Francuski malarz Théodore Chassériau jest jednym z najbardziej znanych przedstawicieli romantycznego klasycyzmu. Urodził się w Saint-Dominigue w 1819 roku, a zmarł w Paryżu w 1856 roku. Już w wieku jedenastu lat Chassériau uczył się jako chłopiec w pracowni Jean Auguste Dominique Ingres w Paryżu, jednego z najważniejszych klasyków swoich czasów. Później jednak na jego sylwetkę wpłynęli dwaj inni artyści: ARTYSTA1 - malarz historyczny i ARTYSTA2 - prekursor impresjonizmu. Chassériau był popularny dzięki swoim portretom i scenom historycznym, które wywarły wpływ na malarzy takich jak Puvis de Chavannes i Gustave Moreau. Nawet u Paul Gauguin i Henri Matisse'a można dostrzec echa stylu Chassériau, na który z kolei wpływ mieli Chavannes i Moreau. Ponadto poświęcił się takim tematom jak orientalizm, tematyka religijna i przedstawienia alegoryczne.
W 1834 roku Chassériau opuścił Paryż i został mianowany dyrektorem Akademii Francuskiej w Rzymie. Tutaj po raz pierwszy uległ wpływowi Delacroix, od którego przejął grę kolorów i połączył ją z klasycystycznym stylem Ingresa. W 1836 roku jego pierwsze prace zostały wystawione na Salonie Paryskim, salonie wystawowym Académie des Beaux-Arts. Podczas pobytu we Włoszech Chassériau miał czas i muzę do studiowania renesansowych fresków i tworzenia szkiców pejzażowych. Tutaj powstały obrazy, na które wpływ miały włoskie dzieła prerafaelitów i przedstawienia renesansowe, takie jak Wenus Anadyomene i Andromeda. Przedstawiają one idealne, piękne kobiety ukazane nago. W tym okresie malował również obrazy o tematyce religijnej, takie jak Chrystus na Górze Oliwnej czy Zejście z krzyża. Do jego dorobku należą również obrazy orientalistyczne, z których najsłynniejszym jest "Ali-Ben-hamet, kalif Konstantyna i wódz Haraktów, w towarzystwie swojej eskorty". Wystawiono go na Salonie w 1845 roku. Rok później wyjechał po raz pierwszy do Algierii, gdzie powstała praca "Żydówki na balkonie". W wieku 37 lat, na krótko przed śmiercią, pracował jeszcze nad różnymi freskami dla kościołów Saint-Roch i Saint-Philippe-du-Roule, pracami, które wymagały od niego bardzo wiele.
Francuski malarz Théodore Chassériau jest jednym z najbardziej znanych przedstawicieli romantycznego klasycyzmu. Urodził się w Saint-Dominigue w 1819 roku, a zmarł w Paryżu w 1856 roku. Już w wieku jedenastu lat Chassériau uczył się jako chłopiec w pracowni Jean Auguste Dominique Ingres w Paryżu, jednego z najważniejszych klasyków swoich czasów. Później jednak na jego sylwetkę wpłynęli dwaj inni artyści: ARTYSTA1 - malarz historyczny i ARTYSTA2 - prekursor impresjonizmu. Chassériau był popularny dzięki swoim portretom i scenom historycznym, które wywarły wpływ na malarzy takich jak Puvis de Chavannes i Gustave Moreau. Nawet u Paul Gauguin i Henri Matisse'a można dostrzec echa stylu Chassériau, na który z kolei wpływ mieli Chavannes i Moreau. Ponadto poświęcił się takim tematom jak orientalizm, tematyka religijna i przedstawienia alegoryczne.
W 1834 roku Chassériau opuścił Paryż i został mianowany dyrektorem Akademii Francuskiej w Rzymie. Tutaj po raz pierwszy uległ wpływowi Delacroix, od którego przejął grę kolorów i połączył ją z klasycystycznym stylem Ingresa. W 1836 roku jego pierwsze prace zostały wystawione na Salonie Paryskim, salonie wystawowym Académie des Beaux-Arts. Podczas pobytu we Włoszech Chassériau miał czas i muzę do studiowania renesansowych fresków i tworzenia szkiców pejzażowych. Tutaj powstały obrazy, na które wpływ miały włoskie dzieła prerafaelitów i przedstawienia renesansowe, takie jak Wenus Anadyomene i Andromeda. Przedstawiają one idealne, piękne kobiety ukazane nago. W tym okresie malował również obrazy o tematyce religijnej, takie jak Chrystus na Górze Oliwnej czy Zejście z krzyża. Do jego dorobku należą również obrazy orientalistyczne, z których najsłynniejszym jest "Ali-Ben-hamet, kalif Konstantyna i wódz Haraktów, w towarzystwie swojej eskorty". Wystawiono go na Salonie w 1845 roku. Rok później wyjechał po raz pierwszy do Algierii, gdzie powstała praca "Żydówki na balkonie". W wieku 37 lat, na krótko przed śmiercią, pracował jeszcze nad różnymi freskami dla kościołów Saint-Roch i Saint-Philippe-du-Roule, pracami, które wymagały od niego bardzo wiele.
Strona 1 / 3