W drodze do XX wieku w Europie rozwinęła się wielowarstwowa scena artystyczna. Rosnąca mobilność zapewniała ożywioną wymianę, która przyniosła malarstwu na kontynencie innowacyjne impulsy i towarzyszyło jej odejście od klasycznych sposobów przedstawiania. Brytyjski świat artystyczny nie był zachwycony takim obrotem sprawy. Już we wcześniejszych epokach brytyjskie grupy artystyczne wykazały się pewnością siebie i wypracowały własny styl. Zaawansowana industrializacja w Anglii spowodowała powrót do rzemiosła i dała początek ruchowi Arts and Crafts. Roger Eliot Fry urodził się w konserwatywnej klasie społecznej i wiódł uprzywilejowane życie, zdobywając wykształcenie w najlepszych szkołach w kraju. Oprócz malowania dla przyjemności, Fry zajmował się sztuką dawnych mistrzów jako krytyk sztuki. Podróż do Francji i spotkanie ze sztuką impresjonistów stanowiło punkt zwrotny w życiu artysty. Dzieła ARTYSTÓW0, ARTYSTÓW1, Matisse'a i ARTYSTÓW2 zachwyciły Fry'a i spowodowały zmianę jego poglądów na sztukę i estetykę.
We Francji impresjoniści odmieniali malarstwo, wnosząc na płótna lekkość i radość życia. Szczególnie ostatnia faza epoki przyniosła rozwój gry światła i koloru, która zachwyciła Frya. Fry próbował wprowadzić nowy styl malarstwa w Anglii. Wraz z wystawą Manet i postimpresjoniści, artysta spotkał się z dużą krytyką społeczną. Dzieła te były zbyt odległe od brytyjskiego rozumienia sztuki. Fry zorganizował drugą wystawę i połączył malarstwo angielskie z pracami Matisse'a i Picassa, a angielska scena artystyczna znów nie chciała iść drogą nowoczesnego malarstwa.
Roger Eliot Fry natomiast całkowicie zaabsorbował się nowymi możliwościami malarstwa. Skupił się na własnym malarstwie i stał się pionierem modernizmu w Anglii. Roger Eliot Fry dołączył do liberalnej Grupy Bloomsbury i stał się jednym z jej inicjatorów. Jako artysta nigdy nie odrzucił teoretycznego podejścia do malarstwa. Jako malarz kładł duży nacisk na formę i treść obrazu. Kompozycja i kolor miały wyrażać uczucia i idee, a Fry wspierał odejście od realistycznego przedstawienia i realnej perspektywy. Zarówno w portretach, jak i pejzażach artysty widoczny jest zwrot w stronę malarstwa ekspresyjnego. Pejzaże rzeczne wydają się oderwane od koloru i przestrzeni. Minęły już czasy portretów czysto wizerunkowych, ukazujących ludzi w iluzji. To dzięki jego uporowi zmienił się gust angielskiej sceny artystycznej i pozostawił po sobie wielką spuściznę dla sztuki awangardowej.
W drodze do XX wieku w Europie rozwinęła się wielowarstwowa scena artystyczna. Rosnąca mobilność zapewniała ożywioną wymianę, która przyniosła malarstwu na kontynencie innowacyjne impulsy i towarzyszyło jej odejście od klasycznych sposobów przedstawiania. Brytyjski świat artystyczny nie był zachwycony takim obrotem sprawy. Już we wcześniejszych epokach brytyjskie grupy artystyczne wykazały się pewnością siebie i wypracowały własny styl. Zaawansowana industrializacja w Anglii spowodowała powrót do rzemiosła i dała początek ruchowi Arts and Crafts. Roger Eliot Fry urodził się w konserwatywnej klasie społecznej i wiódł uprzywilejowane życie, zdobywając wykształcenie w najlepszych szkołach w kraju. Oprócz malowania dla przyjemności, Fry zajmował się sztuką dawnych mistrzów jako krytyk sztuki. Podróż do Francji i spotkanie ze sztuką impresjonistów stanowiło punkt zwrotny w życiu artysty. Dzieła ARTYSTÓW0, ARTYSTÓW1, Matisse'a i ARTYSTÓW2 zachwyciły Fry'a i spowodowały zmianę jego poglądów na sztukę i estetykę.
We Francji impresjoniści odmieniali malarstwo, wnosząc na płótna lekkość i radość życia. Szczególnie ostatnia faza epoki przyniosła rozwój gry światła i koloru, która zachwyciła Frya. Fry próbował wprowadzić nowy styl malarstwa w Anglii. Wraz z wystawą Manet i postimpresjoniści, artysta spotkał się z dużą krytyką społeczną. Dzieła te były zbyt odległe od brytyjskiego rozumienia sztuki. Fry zorganizował drugą wystawę i połączył malarstwo angielskie z pracami Matisse'a i Picassa, a angielska scena artystyczna znów nie chciała iść drogą nowoczesnego malarstwa.
Roger Eliot Fry natomiast całkowicie zaabsorbował się nowymi możliwościami malarstwa. Skupił się na własnym malarstwie i stał się pionierem modernizmu w Anglii. Roger Eliot Fry dołączył do liberalnej Grupy Bloomsbury i stał się jednym z jej inicjatorów. Jako artysta nigdy nie odrzucił teoretycznego podejścia do malarstwa. Jako malarz kładł duży nacisk na formę i treść obrazu. Kompozycja i kolor miały wyrażać uczucia i idee, a Fry wspierał odejście od realistycznego przedstawienia i realnej perspektywy. Zarówno w portretach, jak i pejzażach artysty widoczny jest zwrot w stronę malarstwa ekspresyjnego. Pejzaże rzeczne wydają się oderwane od koloru i przestrzeni. Minęły już czasy portretów czysto wizerunkowych, ukazujących ludzi w iluzji. To dzięki jego uporowi zmienił się gust angielskiej sceny artystycznej i pozostawił po sobie wielką spuściznę dla sztuki awangardowej.
Strona 1 / 2