Tommaso Masaccio, właściwie Tommaso di Ser Giovanni di Mone Cassai, był włoskim malarzem wczesnego renesansu. Urodził się 21 grudnia 1401 r. w San Giovanno di Valdarno w dolinie rzeki Arno. Jego przydomek Masaccio, Masywny lub Kolos, odnosi się nie tylko do jego rozmiarów i korpulencji, ale artysta musiał być także obdarzony wybujałym temperamentem, bardzo głośny i dominujący. O jego rodzinie wiemy jedynie, że ojciec był notariuszem. Zmarł, gdy syn miał 5 lat. W wieku 16 lat młody Masaccio udał się do Florencji, gdzie terminował u bardzo znanego wówczas malarza Masolino, a w 1422 roku został członkiem tamtejszej gildii malarzy. Teorii perspektywy uczył się od słynnego włoskiego architekta Brunelleschiego, a realistycznego przedstawiania postaci ludzkich od również bardzo znanego rzeźbiarza Donatella. Obie pomogły mu szczególnie w jego freskach, które ukazują bardzo realistyczne postacie i głębię, bardzo nowy i nowoczesny sposób malowania jak na tamte czasy. Dlatego też Tommaso Masaccio wywarł ogromny wpływ na sztukę renesansu.
Do najbardziej znanych dzieł Tommaso Masaccio należy fresk "Trójca Święta" w Bazylice Santa Maria Novella we Florencji. Trumna pod freskiem przedstawia pierwszy perfekcyjnie anatomicznie poprawny szkielet ludzki, jaki kiedykolwiek został namalowany przez artystę. I to na długo zanim zasłynął z tego Leonardo da Vinci. Wraz ze swoim nauczycielem Masolino, Tommaso Masaccio stworzył cykl fresków w kościele Santa Maria del Carmine we Florencji o historii stworzenia i życiu świętego Piotra. Znajdują się tu również słynne obrazy "Interes" "Wygnanie z raju" oraz autoportret artysty. Ponieważ w tym okresie Masolino przebywał również dłużej w Budapeszcie jako malarz nadworny, większość fresków w Santa Maria del Carmine jest prawdopodobnie autorstwa Masaccia.
W 1428 r. papież Marcin V wezwał Masolino do Rzymu, a Tommaso Masaccio podążył za nim. Obaj artyści rozpoczęli malowanie cyklu fresków o życiu św. Katarzyny Aleksandryjskiej w kościele San Clemente w Rzymie. Podczas tej pracy Tommaso zmarł w tym samym roku w niewyjaśnionych okolicznościach w wieku zaledwie 27 lat. Przypuszczalnie zaraził się dżumą. Mówi się jednak również o tym, że mógł go otruć konkurencyjny malarz.
Choć Tommaso Masaccio zmarł tak młodo, był jednym z największych artystów swoich czasów. Chociaż do dziś istnieje tylko kilka dzieł, które w sposób nie budzący wątpliwości i udowodniony pochodzą spod jego ręki, wiele z nich przypisuje mu się w całości lub przynajmniej we fragmentach.
Tommaso Masaccio, właściwie Tommaso di Ser Giovanni di Mone Cassai, był włoskim malarzem wczesnego renesansu. Urodził się 21 grudnia 1401 r. w San Giovanno di Valdarno w dolinie rzeki Arno. Jego przydomek Masaccio, Masywny lub Kolos, odnosi się nie tylko do jego rozmiarów i korpulencji, ale artysta musiał być także obdarzony wybujałym temperamentem, bardzo głośny i dominujący. O jego rodzinie wiemy jedynie, że ojciec był notariuszem. Zmarł, gdy syn miał 5 lat. W wieku 16 lat młody Masaccio udał się do Florencji, gdzie terminował u bardzo znanego wówczas malarza Masolino, a w 1422 roku został członkiem tamtejszej gildii malarzy. Teorii perspektywy uczył się od słynnego włoskiego architekta Brunelleschiego, a realistycznego przedstawiania postaci ludzkich od również bardzo znanego rzeźbiarza Donatella. Obie pomogły mu szczególnie w jego freskach, które ukazują bardzo realistyczne postacie i głębię, bardzo nowy i nowoczesny sposób malowania jak na tamte czasy. Dlatego też Tommaso Masaccio wywarł ogromny wpływ na sztukę renesansu.
Do najbardziej znanych dzieł Tommaso Masaccio należy fresk "Trójca Święta" w Bazylice Santa Maria Novella we Florencji. Trumna pod freskiem przedstawia pierwszy perfekcyjnie anatomicznie poprawny szkielet ludzki, jaki kiedykolwiek został namalowany przez artystę. I to na długo zanim zasłynął z tego Leonardo da Vinci. Wraz ze swoim nauczycielem Masolino, Tommaso Masaccio stworzył cykl fresków w kościele Santa Maria del Carmine we Florencji o historii stworzenia i życiu świętego Piotra. Znajdują się tu również słynne obrazy "Interes" "Wygnanie z raju" oraz autoportret artysty. Ponieważ w tym okresie Masolino przebywał również dłużej w Budapeszcie jako malarz nadworny, większość fresków w Santa Maria del Carmine jest prawdopodobnie autorstwa Masaccia.
W 1428 r. papież Marcin V wezwał Masolino do Rzymu, a Tommaso Masaccio podążył za nim. Obaj artyści rozpoczęli malowanie cyklu fresków o życiu św. Katarzyny Aleksandryjskiej w kościele San Clemente w Rzymie. Podczas tej pracy Tommaso zmarł w tym samym roku w niewyjaśnionych okolicznościach w wieku zaledwie 27 lat. Przypuszczalnie zaraził się dżumą. Mówi się jednak również o tym, że mógł go otruć konkurencyjny malarz.
Choć Tommaso Masaccio zmarł tak młodo, był jednym z największych artystów swoich czasów. Chociaż do dziś istnieje tylko kilka dzieł, które w sposób nie budzący wątpliwości i udowodniony pochodzą spod jego ręki, wiele z nich przypisuje mu się w całości lub przynajmniej we fragmentach.
Strona 1 / 1