Léon Augustin Lhermitte (1844 - 1925) był francuskim malarzem realizmu i ściśle z nim związanego naturalizmu. Jego ulubionym motywem były sceny pejzażowe, często przedstawiające proste życie chłopskie. Lhermitte urodził się jako syn nauczyciela w regionie Aisne, na północ od Paryża. W wieku 19 lat wyjechał do Paryża i studiował w École Impériale de Dessin. Jego nauczycielem był słynny malarz Lequoc de Boisbaudran, który uczył również Rodin. Między innymi zabrał ze sobą kurs "Rysowanie z pamięci". Już rok później jego pierwszy rysunek został wystawiony na Salonie Paryskim. Lhermitte dokonał wielkiego przełomu, wystawiając swój pierwszy obraz w 1866 r. Podczas wizyty w Londynie w 1869 r. poznał malarza Alphonse Legros, który przedstawił go handlarzowi dziełami sztuki Paulowi Durand-Ruelowi. Obrazy Lhermitte'a sprzedawały się w tej galerii bardzo dobrze i zostały bardzo dobrze przyjęte.
Lhermitte otrzymał wiele wyróżnień w trakcie swojej kariery. Został m.in. przyjęty do Legii Honorowej, a jego obraz "Żniwa" otrzymał medal na Salonie Paryskim w 1874 roku. Ukoronowaniem jego kariery była "Zapłata żniwiarzy", wydana w 1882 roku. W ten sposób Lhermitte stał się wreszcie poszukiwanym artystą swoich czasów. Miał wielu wielbicieli, m.in. Rodina, Puvis de Chavannes, a zwłaszcza Vincent van Gogh. Ten ostatni był zachwycony realistycznym przedstawieniem postaci w obrazach Lhermitte'a i nowatorskim zastosowaniem przez niego malarstwa pastelowego. Van Gogh podobno powiedział kiedyś o dziełach Lhermitte'a, że od lat nie widział nic piękniejszego. Porównał też swoją technikę operowania światłem i kolorem do techniki Rembrandt.
Z kolei Lhermitte podziwiał francuskiego malarza Jean-Francois Millet, który był również jego największym wzorem. Obraz "Uszy kukurydzy" pokazuje, jak silny był to wpływ. Nie tylko bowiem nosi tę samą nazwę, co obraz Milleta, ale ukazują one niemal tę samą scenę z podobnymi konstelacjami postaci. Po I wojnie światowej stan zdrowia Lhermitte'a pogorszył się i nigdy nie był szczególnie dobry. W późniejszych latach był więc zbyt słaby, by pracować nad większymi projektami. W ostatnich aktywnych latach poświęcił się więc głównie malarstwu pastelowemu. Zmarł w miejscu swojego urodzenia Mont-Saint-Père.
Léon Augustin Lhermitte (1844 - 1925) był francuskim malarzem realizmu i ściśle z nim związanego naturalizmu. Jego ulubionym motywem były sceny pejzażowe, często przedstawiające proste życie chłopskie. Lhermitte urodził się jako syn nauczyciela w regionie Aisne, na północ od Paryża. W wieku 19 lat wyjechał do Paryża i studiował w École Impériale de Dessin. Jego nauczycielem był słynny malarz Lequoc de Boisbaudran, który uczył również Rodin. Między innymi zabrał ze sobą kurs "Rysowanie z pamięci". Już rok później jego pierwszy rysunek został wystawiony na Salonie Paryskim. Lhermitte dokonał wielkiego przełomu, wystawiając swój pierwszy obraz w 1866 r. Podczas wizyty w Londynie w 1869 r. poznał malarza Alphonse Legros, który przedstawił go handlarzowi dziełami sztuki Paulowi Durand-Ruelowi. Obrazy Lhermitte'a sprzedawały się w tej galerii bardzo dobrze i zostały bardzo dobrze przyjęte.
Lhermitte otrzymał wiele wyróżnień w trakcie swojej kariery. Został m.in. przyjęty do Legii Honorowej, a jego obraz "Żniwa" otrzymał medal na Salonie Paryskim w 1874 roku. Ukoronowaniem jego kariery była "Zapłata żniwiarzy", wydana w 1882 roku. W ten sposób Lhermitte stał się wreszcie poszukiwanym artystą swoich czasów. Miał wielu wielbicieli, m.in. Rodina, Puvis de Chavannes, a zwłaszcza Vincent van Gogh. Ten ostatni był zachwycony realistycznym przedstawieniem postaci w obrazach Lhermitte'a i nowatorskim zastosowaniem przez niego malarstwa pastelowego. Van Gogh podobno powiedział kiedyś o dziełach Lhermitte'a, że od lat nie widział nic piękniejszego. Porównał też swoją technikę operowania światłem i kolorem do techniki Rembrandt.
Z kolei Lhermitte podziwiał francuskiego malarza Jean-Francois Millet, który był również jego największym wzorem. Obraz "Uszy kukurydzy" pokazuje, jak silny był to wpływ. Nie tylko bowiem nosi tę samą nazwę, co obraz Milleta, ale ukazują one niemal tę samą scenę z podobnymi konstelacjami postaci. Po I wojnie światowej stan zdrowia Lhermitte'a pogorszył się i nigdy nie był szczególnie dobry. W późniejszych latach był więc zbyt słaby, by pracować nad większymi projektami. W ostatnich aktywnych latach poświęcił się więc głównie malarstwu pastelowemu. Zmarł w miejscu swojego urodzenia Mont-Saint-Père.
Strona 1 / 2