Osiągnął sławę i chwałę, był bratankiem osławionego pirata i zginął śmiercią niegodną. Ahmet Muhyiddin Piri, który w XV i XVI wieku działał jako nawigator, kartograf, prywatny żeglarz, polityk, poeta i dowódca wojskowy, do dziś żyje w zbiorowej pamięci Wschodu. Jego najważniejsza spuścizna, mapa Piri Reis, jest jednym z najbardziej tajemniczych zabytków późnego średniowiecza i do dziś stanowi zagadkę dla historyków i badaczy.

Smak słonej wody musiał być wyczuwalny w powietrzu, gdy Ahmet Muhyiddin Piri urodził się około 1470 r. w tureckim mieście portowym Gallipoli. Do historii przejdzie jako Piri Reis, posiadacz osmańskiego tytułu Reis, porównywalnego ze stopniem admirała. Piri Reis spędził całe życie na morzu, podążając śladami swojego słynnego wuja, pirata Kemala Reisa. Walczy w krwawych bitwach morskich z Wenecjanami i Hiszpanami, w czasie swoich podróży opanował pięć różnych języków i jest uważany za jednego z największych polimatów swoich czasów. Po czterdziestce Piri osiadł na kilka lat w rodzinnym mieście Gallipoli. Tam pracował nad swoimi dziełami literackimi, pisząc m.in. wiersze o żaglowcach. Wreszcie w 1513 r. Piri Reis stworzył swoją słynną mapę. Oprócz własnych obserwacji, doświadczony żeglarz wykorzystał w swoim opus magnum różne istniejące mapy z różnych stuleci. Mówi się, że jedną z nich jest mapa narysowana przez samego Krzysztofa Kolumba, którą wuj Piri, Kemal, zdobył podczas jednego z najazdów. Przynajmniej to wyjaśniałoby zadziwiająco dokładne odwzorowanie linii brzegowej Ameryki Południowej. Do dziś jednak nie wiadomo, skąd Piri Reis czerpał wiedzę o położeniu i kształcie północnego wybrzeża Antarktydy; przecież zgodnie z dzisiejszym stanem wiedzy kontynent południowy został odkryty dopiero w 1818 roku. I jakby to wszystko nie było wystarczająco dziwne, jest jeszcze fakt, że Piri przedstawił Antarktydę nie jako lodową powierzchnię, ale jako obszar zielony.

Zaledwie kilka lat po ukończeniu swojej słynnej mapy świata Piri Reis zostaje ponownie wyciągnięty w morze. Pełni funkcję kapitana floty osmańskiej, bierze udział w podporządkowaniu sobie Egiptu, a nawet zostaje mianowany jego gubernatorem. Po raz kolejny pasjonat żeglarstwa wykorzystał czas spędzony na lądzie na pracę literacką i kartograficzną. W wieku 77 lat Piri Reis został w końcu mianowany głównodowodzącym floty osmańskiej. W ramach tej funkcji dokonał licznych podbojów, które nie tylko zwiększyły powierzchnię kraju, ale także bogactwo Imperium Osmańskiego. Ale jego wielkie sukcesy budzą nie tylko podziw. W 1554 r. zazdrośnik knuje spisek mający na celu wyeliminowanie wpływowego dowódcy wojskowego. Diaboliczny plan działa. Sułtan wierzy intrygantowi i każe publicznie ściąć 84-letniego Piri Reisa.