W zawirowaniach rozkwitu kulturalnego Imperium Rosyjskiego w XIX wieku swój talent rozwijał Nikołaj Dmitriewicz Kuzniecow. Urodzony 2 grudnia 1850 r. w Stepanowce, w guberni chersońskiej, Kuzniecow odnalazł swoją drogę do sztuki i stał się znanym malarzem portretowym i rodzajowym. Objął również profesurę w Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego prace odzwierciedlają tętniące życie kulturalne jego epoki i do dziś mają ogromne znaczenie w świecie grafiki artystycznej.

Kuzniecow, syn zamożnego właściciela ziemskiego, zwrócił uwagę swoich nauczycieli w szkole w Odessie swoim wyraźnym talentem artystycznym. To właśnie w miejscowej szkole rysunku otrzymał decydujący impuls dla swojej kariery artystycznej. W latach 1876-1880 pogłębiał swoje umiejętności w Cesarskiej Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie został uczniem Pawła Czistiakowa. Pomimo często pozaszkolnych zajęć, malując wiejskie sceny z rodzinnej ziemi, uznawany był za obiecującego studenta. Odchodząc od życzeń rodziny, ożenił się z kobietą z klasy robotniczej. Ukończenie studiów zapoczątkowało okres intensywnej działalności artystycznej Kuzniecowa. Wystawiał w Rosji i na Ukrainie oraz otrzymywał liczne zlecenia malarskie. Wśród portretowanych przez niego osobistości znalazły się takie sławy jak Piotr Czajkowski i Ilja Iljicz Mienszykow. Jego wiejska posiadłość, do której przeszedł na emeryturę po wypadku w 1889 roku, stała się miejscem spotkań twórczej społeczności, w tym Fiodora Szalapina. Kuzniecow przeniósł swoje studio do Odessy, został profesorem Akademii Imperialistycznej i członkiem Peredvishniki.

Wstrząsy rosyjskiej wojny domowej ostatecznie spowodowały, że Kuzniecow i jego rodzina wyemigrowali do Królestwa Jugosławii. Mieszkał w Sarajewie aż do śmierci w 1929 roku. Jego spuścizna kulturowa, w tym spuścizna jego córki, śpiewaczki operowej Marii Nikołajewny Kuzniecowej-Benois, oraz jego własna, artystyczna ekspresja w jego portretach i scenach rodzajowych, pozostaje. W naszej działalności jako producent druków artystycznych staramy się zachować artystyczną ekspresję i dziedzictwo kulturowe Kuzniecowa. Każda odbitka artystyczna z jego dorobku jest hołdem dla jego unikalnego stylu i docenieniem jego wkładu w świat sztuki.