claude Deruet . Nie pozostał jednak długo i wkrótce wrócił do Rzymu, gdzie pozostał do końca życia.
Lorrain był człowiekiem bardzo troskliwym i uczuciowym, np. tematy biblijne czy mitologiczne umieszczał w czułych, malarskich sceneriach. Już po trzydziestce stał się czołowym malarzem pejzażystą. Otrzymywał zlecenia od Filipa IV Hiszpańskiego. Lorrain wniósł co najmniej siedem dużych obrazów pejzażowych do dekoracji swojego pałacu. Namalował również dziesięć dużych obrazów dla księcia Paliano, Lorenzo Onofrio Colonna.
W przeciwieństwie do swoich wcześniejszych dzieł, które były raczej małe i szczegółowe w tradycji północnej, Lorrain miał szeroki, śmiały i monumentalny styl, który stał się bardziej epicki i heroiczny z wiekiem.
Lorrain miał córkę o imieniu Agnese, która ujrzała światło dzienne w 1653 roku. Mieszkało z nim także dwóch jego siostrzeńców. Z wiekiem jednak tworzył coraz mniej obrazów. Zmarł w wieku 82 lat.
Claude Lorrain był Francuzem, ale przyjechał do Włoch w młodym wieku i już w wieku 13 lat mieszkał w Rzymie. Tam rozpoczął praktykę u Agostino Tassi, który projektował iluzjonistyczne malowidła sufitowe. W 1625 r. na krótko powrócił do Francji, aby pracować jako asystent artysty Claude Deruet . Nie pozostał jednak długo i wkrótce wrócił do Rzymu, gdzie pozostał do końca życia.
Lorrain był człowiekiem bardzo troskliwym i uczuciowym, np. tematy biblijne czy mitologiczne umieszczał w czułych, malarskich sceneriach. Już po trzydziestce stał się czołowym malarzem pejzażystą. Otrzymywał zlecenia od Filipa IV Hiszpańskiego. Lorrain wniósł co najmniej siedem dużych obrazów pejzażowych do dekoracji swojego pałacu. Namalował również dziesięć dużych obrazów dla księcia Paliano, Lorenzo Onofrio Colonna.
W przeciwieństwie do swoich wcześniejszych dzieł, które były raczej małe i szczegółowe w tradycji północnej, Lorrain miał szeroki, śmiały i monumentalny styl, który stał się bardziej epicki i heroiczny z wiekiem.
Lorrain miał córkę o imieniu Agnese, która ujrzała światło dzienne w 1653 roku. Mieszkało z nim także dwóch jego siostrzeńców. Z wiekiem jednak tworzył coraz mniej obrazów. Zmarł w wieku 82 lat.
Strona 1 / 6