Celtyckie legendy i folklor ukształtowały malarza Josepha Noela Patona, urodzonego w Szkocji w 1821 roku. Paton zasłynął również jako poeta, rzeźbiarz i ilustrator. Pokazała ona, że twórczość Patona nie ograniczała się jedynie do malarstwa. Paton pochodził z rodziny, która zarabiała na produkcji adamaszku. Sam przez krótki czas próbował swoich sił w biznesie, pracując jako projektant w przędzalni bawełny. Ostatecznie jednak Paton widział swoje przeznaczenie w sztuce. Co ciekawe, dwoje z jego rodzeństwa również było artystami: Siostra, Amelia, była rzeźbiarką, a brat Waller Hugh pracował jako malarz pejzażysta.
W 1843 roku Paton przez krótki czas studiował w Londynie w Akademii Sztuki. To właśnie tutaj poznał malarza John Everett Millais. Poprzez Millaisa, Paton zetknął się z grupą malarzy znanych jako Prerafaelici. Ich wzorem byli nazareńczycy oraz malarstwo włoskie XIV i XV wieku. Grupa ta zajmowała się szczegółowym odwzorowaniem natury i żywym przedstawieniem człowieka. Sam Paton poświęcił swoje malarstwo tematyce alegorycznej, religijnej, baśniowej i historycznej.
"Kłótnia Oberona i Tytanii" jest doskonałym przykładem wykorzystania przez Patona szerokiego arsenału postaci, niektórych baśniowych, niektórych mitologicznych, jak również bogatej palety barw, do stworzenia niezwykle żywego obrazu, który przekonuje umiejętną perspektywą. Za ten obraz Paton otrzymał nagrodę w Królewskiej Szkockiej Akademii. Zasłynął również jako ilustrator: w 1842 roku Paton zilustrował "Book of British Ballads" na sugestię dziennikarza Samuela Cartera Halla, który docenił literackie wykształcenie Patona. Paton zmarł w 1901 roku, jako wielce zasłużony obywatel i artysta.
Celtyckie legendy i folklor ukształtowały malarza Josepha Noela Patona, urodzonego w Szkocji w 1821 roku. Paton zasłynął również jako poeta, rzeźbiarz i ilustrator. Pokazała ona, że twórczość Patona nie ograniczała się jedynie do malarstwa. Paton pochodził z rodziny, która zarabiała na produkcji adamaszku. Sam przez krótki czas próbował swoich sił w biznesie, pracując jako projektant w przędzalni bawełny. Ostatecznie jednak Paton widział swoje przeznaczenie w sztuce. Co ciekawe, dwoje z jego rodzeństwa również było artystami: Siostra, Amelia, była rzeźbiarką, a brat Waller Hugh pracował jako malarz pejzażysta.
W 1843 roku Paton przez krótki czas studiował w Londynie w Akademii Sztuki. To właśnie tutaj poznał malarza John Everett Millais. Poprzez Millaisa, Paton zetknął się z grupą malarzy znanych jako Prerafaelici. Ich wzorem byli nazareńczycy oraz malarstwo włoskie XIV i XV wieku. Grupa ta zajmowała się szczegółowym odwzorowaniem natury i żywym przedstawieniem człowieka. Sam Paton poświęcił swoje malarstwo tematyce alegorycznej, religijnej, baśniowej i historycznej.
"Kłótnia Oberona i Tytanii" jest doskonałym przykładem wykorzystania przez Patona szerokiego arsenału postaci, niektórych baśniowych, niektórych mitologicznych, jak również bogatej palety barw, do stworzenia niezwykle żywego obrazu, który przekonuje umiejętną perspektywą. Za ten obraz Paton otrzymał nagrodę w Królewskiej Szkockiej Akademii. Zasłynął również jako ilustrator: w 1842 roku Paton zilustrował "Book of British Ballads" na sugestię dziennikarza Samuela Cartera Halla, który docenił literackie wykształcenie Patona. Paton zmarł w 1901 roku, jako wielce zasłużony obywatel i artysta.
Strona 1 / 1