Philipp Bauknecht urodził się w rodzinie zegarmistrzów w Wirtembergii w 1884 roku, ale pierwsze dziesięć lat swojego życia spędził w Barcelonie, w Hiszpanii. Malarz ekspresjonista i grafik przeniósł się jednak ostatecznie do Davos w Szwajcarii, gdzie powstała większość jego dzieł. Tutaj też Bauknecht zetknął się z licznymi wpływami artystycznymi, które wywarły trwały wpływ na jego twórczość. Początkowo jednak powód jego przeprowadzki do Davos nie był zbyt przyjemny. W 1910 r. malarz zachorował na gruźlicę i szukał uzdrowienia w znanym uzdrowisku klimatycznym. Tam zetknął się zarówno z wytwornym społeczeństwem bogatych i intelektualnych gości uzdrowiska, jak i z surowymi i niekorzystnymi warunkami życia ludności chłopskiej w górach. Oba wpływy zawarł w swoich obrazach i drzeworytach.
Poza tym Bauknecht zetknął się w Davos z osobistościami, które wywarły wpływ na jego twórczość i styl. Wśród nich byli historyk sztuki Erwin Poeschel i jeden z najważniejszych niemieckich ekspresjonistów: Ernst Ludwig Kirchner. Istnieją pewne podobieństwa do twórczości tego ostatniego i początkowo również między nimi doszło do zintensyfikowanej współpracy. Później jednak związek się rozpadł, ponieważ ich style życia były zbyt różne i nie do pogodzenia. Dzięki swoim dobrym kontaktom, ale oczywiście także dzięki ponadprzeciętnemu talentowi, Bauknecht mógł przez całe życie organizować wystawy swoich obrazów i drzeworytów w Szwajcarii i Niemczech. Po tym, jak Bauknecht zmarł w młodym wieku podczas operacji w Davos w 1933 roku, jego dzieła musiały zostać ukryte przed nazistowskimi poplecznikami i popadły w zapomnienie. Nowy entuzjazm dla jego twórczości powrócił dopiero w latach 60. dzięki ponownym wystawom.
Philipp Bauknecht charakteryzuje się barwnym, nieskrępowanym kompozycyjnie stylem ekspresjonistycznym. Na początku swojej kariery artystycznej pozostawał jeszcze pod wpływem późnego impresjonizmu i secesji, ale w szwajcarskim odosobnieniu udało mu się konsekwentnie odnaleźć swój własny ekspresjonistyczny styl. Alpejski krajobraz i wiejska prostota okolic Davos są zawsze w centrum jego prac, dając poczucie oryginalności i przenosząc punkt ciężkości na elementarne ludzkie uczucia i działania. Często tworzy fantastyczne pejzaże, które są wyrazem harmonii między człowiekiem a naturą. Krajobraz jest często silnie skompresowany do egzystencjalnego i charakteryzuje się silnymi kontrastami kolorystycznymi. Bauknecht jest jednak daleki od idealizowania czy romantyzowania życia w górach. O wiele bardziej podoba mu się groteskowe i kościste przerysowanie góralskich chłopów. Zawsze jednak tchnie życie w tę prostą i ubogą egzystencję poprzez barwną i ekscytującą kolorystykę.
Philipp Bauknecht urodził się w rodzinie zegarmistrzów w Wirtembergii w 1884 roku, ale pierwsze dziesięć lat swojego życia spędził w Barcelonie, w Hiszpanii. Malarz ekspresjonista i grafik przeniósł się jednak ostatecznie do Davos w Szwajcarii, gdzie powstała większość jego dzieł. Tutaj też Bauknecht zetknął się z licznymi wpływami artystycznymi, które wywarły trwały wpływ na jego twórczość. Początkowo jednak powód jego przeprowadzki do Davos nie był zbyt przyjemny. W 1910 r. malarz zachorował na gruźlicę i szukał uzdrowienia w znanym uzdrowisku klimatycznym. Tam zetknął się zarówno z wytwornym społeczeństwem bogatych i intelektualnych gości uzdrowiska, jak i z surowymi i niekorzystnymi warunkami życia ludności chłopskiej w górach. Oba wpływy zawarł w swoich obrazach i drzeworytach.
Poza tym Bauknecht zetknął się w Davos z osobistościami, które wywarły wpływ na jego twórczość i styl. Wśród nich byli historyk sztuki Erwin Poeschel i jeden z najważniejszych niemieckich ekspresjonistów: Ernst Ludwig Kirchner. Istnieją pewne podobieństwa do twórczości tego ostatniego i początkowo również między nimi doszło do zintensyfikowanej współpracy. Później jednak związek się rozpadł, ponieważ ich style życia były zbyt różne i nie do pogodzenia. Dzięki swoim dobrym kontaktom, ale oczywiście także dzięki ponadprzeciętnemu talentowi, Bauknecht mógł przez całe życie organizować wystawy swoich obrazów i drzeworytów w Szwajcarii i Niemczech. Po tym, jak Bauknecht zmarł w młodym wieku podczas operacji w Davos w 1933 roku, jego dzieła musiały zostać ukryte przed nazistowskimi poplecznikami i popadły w zapomnienie. Nowy entuzjazm dla jego twórczości powrócił dopiero w latach 60. dzięki ponownym wystawom.
Philipp Bauknecht charakteryzuje się barwnym, nieskrępowanym kompozycyjnie stylem ekspresjonistycznym. Na początku swojej kariery artystycznej pozostawał jeszcze pod wpływem późnego impresjonizmu i secesji, ale w szwajcarskim odosobnieniu udało mu się konsekwentnie odnaleźć swój własny ekspresjonistyczny styl. Alpejski krajobraz i wiejska prostota okolic Davos są zawsze w centrum jego prac, dając poczucie oryginalności i przenosząc punkt ciężkości na elementarne ludzkie uczucia i działania. Często tworzy fantastyczne pejzaże, które są wyrazem harmonii między człowiekiem a naturą. Krajobraz jest często silnie skompresowany do egzystencjalnego i charakteryzuje się silnymi kontrastami kolorystycznymi. Bauknecht jest jednak daleki od idealizowania czy romantyzowania życia w górach. O wiele bardziej podoba mu się groteskowe i kościste przerysowanie góralskich chłopów. Zawsze jednak tchnie życie w tę prostą i ubogą egzystencję poprzez barwną i ekscytującą kolorystykę.
Strona 1 / 1