Surowy samotnik, ale genialny artysta. Te słowa trafnie opisują niemiecko-żydowskiego malarza i grafika Ury Lessera. Urodzony jako syn mistrza piekarskiego w małym miasteczku Birnbaum, po śmierci ojca Ury przeniósł się z rodziną do Berlina. W wieku 16 lat rozpoczął studia malarskie w jednej z wiodących niemieckich akademii sztuk pięknych w Düsseldorfie. W trakcie swojego rozwoju artystycznego Ury odwiedził stolice sztuki: Brukselę, Paryż, Monachium i Flandrię, ale jego trwałe przywiązanie do wielkiego miasta Berlina doprowadziło go tam później.
W jego twórczości niemal wyraźnie zaznacza się zamiłowanie do Berlina, którego pejzaże, ulice i kawiarnie wielokrotnie stanowią motywy i źródła inspiracji dla jego dzieł. W szczególności pastelowe techniki Ury'ego, pozwalające na wierne odwzorowanie odbić i refleksów świetlnych, nadają jego pracom rozpoznawalny charakter. W przeciwieństwie do innych znanych impresjonistów swoich czasów, takich jak Max Liebermann, Lovis Corinth czy Max Slevogt, Ury był artystą wywodzącym się ze stosunkowo ubogich środowisk. Widać to również w jego dziełach sztuki, gdyż to nie mieszczaństwo Berlina jest dla niego inspiracją. Niespokojne ulice, dynamicznie płonące w ciemnościach latarnie czy zgiełk uliczny raczej go interesują i są żywo przedstawiane.
Ury był i pozostał samotnikiem do końca. Mimo przyjęcia do berlińskiej Secesji, środowiska artystów o znaczącym wkładzie w rozwój niemieckiego impresjonizmu, pozostawał nieobecny na ich wspólnych spotkaniach. Jego oryginalny charakter coraz częściej prowadził do tarć z innymi artystami. W szczególności jego stosunki z Maxem Liebermannem, ówczesnym przewodniczącym berlińskiej Secesji, są uwiecznione anegdotami o ich wrogości. Jego krytyczna osobowość doprowadziła jednak do wzrostu popytu na jego dzieła i utrudniła Liebermannowi próbę powstrzymania sukcesu Ury'ego. Ury zyskał większe znaczenie w Secesji po tym, jak prezydenturę Liebermanna przejął Lovis Corinth.
Surowy samotnik, ale genialny artysta. Te słowa trafnie opisują niemiecko-żydowskiego malarza i grafika Ury Lessera. Urodzony jako syn mistrza piekarskiego w małym miasteczku Birnbaum, po śmierci ojca Ury przeniósł się z rodziną do Berlina. W wieku 16 lat rozpoczął studia malarskie w jednej z wiodących niemieckich akademii sztuk pięknych w Düsseldorfie. W trakcie swojego rozwoju artystycznego Ury odwiedził stolice sztuki: Brukselę, Paryż, Monachium i Flandrię, ale jego trwałe przywiązanie do wielkiego miasta Berlina doprowadziło go tam później.
W jego twórczości niemal wyraźnie zaznacza się zamiłowanie do Berlina, którego pejzaże, ulice i kawiarnie wielokrotnie stanowią motywy i źródła inspiracji dla jego dzieł. W szczególności pastelowe techniki Ury'ego, pozwalające na wierne odwzorowanie odbić i refleksów świetlnych, nadają jego pracom rozpoznawalny charakter. W przeciwieństwie do innych znanych impresjonistów swoich czasów, takich jak Max Liebermann, Lovis Corinth czy Max Slevogt, Ury był artystą wywodzącym się ze stosunkowo ubogich środowisk. Widać to również w jego dziełach sztuki, gdyż to nie mieszczaństwo Berlina jest dla niego inspiracją. Niespokojne ulice, dynamicznie płonące w ciemnościach latarnie czy zgiełk uliczny raczej go interesują i są żywo przedstawiane.
Ury był i pozostał samotnikiem do końca. Mimo przyjęcia do berlińskiej Secesji, środowiska artystów o znaczącym wkładzie w rozwój niemieckiego impresjonizmu, pozostawał nieobecny na ich wspólnych spotkaniach. Jego oryginalny charakter coraz częściej prowadził do tarć z innymi artystami. W szczególności jego stosunki z Maxem Liebermannem, ówczesnym przewodniczącym berlińskiej Secesji, są uwiecznione anegdotami o ich wrogości. Jego krytyczna osobowość doprowadziła jednak do wzrostu popytu na jego dzieła i utrudniła Liebermannowi próbę powstrzymania sukcesu Ury'ego. Ury zyskał większe znaczenie w Secesji po tym, jak prezydenturę Liebermanna przejął Lovis Corinth.
Strona 1 / 2