Brytyjska malarka Lady Butler urodziła się jako Elizabeth Southerden Thompson w Szwajcarii. Większość dzieciństwa spędziła jednak we Włoszech, gdzie prawdopodobnie w wieku 16 lat rozpoczęła swoją edukację artystyczną. Około cztery lata później rodzina przeniosła się do Londynu, gdzie studiowała w Female School of Art. Tam poznała m.in. krytyka Johna Ruskina i malarza Sir John Everett Millais. Ruskin był wielbicielem jej twórczości. Butler zmusił go do przyznania, że kobiety też potrafią malować. Po trzech latach Lady Butler wróciła z rodziną do Włoch i zamieszkali we Florencji. Została przyjęta do Accademia de Belle Arti i pracowała pod okiem włoskiego artysty Guiseppe Bellucciego.
Na początku swojej kariery Butler malowała głównie obrazy o tematyce religijnej. Zmieniło się to w latach 70-tych, kiedy przeniosła się do Paryża. Zapoznała się z twórczością artystów wojskowych z Jean Louis Ernest Meissonier i Jean Baptiste Edouard Detaille. Choć sama nie miała wówczas żadnych związków z wojskiem, zaczęła się jej fascynacja tym tematem. Czuła, że ten gatunek jest niedostatecznie reprezentowany w jej rodzinnej Wielkiej Brytanii. Od tej pory malowała niemal wyłącznie sceny militarne. Jednak w przeciwieństwie do innych artystów, Butler nie skupiał się na przedstawianiu scen batalistycznych czy wyczynów poszczególnych oficerów. Jej prace dotyczyły raczej zwykłych żołnierzy, ich odwagi, ale też wyczerpania i rozpaczy. Często mężczyźni byli pokazywani albo na krótko przed rozpoczęciem, albo pod koniec bitwy. Butler w większości unikała w swoich obrazach bezpośrednich scen batalistycznych, jak również przedstawiania żołnierzy wroga. Uderzyło to w ówczesnych Brytyjczyków i całkowicie przypadło do gustu rodzącemu się patriotyzmowi w Imperium Brytyjskim. Entuzjazm dla jej obrazów wynikał po części z jej talentu i nowego sposobu obrazowania. Jednak fakt, że była młodą, na wskroś atrakcyjną kobietą, również odgrywał istotną rolę. Wcale bowiem nie odpowiadała typowemu wizerunkowi ówczesnego malarza wojskowego.
Jedne z jej najbardziej znanych prac "Missing" czy "The Roll Call" były wystawiane w Royal Academy. Odmówiono jej jednak przyjęcia do Royal Academy jako pierwszej kobiety-członka stowarzyszonego, obok dwóch współzałożycielek Mary Moser i Angelica Kauffmann. W wieku 31 lat poślubiła wybitnego generała porucznika Sir Williama Francisa Butlera i otrzymała nazwisko Lady Butler, Elizabeth Southerden. Towarzyszyła mężowi m.in. w Egipcie i Palestynie, gdzie nadal malowała i pisała książki. Małżeństwo miało sześcioro dzieci. Kiedy jej mąż przeszedł na emeryturę wojskową, rodzina przeniosła się do Irlandii. Lady Butler do końca życia malowała sceny militarne, choć pod wpływem męża zaczęła wątpić w ideologię imperium kolonialnego.
Brytyjska malarka Lady Butler urodziła się jako Elizabeth Southerden Thompson w Szwajcarii. Większość dzieciństwa spędziła jednak we Włoszech, gdzie prawdopodobnie w wieku 16 lat rozpoczęła swoją edukację artystyczną. Około cztery lata później rodzina przeniosła się do Londynu, gdzie studiowała w Female School of Art. Tam poznała m.in. krytyka Johna Ruskina i malarza Sir John Everett Millais. Ruskin był wielbicielem jej twórczości. Butler zmusił go do przyznania, że kobiety też potrafią malować. Po trzech latach Lady Butler wróciła z rodziną do Włoch i zamieszkali we Florencji. Została przyjęta do Accademia de Belle Arti i pracowała pod okiem włoskiego artysty Guiseppe Bellucciego.
Na początku swojej kariery Butler malowała głównie obrazy o tematyce religijnej. Zmieniło się to w latach 70-tych, kiedy przeniosła się do Paryża. Zapoznała się z twórczością artystów wojskowych z Jean Louis Ernest Meissonier i Jean Baptiste Edouard Detaille. Choć sama nie miała wówczas żadnych związków z wojskiem, zaczęła się jej fascynacja tym tematem. Czuła, że ten gatunek jest niedostatecznie reprezentowany w jej rodzinnej Wielkiej Brytanii. Od tej pory malowała niemal wyłącznie sceny militarne. Jednak w przeciwieństwie do innych artystów, Butler nie skupiał się na przedstawianiu scen batalistycznych czy wyczynów poszczególnych oficerów. Jej prace dotyczyły raczej zwykłych żołnierzy, ich odwagi, ale też wyczerpania i rozpaczy. Często mężczyźni byli pokazywani albo na krótko przed rozpoczęciem, albo pod koniec bitwy. Butler w większości unikała w swoich obrazach bezpośrednich scen batalistycznych, jak również przedstawiania żołnierzy wroga. Uderzyło to w ówczesnych Brytyjczyków i całkowicie przypadło do gustu rodzącemu się patriotyzmowi w Imperium Brytyjskim. Entuzjazm dla jej obrazów wynikał po części z jej talentu i nowego sposobu obrazowania. Jednak fakt, że była młodą, na wskroś atrakcyjną kobietą, również odgrywał istotną rolę. Wcale bowiem nie odpowiadała typowemu wizerunkowi ówczesnego malarza wojskowego.
Jedne z jej najbardziej znanych prac "Missing" czy "The Roll Call" były wystawiane w Royal Academy. Odmówiono jej jednak przyjęcia do Royal Academy jako pierwszej kobiety-członka stowarzyszonego, obok dwóch współzałożycielek Mary Moser i Angelica Kauffmann. W wieku 31 lat poślubiła wybitnego generała porucznika Sir Williama Francisa Butlera i otrzymała nazwisko Lady Butler, Elizabeth Southerden. Towarzyszyła mężowi m.in. w Egipcie i Palestynie, gdzie nadal malowała i pisała książki. Małżeństwo miało sześcioro dzieci. Kiedy jej mąż przeszedł na emeryturę wojskową, rodzina przeniosła się do Irlandii. Lady Butler do końca życia malowała sceny militarne, choć pod wpływem męża zaczęła wątpić w ideologię imperium kolonialnego.
Strona 1 / 1