Tak zwana sztuka rodzajowa lub malarstwo rodzajowe zostało doprowadzone do perfekcji przez brytyjskiego malarza Thomasa Webstera, urodzonego w Londynie 10 marca 1800 roku. Styl kojarzący się z codziennością jest jednocześnie związany z codziennymi scenami często mieszczańskiego społeczeństwa, ukazanymi w ich środowisku pracy, domu i wypoczynku. W tym kontekście sztuka ta zbliża się do portretu, nie chcąc konkretyzować tożsamości przedstawianych osób. Oprócz malarstwa pejzażowego, styl ten czerpał również z romantyzmu, który w swoich motywach zawsze starał się wyrazić coś niesamowitego, tęsknotę lub samą miłość. W tym kontekście nadrzędną rolę odgrywają nie tylko malarze, jak Thomas Cole i Joseph Mallord William Turner, ale także pisarze i poeci: Mary Shelley, Lord Byron i inni. Przejście między tymi dwoma ruchami artystycznymi jest więc płynne, a malarz gatunkowy Thomas Webster jest jego przedstawicielem.
Słowo genre, które można przetłumaczyć z łaciny jako "rodzaj" oznaczający rodzaj i płeć, można również nazwać obrazem obyczajów, choć jest to już dziś przestarzałe. Zainteresowany sztuką od bardzo wczesnego wieku, Thomas Webster był początkowo uczniem muzyki i chórzystą w kaplicy St Georges w Windsor Castle, zanim przestawił się na malarstwo, a tym samym na malarstwo. Bardzo utalentowany uczeń już w drugim semestrze zdobył swoją pierwszą nagrodę artystyczną, a w późniejszych latach twórczych inspirował artystów takich jak George Bernard O'Neill i Frederick Daniel Hardy. Z oboma artystami łączyła go raczej intymna przyjaźń. W kolonii artystów w Cranbrook w Kent poznał wspomnianych wcześniej artystów i mieszkał tam aż do śmierci 23 września 1886 r. Jako członek Royal Academy jego obrazy były zawsze reprezentowane na wystawach najwyższej klasy i były licznie publikowane w drukach, rycinach i tomach literackich. Jego twórczość jest pod tym względem zróżnicowana i często zorientowana na sceny z udziałem dzieci.
Dzieła Thomasa Webstera, tworzone zarówno w formie litografii, rycin, jak i obrazów olejnych na różnych podłożach, są zarówno ponure, refleksyjne, radosne, jak i humorystyczne w swojej tematyce. O ile w niektórych obrazach widoczne są tendencje romantyczne (Ring O Roses, Czytanie wiadomości), o tyle w innych akcentowana jest prostota i życie rodzinne (Choroba i zdrowie). Często wykorzystywane są treści moralne lub alegoryczne właściwe dla malarstwa rodzajowego. Nawet aluzja do baśniowej treści (Na łóżku babci) nawiązuje do znanej na całym świecie historii Czerwonego Kapturka, przeplatając tym samym sen z rzeczywistością. Kolory, raz zgaszone, raz znów nasycone, podobnie zmieniają nastrój w obrazach Webstera, który potrafi malować zarówno ciemne, jak i dzienne tła. Pozostają liczne obrazy, które potrafią w spójny sposób oddać niemal każdą możliwą do wyobrażenia scenę z życia codziennego.
Tak zwana sztuka rodzajowa lub malarstwo rodzajowe zostało doprowadzone do perfekcji przez brytyjskiego malarza Thomasa Webstera, urodzonego w Londynie 10 marca 1800 roku. Styl kojarzący się z codziennością jest jednocześnie związany z codziennymi scenami często mieszczańskiego społeczeństwa, ukazanymi w ich środowisku pracy, domu i wypoczynku. W tym kontekście sztuka ta zbliża się do portretu, nie chcąc konkretyzować tożsamości przedstawianych osób. Oprócz malarstwa pejzażowego, styl ten czerpał również z romantyzmu, który w swoich motywach zawsze starał się wyrazić coś niesamowitego, tęsknotę lub samą miłość. W tym kontekście nadrzędną rolę odgrywają nie tylko malarze, jak Thomas Cole i Joseph Mallord William Turner, ale także pisarze i poeci: Mary Shelley, Lord Byron i inni. Przejście między tymi dwoma ruchami artystycznymi jest więc płynne, a malarz gatunkowy Thomas Webster jest jego przedstawicielem.
Słowo genre, które można przetłumaczyć z łaciny jako "rodzaj" oznaczający rodzaj i płeć, można również nazwać obrazem obyczajów, choć jest to już dziś przestarzałe. Zainteresowany sztuką od bardzo wczesnego wieku, Thomas Webster był początkowo uczniem muzyki i chórzystą w kaplicy St Georges w Windsor Castle, zanim przestawił się na malarstwo, a tym samym na malarstwo. Bardzo utalentowany uczeń już w drugim semestrze zdobył swoją pierwszą nagrodę artystyczną, a w późniejszych latach twórczych inspirował artystów takich jak George Bernard O'Neill i Frederick Daniel Hardy. Z oboma artystami łączyła go raczej intymna przyjaźń. W kolonii artystów w Cranbrook w Kent poznał wspomnianych wcześniej artystów i mieszkał tam aż do śmierci 23 września 1886 r. Jako członek Royal Academy jego obrazy były zawsze reprezentowane na wystawach najwyższej klasy i były licznie publikowane w drukach, rycinach i tomach literackich. Jego twórczość jest pod tym względem zróżnicowana i często zorientowana na sceny z udziałem dzieci.
Dzieła Thomasa Webstera, tworzone zarówno w formie litografii, rycin, jak i obrazów olejnych na różnych podłożach, są zarówno ponure, refleksyjne, radosne, jak i humorystyczne w swojej tematyce. O ile w niektórych obrazach widoczne są tendencje romantyczne (Ring O Roses, Czytanie wiadomości), o tyle w innych akcentowana jest prostota i życie rodzinne (Choroba i zdrowie). Często wykorzystywane są treści moralne lub alegoryczne właściwe dla malarstwa rodzajowego. Nawet aluzja do baśniowej treści (Na łóżku babci) nawiązuje do znanej na całym świecie historii Czerwonego Kapturka, przeplatając tym samym sen z rzeczywistością. Kolory, raz zgaszone, raz znów nasycone, podobnie zmieniają nastrój w obrazach Webstera, który potrafi malować zarówno ciemne, jak i dzienne tła. Pozostają liczne obrazy, które potrafią w spójny sposób oddać niemal każdą możliwą do wyobrażenia scenę z życia codziennego.
Strona 1 / 1