Theo van Doesburg urodził się jako Christiaan Emil Marie Küpper w Utrechcie. Później przyjął nazwisko ojczyma. Chciał zostać aktorem, ale w wieku 19 lat zaczął studiować malarstwo. Na boku zarabiał na życie pracą krytyczno-artystyczną dla czasopisma.
Podczas służby wojskowej w Tilburgu natknął się na recenzję wystawy Piet Mondrian z 1915 roku. W 1917 r. obaj artyści założyli w Lejdzie czasopismo "De Stijl", z którego wyłonił się cały ruch artystyczny o tej samej nazwie na rzecz "totalnej abstrakcji". Architektura i sztuka miały się połączyć, a uproszczone elementy geometryczne miały stać się ich nowym językiem. Van Doesburg wyjaśnia: "To, co krzyż reprezentował dla pierwszych chrześcijan, kwadrat reprezentuje dla nas. Kwadrat zwycięży krzyż". Jednak współpraca van Doesburga i Mondriana nad "De Stijl" załamała się później w związku z pytaniem, czy użycie przekątnych w obrazach abstrakcyjnych było dopuszczalne. Podczas gdy van Doesburg był za, Mondrian był przeciw.
Van Doesburg był zafascynowany dadaizmem, w 1922 roku założył dadaistyczne pismo "Mécano" i przeniósł się do Weimaru, gdzie przez pewien czas uczył jako prywatny wykładowca Waltera Gropiusa w Bauhausie. Z Kurtem Schwittersem wyruszył w dadaistyczne tournée po Holandii. Plakat "Kleine Dada Soirée" jest wizualną kakofonią haseł w różnych językach, wyświechtanych i zaprzeczających sobie nawzajem w typowo dadaistyczny sposób: "Dada jest przeciwko przyszłości, Dada jest martwe, Dada jest idiotyczne, niech żyje Dada!".
Na początku 1931 r. van Doesburg zachorował i przeniósł się do Davos w Szwajcarii, gdzie kilka tygodni później zmarł na atak serca.
Theo van Doesburg urodził się jako Christiaan Emil Marie Küpper w Utrechcie. Później przyjął nazwisko ojczyma. Chciał zostać aktorem, ale w wieku 19 lat zaczął studiować malarstwo. Na boku zarabiał na życie pracą krytyczno-artystyczną dla czasopisma.
Podczas służby wojskowej w Tilburgu natknął się na recenzję wystawy Piet Mondrian z 1915 roku. W 1917 r. obaj artyści założyli w Lejdzie czasopismo "De Stijl", z którego wyłonił się cały ruch artystyczny o tej samej nazwie na rzecz "totalnej abstrakcji". Architektura i sztuka miały się połączyć, a uproszczone elementy geometryczne miały stać się ich nowym językiem. Van Doesburg wyjaśnia: "To, co krzyż reprezentował dla pierwszych chrześcijan, kwadrat reprezentuje dla nas. Kwadrat zwycięży krzyż". Jednak współpraca van Doesburga i Mondriana nad "De Stijl" załamała się później w związku z pytaniem, czy użycie przekątnych w obrazach abstrakcyjnych było dopuszczalne. Podczas gdy van Doesburg był za, Mondrian był przeciw.
Van Doesburg był zafascynowany dadaizmem, w 1922 roku założył dadaistyczne pismo "Mécano" i przeniósł się do Weimaru, gdzie przez pewien czas uczył jako prywatny wykładowca Waltera Gropiusa w Bauhausie. Z Kurtem Schwittersem wyruszył w dadaistyczne tournée po Holandii. Plakat "Kleine Dada Soirée" jest wizualną kakofonią haseł w różnych językach, wyświechtanych i zaprzeczających sobie nawzajem w typowo dadaistyczny sposób: "Dada jest przeciwko przyszłości, Dada jest martwe, Dada jest idiotyczne, niech żyje Dada!".
Na początku 1931 r. van Doesburg zachorował i przeniósł się do Davos w Szwajcarii, gdzie kilka tygodni później zmarł na atak serca.
Strona 1 / 1