Strona 1 / 1
Robert Walker Macbeth był odnoszącym sukcesy szkockim malarzem i akwaforcistą. Pochodził z rodziny artystów. Jego ojcem był portrecista Norman Macbeth, dwaj z jego pięciu braci, James Macbeth i Henry Macbeth-Raeburn również zostali malarzami. Ann Macbeth, jego siostrzenica, również została artystką i projektantką. Makbet rozpoczął swoją edukację w rodzinnym Edynburgu. Prawdopodobnie nauczył się podstaw od swojego ojca. Ostatecznie w wieku około 22 lat wyjechał do Londynu, aby kontynuować naukę. W Londynie tworzył obrazy dla The Graphic Magazine. Macbeth wolał malować rustykalne obrazy rodzajowe i pejzaże. Macbeth szybko zyskał przyjaciół w Londynie i mógł z powodzeniem wystawiać swoje obrazy w wielu miejscach. Zaledwie rok po przyjeździe do Londynu wystawiał już m.in. w Royal Academy i Royal Society of Portrait Painters. W tym samym roku, czyli w wieku 23 lat, Macbeth został przyjęty w poczet członków Królewskiego Towarzystwa Akwarelistów. Później został także przyjęty jako członek zwyczajny do Royal Academy, Royal Institute of Painters in Water Colors oraz Royal Institute of Oil Painters. To ilustruje, jak wszechstronny był Makbet w swojej pracy jako artysta.
Robert Walker Macbeth większość swojego życia spędził w Londynie i tam też zdobył wykształcenie. Mimo to w wielu jego obrazach widoczne były cechy charakterystyczne dla szkoły szkockiej. Wystawiał więc nie tylko w Londynie, ale także odnosił sukcesy w szkockich akademiach i towarzystwach artystycznych w Glasgow i Edynburgu. Zezwolono mu również na wystawianie swoich obrazów w innych regionach kraju, takich jak Birmingham, Manchester czy Liverpool w renomowanych galeriach, a także w regionalnych Royal Academies. Makbet inspirował się w swojej pracy twórczością George'a Heminga Masona i Frederika Walkera. Był również przyjacielem, sąsiadem i współpracownikiem malarza George'a Percy'ego Jacomb-Hooda.
Poza malarstwem Macbeth interesował się także akwafortami i rycinami. W tamtych czasach techniki te były mało rozpoznawalne jako samodzielne formy sztuki. Dlatego wraz z artystami Francisem Seymourem Hadenem, Heywoodem Hardym, Hubertem von Herkomerem, Alphonse'em Legrosem i Jamesem Tissotem założył Towarzystwo Malarzy, Sztycharzy i Grawerów. Ich praca miała ogromne znaczenie dla uznania akwaforty i rytownictwa za szanowaną formę sztuki. Towarzystwo otrzymało oficjalnie Królewską Kartę w 1888 roku. W wieku 39 lat Makbet ożenił się z Lydią Esther Bates. Mieli córkę Phillis Macbeth, która, podobnie jak jego żona, towarzyszyła mu w niektórych obrazach. Phillis została później znaną aktorką pod nazwiskiem Lydia Bilbrook. Uważa się jednak, że w rzeczywistości nie była biologiczną córką Roberta Walkera Macbetha, lecz aktora Herberta Beerbohma Tree. Makbet zmarł w Londynie w wieku 62 lat.
Robert Walker Macbeth był odnoszącym sukcesy szkockim malarzem i akwaforcistą. Pochodził z rodziny artystów. Jego ojcem był portrecista Norman Macbeth, dwaj z jego pięciu braci, James Macbeth i Henry Macbeth-Raeburn również zostali malarzami. Ann Macbeth, jego siostrzenica, również została artystką i projektantką. Makbet rozpoczął swoją edukację w rodzinnym Edynburgu. Prawdopodobnie nauczył się podstaw od swojego ojca. Ostatecznie w wieku około 22 lat wyjechał do Londynu, aby kontynuować naukę. W Londynie tworzył obrazy dla The Graphic Magazine. Macbeth wolał malować rustykalne obrazy rodzajowe i pejzaże. Macbeth szybko zyskał przyjaciół w Londynie i mógł z powodzeniem wystawiać swoje obrazy w wielu miejscach. Zaledwie rok po przyjeździe do Londynu wystawiał już m.in. w Royal Academy i Royal Society of Portrait Painters. W tym samym roku, czyli w wieku 23 lat, Macbeth został przyjęty w poczet członków Królewskiego Towarzystwa Akwarelistów. Później został także przyjęty jako członek zwyczajny do Royal Academy, Royal Institute of Painters in Water Colors oraz Royal Institute of Oil Painters. To ilustruje, jak wszechstronny był Makbet w swojej pracy jako artysta.
Robert Walker Macbeth większość swojego życia spędził w Londynie i tam też zdobył wykształcenie. Mimo to w wielu jego obrazach widoczne były cechy charakterystyczne dla szkoły szkockiej. Wystawiał więc nie tylko w Londynie, ale także odnosił sukcesy w szkockich akademiach i towarzystwach artystycznych w Glasgow i Edynburgu. Zezwolono mu również na wystawianie swoich obrazów w innych regionach kraju, takich jak Birmingham, Manchester czy Liverpool w renomowanych galeriach, a także w regionalnych Royal Academies. Makbet inspirował się w swojej pracy twórczością George'a Heminga Masona i Frederika Walkera. Był również przyjacielem, sąsiadem i współpracownikiem malarza George'a Percy'ego Jacomb-Hooda.
Poza malarstwem Macbeth interesował się także akwafortami i rycinami. W tamtych czasach techniki te były mało rozpoznawalne jako samodzielne formy sztuki. Dlatego wraz z artystami Francisem Seymourem Hadenem, Heywoodem Hardym, Hubertem von Herkomerem, Alphonse'em Legrosem i Jamesem Tissotem założył Towarzystwo Malarzy, Sztycharzy i Grawerów. Ich praca miała ogromne znaczenie dla uznania akwaforty i rytownictwa za szanowaną formę sztuki. Towarzystwo otrzymało oficjalnie Królewską Kartę w 1888 roku. W wieku 39 lat Makbet ożenił się z Lydią Esther Bates. Mieli córkę Phillis Macbeth, która, podobnie jak jego żona, towarzyszyła mu w niektórych obrazach. Phillis została później znaną aktorką pod nazwiskiem Lydia Bilbrook. Uważa się jednak, że w rzeczywistości nie była biologiczną córką Roberta Walkera Macbetha, lecz aktora Herberta Beerbohma Tree. Makbet zmarł w Londynie w wieku 62 lat.