"Slavone". To właśnie oznacza słowo przetłumaczone z języka włoskiego Schiavone. Ale tak naprawdę włoskim malarzem renesansowym znanym pod tym nazwiskiem był Andrea Meldolla. Ale w Wenecji nazywano go Schiavone, ponieważ Andrea pochodził z dzisiejszego chorwackiego miasta Zadar. W czasie jego narodzin, prawdopodobnie około 1510 roku, dalmatyńskie miasto było pod panowaniem Wenecji. Ojciec Andrei, dowódca pobliskiego garnizonu, pochodził z kolei z rodziny z małego miasteczka Meldola we włoskiej Romanii. Jednak Andrea Meldolla żył, a przede wszystkim pracował w Wenecji - w wieku, który w historii kultury włoskiej określany jest mianem Cinquecento ze względu na wiele różnych stylów, jakie w nim powstały. Z tak znanymi do dziś malarzami jak Leonardo da Vinci, Raffael, Michelangelo czy Tizian.
Andrea Meldolla, pseudonim Schiavone, nie zyskał takiej sławy jak jego rówieśnicy. W Wenecji, dokąd przybył prawdopodobnie we wczesnej młodości, zarabiał początkowo na życie malując flagi, meble, skrzynie i tym podobne przedmioty. Tworzył również freski, obrazy panelowe, portrety i akwaforty, dzięki czemu zyskał sławę poszukiwanego artysty. Wątpliwe jest, czy Meldolla sam kształcił się w pracowni artystycznej, czy też był uczniem znanego już malarza. Bardziej prawdopodobne jest, że nauczył się swoich umiejętności poprzez intensywne studiowanie dzieł innych mistrzów. Najwcześniejsze zachowane obrazy i akwaforty Schiavone pochodzą z około 1540 roku, w tym ogromny obraz olejny przedstawiający bitwę Karola V z Barbarossą, zamówiony przez Giorgio Vasari, architekta i nadwornego malarza Medyceuszy.
Znawcy sztuki uważają, że na styl i kompozycję Schiavone duży wpływ miał malarz Parmigianino oraz dominujący w tym stuleciu ruch artystyczny manieryzmu. Ale Andrea połączył ten styl mocno z weneckimi technikami malarskimi tamtych czasów. Czasami w bardzo odważny sposób, co odnotowali już współcześni. Z kolei jego obrazy i freski były wzorem dla młodszych artystów, takich jak Tintoretto i Tycjan. Meldolla - żonaty z Mariną de Ricis, para prawdopodobnie nie miała dzieci - wykazywał w swoich akwafortach szczególne zamiłowanie do eksperymentowania i swobodnego korzystania z dostępnych środków technicznych. Drukował na papierze płukanym w różnych kolorach i ręcznie dodawał kolory do odbitek. Powstały w ten sposób subtelne i wielowarstwowe struktury obrazowe. Metody wynalezione przez Andrea Schiavone zostały przejęte sto lat później przez wytrawiaczy takich jak Rembrandt.
"Slavone". To właśnie oznacza słowo przetłumaczone z języka włoskiego Schiavone. Ale tak naprawdę włoskim malarzem renesansowym znanym pod tym nazwiskiem był Andrea Meldolla. Ale w Wenecji nazywano go Schiavone, ponieważ Andrea pochodził z dzisiejszego chorwackiego miasta Zadar. W czasie jego narodzin, prawdopodobnie około 1510 roku, dalmatyńskie miasto było pod panowaniem Wenecji. Ojciec Andrei, dowódca pobliskiego garnizonu, pochodził z kolei z rodziny z małego miasteczka Meldola we włoskiej Romanii. Jednak Andrea Meldolla żył, a przede wszystkim pracował w Wenecji - w wieku, który w historii kultury włoskiej określany jest mianem Cinquecento ze względu na wiele różnych stylów, jakie w nim powstały. Z tak znanymi do dziś malarzami jak Leonardo da Vinci, Raffael, Michelangelo czy Tizian.
Andrea Meldolla, pseudonim Schiavone, nie zyskał takiej sławy jak jego rówieśnicy. W Wenecji, dokąd przybył prawdopodobnie we wczesnej młodości, zarabiał początkowo na życie malując flagi, meble, skrzynie i tym podobne przedmioty. Tworzył również freski, obrazy panelowe, portrety i akwaforty, dzięki czemu zyskał sławę poszukiwanego artysty. Wątpliwe jest, czy Meldolla sam kształcił się w pracowni artystycznej, czy też był uczniem znanego już malarza. Bardziej prawdopodobne jest, że nauczył się swoich umiejętności poprzez intensywne studiowanie dzieł innych mistrzów. Najwcześniejsze zachowane obrazy i akwaforty Schiavone pochodzą z około 1540 roku, w tym ogromny obraz olejny przedstawiający bitwę Karola V z Barbarossą, zamówiony przez Giorgio Vasari, architekta i nadwornego malarza Medyceuszy.
Znawcy sztuki uważają, że na styl i kompozycję Schiavone duży wpływ miał malarz Parmigianino oraz dominujący w tym stuleciu ruch artystyczny manieryzmu. Ale Andrea połączył ten styl mocno z weneckimi technikami malarskimi tamtych czasów. Czasami w bardzo odważny sposób, co odnotowali już współcześni. Z kolei jego obrazy i freski były wzorem dla młodszych artystów, takich jak Tintoretto i Tycjan. Meldolla - żonaty z Mariną de Ricis, para prawdopodobnie nie miała dzieci - wykazywał w swoich akwafortach szczególne zamiłowanie do eksperymentowania i swobodnego korzystania z dostępnych środków technicznych. Drukował na papierze płukanym w różnych kolorach i ręcznie dodawał kolory do odbitek. Powstały w ten sposób subtelne i wielowarstwowe struktury obrazowe. Metody wynalezione przez Andrea Schiavone zostały przejęte sto lat później przez wytrawiaczy takich jak Rembrandt.
Strona 1 / 1