Strona 1 / 3
Charles Le Brun jest jednym z najbardziej wpływowych francuskich artystów. Ten malarz, rzeźbiarz, architekt i ornamentalista był duchowym ojcem i siłą napędową epoki stylistycznej, którą dziś nazywamy Ludwikiem XIV. Ogromna rozpiętość jego twórczości - był nie tylko malarzem i rzeźbiarzem, ale także dekoratorem wnętrz, tynkarzem, projektantem dywanów, tapet i gobelinów - pozwoliła mu odcisnąć piętno na całej sztuce tego okresu. Jego styl wpłynął na kolejne pokolenia dworskich artystów i jeszcze w XVIII wieku służył jako wzorzec i wyidealizowany odpowiednik wybujałego Rokoko.
Kariera Le Bruna rozpoczęła się wcześnie, bo już w wieku 13 lat, kiedy to jego rysunek przedstawiający Ludwika III na koniu zwrócił uwagę Ségniera, ówczesnego kanclerza. Odtąd talent młodego czeladnika kamieniarskiego był systematycznie pielęgnowany. Urodzony w Paryżu w 1619 roku, Le Bruns był już malarzem dworskim w 1638 roku i otrzymał swoje pierwsze zlecenia od kardynała Richelieu. Dworscy mecenasi umożliwili artyście pobyt we Włoszech, gdzie doskonalił swój warsztat i studiował m.in. pod kierunkiem Nicolas Poussin w Rzymie. W tym czasie poświęcił się również twórczości Carracciego, Raffael i Reniego, którzy wywarli duży wpływ na jego późniejszą twórczość. Przykładem może być jedno z najsłynniejszych dzieł Le Bruna, Einzug Alexanders in Babylon, które można dziś oglądać w Luwrze.
Charles Le Brun jest jednym z najbardziej wpływowych francuskich artystów. Ten malarz, rzeźbiarz, architekt i ornamentalista był duchowym ojcem i siłą napędową epoki stylistycznej, którą dziś nazywamy Ludwikiem XIV. Ogromna rozpiętość jego twórczości - był nie tylko malarzem i rzeźbiarzem, ale także dekoratorem wnętrz, tynkarzem, projektantem dywanów, tapet i gobelinów - pozwoliła mu odcisnąć piętno na całej sztuce tego okresu. Jego styl wpłynął na kolejne pokolenia dworskich artystów i jeszcze w XVIII wieku służył jako wzorzec i wyidealizowany odpowiednik wybujałego Rokoko.
Kariera Le Bruna rozpoczęła się wcześnie, bo już w wieku 13 lat, kiedy to jego rysunek przedstawiający Ludwika III na koniu zwrócił uwagę Ségniera, ówczesnego kanclerza. Odtąd talent młodego czeladnika kamieniarskiego był systematycznie pielęgnowany. Urodzony w Paryżu w 1619 roku, Le Bruns był już malarzem dworskim w 1638 roku i otrzymał swoje pierwsze zlecenia od kardynała Richelieu. Dworscy mecenasi umożliwili artyście pobyt we Włoszech, gdzie doskonalił swój warsztat i studiował m.in. pod kierunkiem Nicolas Poussin w Rzymie. W tym czasie poświęcił się również twórczości Carracciego, Raffael i Reniego, którzy wywarli duży wpływ na jego późniejszą twórczość. Przykładem może być jedno z najsłynniejszych dzieł Le Bruna, Einzug Alexanders in Babylon, które można dziś oglądać w Luwrze.