Artysta Quentin Massys urodził się we flamandzkiej prowincji Brabant. Forma Matsys lub Metsys jest również używana do pisowni jego imienia. Quentin urodził się jako syn kowala, a w XV wieku nie było niczym niezwykłym, że synowie kontynuowali zawód ojca i Quentin zaczął pracować w kuźni jako rzecz oczywista. Według zmyślonej opowieści, Quentin poznał w tym czasie młodą dziewczynę i zakochał się. Podobno była córką artysty i aby jej zaimponować, sam został artystą. Historycy sztuki twierdzą jednak, że Quentin od najmłodszych lat był słaby i chorowity i nie mógł sprostać wymagającej fizycznie pracy w kuźni. Wolał wyciągnąć swój szkicownik i rysować.
W XV wieku miasta flamandzkie wykazywały podobny rozwój jak włoskie ośrodki artystyczne. Handel przyniósł krajowi pewną zamożność, rozwijały się ośrodki artystyczne. Miasto Antwerpia stało się w XVI wieku centrum malarstwa flamandzkiego. Quentin przeniósł się do miasta i został przyjęty jako malarz do Gildii św. Massys początkowo poświęcił się malowaniu tematów religijnych. Później pojawiły się prace, które oprócz czystej reprezentacji mogą być postrzegane jako wypowiedzi krytyczne. Massys, przedstawiając postacie handlarza pieniędzmi i jego żony, podjął temat, który van Eyck realizował już sto lat wcześniej. Temat polaryzujący dla ówczesnego społeczeństwa. Na podstawie rysunku artystyREPLACE0 powstał podobno obraz "Groteskowa stara kobieta". Karykatura, która zainspirowała Lewis Carroll do uczynienia z niej Królowej w Krainie Czarów. Złośliwe języki twierdzą, że istnieje rzeczywisty model tego obrazu.
Quentin Massys potrafił czytać z twarzy i bawić się mimiką jak mało który malarz tamtych czasów. Prawdopodobnie wykorzystał tę umiejętność całkiem świadomie i w ten sposób dotarł do widza emocjonalnie. Massys miał do dyspozycji różne strategie artystyczne, aby zwiększyć potencjał oddziaływania swoich dzieł. Quentin posiadał nie tylko potencjał techniczny do realizacji drobnych gestów i silnej mimiki, ale także empatyczne oko, które potrafiło dostrzec i rozpoznać indywidualność w każdym człowieku. Dzięki tym umiejętnościom Quentin stał się jednym z czołowych malarzy portretowych swoich czasów. W ten sposób Quentinowi pozwolono namalować po jednym portrecie uczonego Erasmusa i jego przyjaciela Petera Gilliesa. Według tej historii, dwaj mężczyźni szukali prezentu świątecznego dla innego wspólnego przyjaciela. Zlecili Quentinowi Massysowi namalowanie dwóch portretów. Portret Erazma jest jednym z najbardziej znanych dzieł Quentina. Widać na nim uczonego siedzącego przy biurku. Pokój wypełniony jest wieloma drobnymi dodatkami, które nie mogłyby być bardziej trafnie dobrane do relacji z opiekunem.
Artysta Quentin Massys urodził się we flamandzkiej prowincji Brabant. Forma Matsys lub Metsys jest również używana do pisowni jego imienia. Quentin urodził się jako syn kowala, a w XV wieku nie było niczym niezwykłym, że synowie kontynuowali zawód ojca i Quentin zaczął pracować w kuźni jako rzecz oczywista. Według zmyślonej opowieści, Quentin poznał w tym czasie młodą dziewczynę i zakochał się. Podobno była córką artysty i aby jej zaimponować, sam został artystą. Historycy sztuki twierdzą jednak, że Quentin od najmłodszych lat był słaby i chorowity i nie mógł sprostać wymagającej fizycznie pracy w kuźni. Wolał wyciągnąć swój szkicownik i rysować.
W XV wieku miasta flamandzkie wykazywały podobny rozwój jak włoskie ośrodki artystyczne. Handel przyniósł krajowi pewną zamożność, rozwijały się ośrodki artystyczne. Miasto Antwerpia stało się w XVI wieku centrum malarstwa flamandzkiego. Quentin przeniósł się do miasta i został przyjęty jako malarz do Gildii św. Massys początkowo poświęcił się malowaniu tematów religijnych. Później pojawiły się prace, które oprócz czystej reprezentacji mogą być postrzegane jako wypowiedzi krytyczne. Massys, przedstawiając postacie handlarza pieniędzmi i jego żony, podjął temat, który van Eyck realizował już sto lat wcześniej. Temat polaryzujący dla ówczesnego społeczeństwa. Na podstawie rysunku artystyREPLACE0 powstał podobno obraz "Groteskowa stara kobieta". Karykatura, która zainspirowała Lewis Carroll do uczynienia z niej Królowej w Krainie Czarów. Złośliwe języki twierdzą, że istnieje rzeczywisty model tego obrazu.
Quentin Massys potrafił czytać z twarzy i bawić się mimiką jak mało który malarz tamtych czasów. Prawdopodobnie wykorzystał tę umiejętność całkiem świadomie i w ten sposób dotarł do widza emocjonalnie. Massys miał do dyspozycji różne strategie artystyczne, aby zwiększyć potencjał oddziaływania swoich dzieł. Quentin posiadał nie tylko potencjał techniczny do realizacji drobnych gestów i silnej mimiki, ale także empatyczne oko, które potrafiło dostrzec i rozpoznać indywidualność w każdym człowieku. Dzięki tym umiejętnościom Quentin stał się jednym z czołowych malarzy portretowych swoich czasów. W ten sposób Quentinowi pozwolono namalować po jednym portrecie uczonego Erasmusa i jego przyjaciela Petera Gilliesa. Według tej historii, dwaj mężczyźni szukali prezentu świątecznego dla innego wspólnego przyjaciela. Zlecili Quentinowi Massysowi namalowanie dwóch portretów. Portret Erazma jest jednym z najbardziej znanych dzieł Quentina. Widać na nim uczonego siedzącego przy biurku. Pokój wypełniony jest wieloma drobnymi dodatkami, które nie mogłyby być bardziej trafnie dobrane do relacji z opiekunem.
Strona 1 / 1