"Moje rysunki inspirują i nie dają się zdefiniować. One o niczym nie przesądzają. Podobnie jak muzyka, umieszczają nas w dwuznacznym królestwie nieokreśloności".
Prace Odilona Redona powstały w okresie rozkwitu nasyconego światłem impresjonizmu i nie mogłyby być bardziej z nim sprzeczne. Redon był mistrzem cienia i mroku. Czerpał głęboko z wnętrza, zmagał się z nieświadomością, odnajdywał obrazy strachu i śmierci.
.
"Co odróżnia artystę od dyletanta?" pytał Redon. "Tylko ból, który odczuwa artysta. Dyletant szuka tylko przyjemności".
.
Prekursor ekspresjonizmu i surrealizmu, w "czarnej fazie" rysunków węglem i grafik Redona znalazły się znane koszmarne obrazy oderwanych od ciała gałek ocznych, motyw uśmiechniętego pająka, czy wizerunek "kruka" siedzącego na parapecie jako posłańca śmierci, inspirowany wierszem Edgara Allena Poe "Kruk".
.
Zgodnie z duchem surrealizmu, Redon wielokrotnie w obrazowy sposób zaciera granice między snem a rzeczywistością. Przedstawia "Człowieka-kaktusa" z kolcami wyrastającymi z głowy, "Jajo" narysowane w 1885 roku ma oczy i wystaje do połowy z jajowatego kielicha jako bezwłosa czaszka.
Po bolesnej stracie pierwszego syna, twórczość Redona uległa wyraźnej zmianie w drugiej fazie jego życia twórczego, która rozpoczęła się po narodzinach drugiego syna. Jego obrazy są teraz pełne kolorowego blasku i świecą w jasnych tonach pasteli, których używał. Artysta zwraca się ku światu zewnętrznemu: maluje pejzaże w czystych barwach, kwieciste martwe natury, a tematycznie otwiera się na transcendentalne idee mitologii chrześcijańskiej i buddyjskiej.
"Moje rysunki inspirują i nie dają się zdefiniować. One o niczym nie przesądzają. Podobnie jak muzyka, umieszczają nas w dwuznacznym królestwie nieokreśloności".
Prace Odilona Redona powstały w okresie rozkwitu nasyconego światłem impresjonizmu i nie mogłyby być bardziej z nim sprzeczne. Redon był mistrzem cienia i mroku. Czerpał głęboko z wnętrza, zmagał się z nieświadomością, odnajdywał obrazy strachu i śmierci.
.
"Co odróżnia artystę od dyletanta?" pytał Redon. "Tylko ból, który odczuwa artysta. Dyletant szuka tylko przyjemności".
.
Prekursor ekspresjonizmu i surrealizmu, w "czarnej fazie" rysunków węglem i grafik Redona znalazły się znane koszmarne obrazy oderwanych od ciała gałek ocznych, motyw uśmiechniętego pająka, czy wizerunek "kruka" siedzącego na parapecie jako posłańca śmierci, inspirowany wierszem Edgara Allena Poe "Kruk".
.
Zgodnie z duchem surrealizmu, Redon wielokrotnie w obrazowy sposób zaciera granice między snem a rzeczywistością. Przedstawia "Człowieka-kaktusa" z kolcami wyrastającymi z głowy, "Jajo" narysowane w 1885 roku ma oczy i wystaje do połowy z jajowatego kielicha jako bezwłosa czaszka.
Po bolesnej stracie pierwszego syna, twórczość Redona uległa wyraźnej zmianie w drugiej fazie jego życia twórczego, która rozpoczęła się po narodzinach drugiego syna. Jego obrazy są teraz pełne kolorowego blasku i świecą w jasnych tonach pasteli, których używał. Artysta zwraca się ku światu zewnętrznemu: maluje pejzaże w czystych barwach, kwieciste martwe natury, a tematycznie otwiera się na transcendentalne idee mitologii chrześcijańskiej i buddyjskiej.
Strona 1 / 13