William Turner - znany również jako "malarz światła" - jest prawdopodobnie jednym z najpopularniejszych malarzy angielskiego okresu romantyzmu. Jego szczególne zainteresowanie kolorem jest jedną z cech, które wyróżniają jego motywy pejzażowe i morskie. Dla syna urodzonego w Devon producenta peruk i kapeluszy oraz matki ze starej rodziny zamożnych rzeźników i sklepikarzy, jego wejście do świata sztuki nie było całkowicie wolne od przeszkód. Jednak urodzony w Londynie Turner szybko odnalazł swoją własną drogę.
Po pierwszych oznakach dezorientacji psychicznej u matki i jej późniejszym leczeniu w szpitalu Bethlem, młody Turner został wysłany do krewnych w Brentford, Sunningwell i ostatecznie Margate. Po powrocie do Londynu ojciec Turnera szybko rozpoznał talent artystyczny syna i zaproponował wystawienie niektórych jego prac w witrynie sklepowej. W 1789 roku został ostatecznie przyjęty do Royal Academy Schools, gdzie poznał Thomasa Maltona, którego później opisał jako "swojego prawdziwego mistrza". Najpierw zaczął tworzyć scenografie - zadanie, które pasowało do jego zamiłowania do opery i muzyki. Różnorodne zajęcia Turnera świadczą z jednej strony o jego szerokich zainteresowaniach, a z drugiej o potrzebie finansowania jego egzystencji w Royal Academy, która wystawiała jego akwarele od 1790 roku i obrazy olejne od 1796 roku. Tam poznał malarza i historyka sztuki John Ruskin, członka społecznie krytycznego ruchu Arts and Crafts Movement, na który wraz z William Morris miał decydujący wpływ. Ruskin stał się jednym z największych zwolenników Turnera.
W 1802 roku Turner został oficjalnie podniesiony do rangi "Academician" przez Royal Academy i uznany za cudowne dziecko - był uważany za jednego z najwybitniejszych artystów swojego pokolenia. Niemniej jednak początkowo spotkał się tam z krytyką i często denerwował ludzi ze względu na swój pewny siebie sposób bycia. Momenty, które postawiły go na swoim miejscu jako artystę. Epizod z 1811 roku, kiedy książę regent pochwalił, ale nie kupił jednego z obrazów Turnera, szybko sprowadził młodego artystę na ziemię, ale jego entuzjazm nie osłabł. Pomimo przeciwności, Turnerowi udało się nawet oddać hołd krytykom i zawsze pozostawał lojalny wobec Royal Academy.
Turner był szczególnie zainteresowany najnowszymi technikami i szybko zaczął kwestionować metody pracy starych mistrzów i podążać własną drogą. Miało to ostatecznie wpłynąć na malarzy romantycznych. Jego preferencje dla pejzaży morskich, a później także obrazów historycznych, pokazują jego pragnienie bycia kimś więcej niż tylko malarzem krajobrazów. Nierzadko dla romantyków, mity, historia i literatura miały pozostać stałymi ważnymi inspiracjami dla artysty. Talent Turnera do żywych kombinacji kolorów nadaje jego dziełom szczególny charakter. W tamtym czasie ekspresyjne traktowanie przez Turnera raczej konserwatywnych tematów spotkało się z krytyką, ale obecnie jest jeszcze bardziej doceniane przez koneserów. Znaczną część swoich dzieł pozostawił w spadku narodowi angielskiemu.
William Turner - znany również jako "malarz światła" - jest prawdopodobnie jednym z najpopularniejszych malarzy angielskiego okresu romantyzmu. Jego szczególne zainteresowanie kolorem jest jedną z cech, które wyróżniają jego motywy pejzażowe i morskie. Dla syna urodzonego w Devon producenta peruk i kapeluszy oraz matki ze starej rodziny zamożnych rzeźników i sklepikarzy, jego wejście do świata sztuki nie było całkowicie wolne od przeszkód. Jednak urodzony w Londynie Turner szybko odnalazł swoją własną drogę.
Po pierwszych oznakach dezorientacji psychicznej u matki i jej późniejszym leczeniu w szpitalu Bethlem, młody Turner został wysłany do krewnych w Brentford, Sunningwell i ostatecznie Margate. Po powrocie do Londynu ojciec Turnera szybko rozpoznał talent artystyczny syna i zaproponował wystawienie niektórych jego prac w witrynie sklepowej. W 1789 roku został ostatecznie przyjęty do Royal Academy Schools, gdzie poznał Thomasa Maltona, którego później opisał jako "swojego prawdziwego mistrza". Najpierw zaczął tworzyć scenografie - zadanie, które pasowało do jego zamiłowania do opery i muzyki. Różnorodne zajęcia Turnera świadczą z jednej strony o jego szerokich zainteresowaniach, a z drugiej o potrzebie finansowania jego egzystencji w Royal Academy, która wystawiała jego akwarele od 1790 roku i obrazy olejne od 1796 roku. Tam poznał malarza i historyka sztuki John Ruskin, członka społecznie krytycznego ruchu Arts and Crafts Movement, na który wraz z William Morris miał decydujący wpływ. Ruskin stał się jednym z największych zwolenników Turnera.
W 1802 roku Turner został oficjalnie podniesiony do rangi "Academician" przez Royal Academy i uznany za cudowne dziecko - był uważany za jednego z najwybitniejszych artystów swojego pokolenia. Niemniej jednak początkowo spotkał się tam z krytyką i często denerwował ludzi ze względu na swój pewny siebie sposób bycia. Momenty, które postawiły go na swoim miejscu jako artystę. Epizod z 1811 roku, kiedy książę regent pochwalił, ale nie kupił jednego z obrazów Turnera, szybko sprowadził młodego artystę na ziemię, ale jego entuzjazm nie osłabł. Pomimo przeciwności, Turnerowi udało się nawet oddać hołd krytykom i zawsze pozostawał lojalny wobec Royal Academy.
Turner był szczególnie zainteresowany najnowszymi technikami i szybko zaczął kwestionować metody pracy starych mistrzów i podążać własną drogą. Miało to ostatecznie wpłynąć na malarzy romantycznych. Jego preferencje dla pejzaży morskich, a później także obrazów historycznych, pokazują jego pragnienie bycia kimś więcej niż tylko malarzem krajobrazów. Nierzadko dla romantyków, mity, historia i literatura miały pozostać stałymi ważnymi inspiracjami dla artysty. Talent Turnera do żywych kombinacji kolorów nadaje jego dziełom szczególny charakter. W tamtym czasie ekspresyjne traktowanie przez Turnera raczej konserwatywnych tematów spotkało się z krytyką, ale obecnie jest jeszcze bardziej doceniane przez koneserów. Znaczną część swoich dzieł pozostawił w spadku narodowi angielskiemu.
Strona 1 / 24