William Heath Robinson był angielskim artystą, ilustratorem i rysownikiem. Był jednym z sześciorga dzieci Elizy i Thomasa Robinsonów. Jego ojciec był ilustratorem i zarabiał głównie dzięki swoim ilustracjom tworzonym dla Penny Illustrated Paper. Nic więc dziwnego, że William Heath Robinson również został ilustratorem. Studiował w Islington School of Art. Po ukończeniu szkoły bezskutecznie próbował zarabiać na życie malując pejzaże. Jego pierwsze ilustracje książkowe ukazały się w "Don Kichocie", "Baśniach duńskich" oraz "Krabie olbrzymie i innych opowieściach z Indii". Jednak dopiero publikacja "Wujka z Lubina" pozwoliła mu na poprawę sytuacji finansowej. William Heath Robinson pracował w czerni i bieli przy swoich pierwszych ilustracjach książkowych. Do znanych ilustrowanych książek prezentowych Williama Heatha Robinsona należą: "Dwunasta noc", "Pieśń angielska", "Bill the Minder", "Baśnie", "Old Time Stories", "Sen nocy letniej" i "Burza". Ponadto, nie tylko ilustrował książki, ale także sam je pisał, jak np. "Przygody wujka Lubina" czy "Bill the Minder". Opowiadania są urocze, zabawne, proste, śmieszne i absurdalne zarazem.
William Heath Robinson wykorzystał zarówno kolorowe tablice, jak i ilustracje czarno-białe. Sukcesem okazał się Hans Andersen, który wyróżniał się czarno-białymi ilustracjami i dobrze wydrukowanymi płytami, zaprojektowanymi z dekoracyjnym wdziękiem i wesołością lub absurdalnie humorystycznymi. Oprócz swoich książek William Heath Robinson zaczął rysować komiksy i przedstawiać je w humorystyczny sposób. Pierwsze rysunki pojawiły się najpierw w takich czasopismach jak "London Magazine", "Pall Mall Magazine", "Bystander" i "Sketch". Artystyczne rysunki Williama Heatha Robinsona były ilustrowane w wielu różnych broszurach reklamowych. Miał fascynujący związek z przemysłem i handlem, ponieważ wykonywał różne prace dla firm. O sukcesie jego komiksów zadecydował styl rysunków, które tworzył w sposób absurdalny. William Heath Robinson wierzył w swoje zdolności artystyczne i uważał je za rodzaj żartu. Występował też wielokrotnie w telewizji i radiu, projektował scenografię teatralną i malował murale. Sztuka w jego malarstwie polegała na łączeniu powagi z komizmem, co przekazywał poprzez swoje ilustracje, komiksy i rysunki. Zasłynął jednak przede wszystkim jako twórca dziwnych urządzeń mechanicznych i maszyn. Jego nazwisko było używane jako synonim dla tego typu urządzeń. W swoich pierwszych rysunkach chciał ośmieszyć samozadowolenie i fuszerkę ekspertów. William Heath Robinson uznał, że skomplikowane maszyny są metaforą biurokracji i różnych procesów. Większość humorystycznej twórczości Williama Heatha Robinsona koncentruje się na ludzkiej egzystencji, słabości i samozachwycie niż na samych urządzeniach i aparatach.
William Heath Robinson był angielskim artystą, ilustratorem i rysownikiem. Był jednym z sześciorga dzieci Elizy i Thomasa Robinsonów. Jego ojciec był ilustratorem i zarabiał głównie dzięki swoim ilustracjom tworzonym dla Penny Illustrated Paper. Nic więc dziwnego, że William Heath Robinson również został ilustratorem. Studiował w Islington School of Art. Po ukończeniu szkoły bezskutecznie próbował zarabiać na życie malując pejzaże. Jego pierwsze ilustracje książkowe ukazały się w "Don Kichocie", "Baśniach duńskich" oraz "Krabie olbrzymie i innych opowieściach z Indii". Jednak dopiero publikacja "Wujka z Lubina" pozwoliła mu na poprawę sytuacji finansowej. William Heath Robinson pracował w czerni i bieli przy swoich pierwszych ilustracjach książkowych. Do znanych ilustrowanych książek prezentowych Williama Heatha Robinsona należą: "Dwunasta noc", "Pieśń angielska", "Bill the Minder", "Baśnie", "Old Time Stories", "Sen nocy letniej" i "Burza". Ponadto, nie tylko ilustrował książki, ale także sam je pisał, jak np. "Przygody wujka Lubina" czy "Bill the Minder". Opowiadania są urocze, zabawne, proste, śmieszne i absurdalne zarazem.
William Heath Robinson wykorzystał zarówno kolorowe tablice, jak i ilustracje czarno-białe. Sukcesem okazał się Hans Andersen, który wyróżniał się czarno-białymi ilustracjami i dobrze wydrukowanymi płytami, zaprojektowanymi z dekoracyjnym wdziękiem i wesołością lub absurdalnie humorystycznymi. Oprócz swoich książek William Heath Robinson zaczął rysować komiksy i przedstawiać je w humorystyczny sposób. Pierwsze rysunki pojawiły się najpierw w takich czasopismach jak "London Magazine", "Pall Mall Magazine", "Bystander" i "Sketch". Artystyczne rysunki Williama Heatha Robinsona były ilustrowane w wielu różnych broszurach reklamowych. Miał fascynujący związek z przemysłem i handlem, ponieważ wykonywał różne prace dla firm. O sukcesie jego komiksów zadecydował styl rysunków, które tworzył w sposób absurdalny. William Heath Robinson wierzył w swoje zdolności artystyczne i uważał je za rodzaj żartu. Występował też wielokrotnie w telewizji i radiu, projektował scenografię teatralną i malował murale. Sztuka w jego malarstwie polegała na łączeniu powagi z komizmem, co przekazywał poprzez swoje ilustracje, komiksy i rysunki. Zasłynął jednak przede wszystkim jako twórca dziwnych urządzeń mechanicznych i maszyn. Jego nazwisko było używane jako synonim dla tego typu urządzeń. W swoich pierwszych rysunkach chciał ośmieszyć samozadowolenie i fuszerkę ekspertów. William Heath Robinson uznał, że skomplikowane maszyny są metaforą biurokracji i różnych procesów. Większość humorystycznej twórczości Williama Heatha Robinsona koncentruje się na ludzkiej egzystencji, słabości i samozachwycie niż na samych urządzeniach i aparatach.
Strona 1 / 10