Rogier Van der Weyden (1400 - 1464) urodził się jako Rogier de la Pasture w miasteczku Tournier we Flandrii. Niewiele wiadomo o jego wczesnym życiu i edukacji. Pierwszą udokumentowaną praktykę odbył w wieku ok. 27 lat w pracowni znanego malarza Roberta Campina. Ostatecznie w 1432 roku został oficjalnie mianowany mistrzem absolutnym cechu malarzy Tournier. Na sukces nie trzeba było długo czekać. W 1435 r. przeniósł się wraz z żoną i czwórką dzieci do ich rodzinnego miasta w Brukseli. Już rok później powierzono mu urząd malarza miejskiego w Brukseli. W efekcie otrzymywał zlecenia na wiele różnych projektów z różnych środowisk. Z tego okresu pochodzą słynne cztery obrazy przedstawiające sprawiedliwość, które stworzył dla brukselskiego ratusza. Po śmierci malarza Jana Van Eycka stał się ulubionym malarzem burgundzkiej szlachty. Oficjalnie jednak nigdy nie był zatrudniony przez sąd.
Van der Weyden, jako późny gotyk, był świadomy grzeszności człowieka. Znalazło to również odzwierciedlenie w jego sztuce. Tematem jego dzieł sprzed 1430 r. często były sceny z życia Matki Boskiej. Natomiast późniejsze obrazy dotyczyły konkretnie historii Męki Pańskiej. Pielgrzymka w 1450 r. zaprowadziła go do Włoch. Zwiedził tam między innymi Rzym i Florencję. Podczas tej podróży zetknął się z włoskim renesansem, co wpłynęło na jego późniejszą twórczość. Z tego czasu pochodzi "Lamentacja Chrystusa". Jednak jego najsłynniejszym dziełem jest chyba "Św. Łukasz rysujący Madonnę srebrnym ołówkiem". Wzorował się przy tym na "Madonnie z kanclerzem Roninem" Jana Van Eycka.
Obok Van Eycka, Van der Weyden był uważany za jednego z najważniejszych malarzy w Europie Północnej. Jego styl wywarł znaczący wpływ na malarstwo północnoeuropejskie końca XV i XVI wieku. Podobnie jak Campin, Van der Weyden wykształcił w swoim warsztacie wielu artystów. Jego uczniami byli tacy malarze jak Vrancke Van Der Stockt, Hans Memling i Zanetto Bugatto. Niektórzy z jego potomków również poświęcili swoje życie sztuce. Jego syn Pierre Van der Weyden został malarzem i przejął pracownię po śmierci ojca. Syn Pierre'a, Gossen Van der Weyden, również został malarzem.
Rogier Van der Weyden (1400 - 1464) urodził się jako Rogier de la Pasture w miasteczku Tournier we Flandrii. Niewiele wiadomo o jego wczesnym życiu i edukacji. Pierwszą udokumentowaną praktykę odbył w wieku ok. 27 lat w pracowni znanego malarza Roberta Campina. Ostatecznie w 1432 roku został oficjalnie mianowany mistrzem absolutnym cechu malarzy Tournier. Na sukces nie trzeba było długo czekać. W 1435 r. przeniósł się wraz z żoną i czwórką dzieci do ich rodzinnego miasta w Brukseli. Już rok później powierzono mu urząd malarza miejskiego w Brukseli. W efekcie otrzymywał zlecenia na wiele różnych projektów z różnych środowisk. Z tego okresu pochodzą słynne cztery obrazy przedstawiające sprawiedliwość, które stworzył dla brukselskiego ratusza. Po śmierci malarza Jana Van Eycka stał się ulubionym malarzem burgundzkiej szlachty. Oficjalnie jednak nigdy nie był zatrudniony przez sąd.
Van der Weyden, jako późny gotyk, był świadomy grzeszności człowieka. Znalazło to również odzwierciedlenie w jego sztuce. Tematem jego dzieł sprzed 1430 r. często były sceny z życia Matki Boskiej. Natomiast późniejsze obrazy dotyczyły konkretnie historii Męki Pańskiej. Pielgrzymka w 1450 r. zaprowadziła go do Włoch. Zwiedził tam między innymi Rzym i Florencję. Podczas tej podróży zetknął się z włoskim renesansem, co wpłynęło na jego późniejszą twórczość. Z tego czasu pochodzi "Lamentacja Chrystusa". Jednak jego najsłynniejszym dziełem jest chyba "Św. Łukasz rysujący Madonnę srebrnym ołówkiem". Wzorował się przy tym na "Madonnie z kanclerzem Roninem" Jana Van Eycka.
Obok Van Eycka, Van der Weyden był uważany za jednego z najważniejszych malarzy w Europie Północnej. Jego styl wywarł znaczący wpływ na malarstwo północnoeuropejskie końca XV i XVI wieku. Podobnie jak Campin, Van der Weyden wykształcił w swoim warsztacie wielu artystów. Jego uczniami byli tacy malarze jak Vrancke Van Der Stockt, Hans Memling i Zanetto Bugatto. Niektórzy z jego potomków również poświęcili swoje życie sztuce. Jego syn Pierre Van der Weyden został malarzem i przejął pracownię po śmierci ojca. Syn Pierre'a, Gossen Van der Weyden, również został malarzem.
Strona 1 / 3