Richard Willis był wszechstronnie uzdolniony artystycznie i był entuzjastycznym nauczycielem. Już jako chłopiec wykazywał wybitny talent do rysowania i wielkie zamiłowanie do sztuki. W trakcie swojej kariery artystycznej Irlandczyk z Kerry stawał się coraz bardziej wszechstronny. Został zapamiętany przede wszystkim jako malarz i rzeźbiarz, ale nie ma takiej techniki malarskiej czy rzemiosła, w którym by się nie doskonalił. Willis malował w technice olejnej, akwareli lub pasteli. Potrafił modelować, rzeźbić, emaliować, opanował sztukę oprawiania mozaik witrażowych i tworzenia misternych rzeźb w drewnie.
Richard Henry Albert Willis już w młodym wieku uczęszczał do szkoły artystycznej, a w wieku 16 lat odbył staż u architekta. Dzięki stypendium z National Art Training School w South Kensington wyjechał do Londynu, gdzie na University of Art bez wahania kontynuował swoją karierę: Tutaj, oprócz różnych medali i nagród, Willis otrzymał stypendium podróżne i został uznany za najlepszego ucznia w historii szkoły. "Jest urodzonym nauczycielem. Dzięki entuzjazmowi, jaki potrafi wzbudzać w innych, wydobywa z uczniów więcej niż ktokolwiek, kogo kiedykolwiek spotkałem." Powiedział o nim jego były nauczyciel, Sir Thomas Armstrong. Ocena ta okazała się trafna, ponieważ Richard Willis zaczął uczyć sztuki: w 1882 roku został mianowany dyrektorem Szkoły Sztuki w Manchesterze. Przez 10 lat prowadził szkołę i uczył w niej z pasją i oddaniem. Manchester School of Art przeżywała prawdziwy rozkwit i zyskała wielkie znaczenie jako najważniejsza instytucja nauczania sztuki w Anglii.
Jednak pełniony przez niego urząd nie dawał Willisowi zbyt wiele czasu na rozwijanie własnych zainteresowań artystycznych, dlatego też był mało znany opinii publicznej. W 1892 r. zrezygnował z funkcji dyrektora, aby poświęcić się własnej sztuce w londyńskiej pracowni, wystawiając obrazy pejzażowe i rzeźby w Akademii Królewskiej. Jego reputacja wielkiego nauczyciela i dyrektora dopadła go jednak i w 1904 roku zaproponowano mu objęcie stanowiska dyrektora Metropolitan School of Art w Dublinie. Willis początkowo odmówił, aby realizować swoje własne projekty, ale pasja nauczania okazała się większa. Nieco później zgodził się i objął stanowisko z charakterystycznym dla siebie entuzjazmem. Nie chodziło mu o nic innego, jak tylko o zasadniczą poprawę standardów sztuki i nauczania sztuki. Ponadto, jako zagorzały przedstawiciel Ligi Gaelickiej, dążył do rozwoju ruchu nacjonalistycznego w irlandzkiej edukacji artystycznej. Już można było poczuć powiew świeżości w Metropolitan School of Art, gdy nagła śmierć Willisa położyła kres wszelkim planom. Podczas wakacji, które zawsze spędzał w rodzinnym Kerry, zmarł niespodziewanie w sierpniu 1905 r. Żałoba po dyrektorze była wielka; jego "przyjaciele i uczniowie z Irlandii" poświęcili mu tablicę z brązu, którą podarowali National Gallery of Ireland.
Richard Willis był wszechstronnie uzdolniony artystycznie i był entuzjastycznym nauczycielem. Już jako chłopiec wykazywał wybitny talent do rysowania i wielkie zamiłowanie do sztuki. W trakcie swojej kariery artystycznej Irlandczyk z Kerry stawał się coraz bardziej wszechstronny. Został zapamiętany przede wszystkim jako malarz i rzeźbiarz, ale nie ma takiej techniki malarskiej czy rzemiosła, w którym by się nie doskonalił. Willis malował w technice olejnej, akwareli lub pasteli. Potrafił modelować, rzeźbić, emaliować, opanował sztukę oprawiania mozaik witrażowych i tworzenia misternych rzeźb w drewnie.
Richard Henry Albert Willis już w młodym wieku uczęszczał do szkoły artystycznej, a w wieku 16 lat odbył staż u architekta. Dzięki stypendium z National Art Training School w South Kensington wyjechał do Londynu, gdzie na University of Art bez wahania kontynuował swoją karierę: Tutaj, oprócz różnych medali i nagród, Willis otrzymał stypendium podróżne i został uznany za najlepszego ucznia w historii szkoły. "Jest urodzonym nauczycielem. Dzięki entuzjazmowi, jaki potrafi wzbudzać w innych, wydobywa z uczniów więcej niż ktokolwiek, kogo kiedykolwiek spotkałem." Powiedział o nim jego były nauczyciel, Sir Thomas Armstrong. Ocena ta okazała się trafna, ponieważ Richard Willis zaczął uczyć sztuki: w 1882 roku został mianowany dyrektorem Szkoły Sztuki w Manchesterze. Przez 10 lat prowadził szkołę i uczył w niej z pasją i oddaniem. Manchester School of Art przeżywała prawdziwy rozkwit i zyskała wielkie znaczenie jako najważniejsza instytucja nauczania sztuki w Anglii.
Jednak pełniony przez niego urząd nie dawał Willisowi zbyt wiele czasu na rozwijanie własnych zainteresowań artystycznych, dlatego też był mało znany opinii publicznej. W 1892 r. zrezygnował z funkcji dyrektora, aby poświęcić się własnej sztuce w londyńskiej pracowni, wystawiając obrazy pejzażowe i rzeźby w Akademii Królewskiej. Jego reputacja wielkiego nauczyciela i dyrektora dopadła go jednak i w 1904 roku zaproponowano mu objęcie stanowiska dyrektora Metropolitan School of Art w Dublinie. Willis początkowo odmówił, aby realizować swoje własne projekty, ale pasja nauczania okazała się większa. Nieco później zgodził się i objął stanowisko z charakterystycznym dla siebie entuzjazmem. Nie chodziło mu o nic innego, jak tylko o zasadniczą poprawę standardów sztuki i nauczania sztuki. Ponadto, jako zagorzały przedstawiciel Ligi Gaelickiej, dążył do rozwoju ruchu nacjonalistycznego w irlandzkiej edukacji artystycznej. Już można było poczuć powiew świeżości w Metropolitan School of Art, gdy nagła śmierć Willisa położyła kres wszelkim planom. Podczas wakacji, które zawsze spędzał w rodzinnym Kerry, zmarł niespodziewanie w sierpniu 1905 r. Żałoba po dyrektorze była wielka; jego "przyjaciele i uczniowie z Irlandii" poświęcili mu tablicę z brązu, którą podarowali National Gallery of Ireland.
Strona 1 / 1