Peder Mørk Mønsted był jednym z najbardziej znanych międzynarodowych malarzy krajobrazów w 19 i 20 wieku. Urodził się w Danii w 1859 r., jako syn zamożnego stoczniowca. Dzieciństwo spędził nad Morzem Północnym we wschodniej Jutlandii. Edukacja szkolna synów była bardzo ważna dla jego zamożnych rodziców. Starannie pielęgnowali talenty swoich dzieci. Już w dzieciństwie młody Peder pobierał lekcje malarstwa w Szkole Rysunkowej Księcia Ferdynanda w sąsiednim Aarhus. Jego pierwszym nauczycielem był duński malarz pejzażysta Andreas Fritz. W wieku zaledwie 16 lat Peder opuścił dom rodziców i przeniósł się samotnie do Kopenhagi, aby studiować na tamtejszej akademii sztuk pięknych. Tutaj uczył się malarstwa m.in. u duńskiego malarza rodzajowego Juliusa Exnera. Już na studiach Peder zapoznał się z pracami Peter Christian Skovgaard i Christen Schjellerup Købke. Malarze należeli do najbardziej wpływowych postaci Złotego Wieku, epoki duńskiego malarstwa, która zbiegła się w czasie z utratą władzy politycznej przez duńską monarchię.
Po trzech latach studiów artystycznych Peder Monsted opuścił akademię, aby odbyć dalsze szkolenie w Peder Severin Krøyer. Krøyer był członkiem społeczności artystów w Skagen. Jego ówczesna twórczość zaliczana jest do plenerów impresjonistycznych. W 1882 roku Peder wyruszył w podróż. Jego pierwszym przystankiem były Włochy. Na Capri był przytłoczony jasnym słońcem i śródziemnomorskimi krajobrazami. Następnie udał się do Szwajcarii, a stamtąd do Francji, do stolicy kraju - Paryża. Pracował w pracowni znanego pompierowskiego malarza William Adolphe Bouguereau. Nauczył Pedera swobodnego posługiwania się pędzlem, co doprowadziło do zmiany charakteru obrazów Pedera. Jego obrazy zyskały na ekspresji i wydają się bardziej żywe dla widza.
Po pewnym czasie spędzonym w Paryżu Peder wrócił do Danii. Wprowadził się do nowego mieszkania w Kopenhadze i uczęszczał na kursy w Szkole Wolnych Studiów. Tutaj ponownie spotkał swojego dawnego wykładowcę Pedera Severina Krøyera, który pomógł mu wystawić jego obrazy pejzażowe w pomieszczeniach pierwszego Duńskiego Stowarzyszenia Sztuki. Potem nastąpiły wędrówki po Europie. Peder wrócił do Włoch i Paryża, mieszkał w Grecji, Monako i Algierii. W Grecji przez sześć miesięcy był gościem rodziny królewskiej. Malował ich portrety. Podczas swoich podróży zbierał niezliczone motywy, które opracowywał w domu, w swoim duńskim studio, aby później oferować je na międzynarodowych wystawach. Szczególnie dużą klientelę miał w Niemczech. Szczególnie w Monachium, stolicy Bawarii, jego pejzaże były sprzedawane po wysokich cenach. Aż do śmierci pozostał wierny naturalistycznemu stylowi malarstwa i rysował głównie duńskie motywy pejzażowe; dziewicze krajobrazy leśne i rzeczne.
Peder Mørk Mønsted był jednym z najbardziej znanych międzynarodowych malarzy krajobrazów w 19 i 20 wieku. Urodził się w Danii w 1859 r., jako syn zamożnego stoczniowca. Dzieciństwo spędził nad Morzem Północnym we wschodniej Jutlandii. Edukacja szkolna synów była bardzo ważna dla jego zamożnych rodziców. Starannie pielęgnowali talenty swoich dzieci. Już w dzieciństwie młody Peder pobierał lekcje malarstwa w Szkole Rysunkowej Księcia Ferdynanda w sąsiednim Aarhus. Jego pierwszym nauczycielem był duński malarz pejzażysta Andreas Fritz. W wieku zaledwie 16 lat Peder opuścił dom rodziców i przeniósł się samotnie do Kopenhagi, aby studiować na tamtejszej akademii sztuk pięknych. Tutaj uczył się malarstwa m.in. u duńskiego malarza rodzajowego Juliusa Exnera. Już na studiach Peder zapoznał się z pracami Peter Christian Skovgaard i Christen Schjellerup Købke. Malarze należeli do najbardziej wpływowych postaci Złotego Wieku, epoki duńskiego malarstwa, która zbiegła się w czasie z utratą władzy politycznej przez duńską monarchię.
Po trzech latach studiów artystycznych Peder Monsted opuścił akademię, aby odbyć dalsze szkolenie w Peder Severin Krøyer. Krøyer był członkiem społeczności artystów w Skagen. Jego ówczesna twórczość zaliczana jest do plenerów impresjonistycznych. W 1882 roku Peder wyruszył w podróż. Jego pierwszym przystankiem były Włochy. Na Capri był przytłoczony jasnym słońcem i śródziemnomorskimi krajobrazami. Następnie udał się do Szwajcarii, a stamtąd do Francji, do stolicy kraju - Paryża. Pracował w pracowni znanego pompierowskiego malarza William Adolphe Bouguereau. Nauczył Pedera swobodnego posługiwania się pędzlem, co doprowadziło do zmiany charakteru obrazów Pedera. Jego obrazy zyskały na ekspresji i wydają się bardziej żywe dla widza.
Po pewnym czasie spędzonym w Paryżu Peder wrócił do Danii. Wprowadził się do nowego mieszkania w Kopenhadze i uczęszczał na kursy w Szkole Wolnych Studiów. Tutaj ponownie spotkał swojego dawnego wykładowcę Pedera Severina Krøyera, który pomógł mu wystawić jego obrazy pejzażowe w pomieszczeniach pierwszego Duńskiego Stowarzyszenia Sztuki. Potem nastąpiły wędrówki po Europie. Peder wrócił do Włoch i Paryża, mieszkał w Grecji, Monako i Algierii. W Grecji przez sześć miesięcy był gościem rodziny królewskiej. Malował ich portrety. Podczas swoich podróży zbierał niezliczone motywy, które opracowywał w domu, w swoim duńskim studio, aby później oferować je na międzynarodowych wystawach. Szczególnie dużą klientelę miał w Niemczech. Szczególnie w Monachium, stolicy Bawarii, jego pejzaże były sprzedawane po wysokich cenach. Aż do śmierci pozostał wierny naturalistycznemu stylowi malarstwa i rysował głównie duńskie motywy pejzażowe; dziewicze krajobrazy leśne i rzeczne.
Strona 1 / 2