Młody John George Brown studiował najpierw w Anglii u szkockiego malarza Roberta Scotta Laudera, który nazywał siebie malarzem historycznym i którego martwe natury i portrety stały się bardzo znane. Terminował także u Williama Bella Scotta, innego znanego szkockiego malarza, rytownika i poety. W 1853 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie w Brooklinie początkowo kształcił się w zawodzie szklarza. Następnie rozpoczął studia w National Academy of Design, która została założona w 1826 roku na wzór brytyjskiej Royal Academy of Arts. Jednym z założycieli szkoły był znany i sławny malarz miniaturowy Thomas Seir Cummings, jeden z nauczycieli Browna.
John George Brown szybko odniósł sukces jako malarz. Szczególnie dotyczyło to jego niezwykle szczegółowych, choć jak na dzisiejsze standardy mocno sentymentalnych, przedstawień ludzi z ośrodków imigranckich jego nowej ojczyzny. Malował dzieci i młodzież na ulicach, ulicznych grajków, sprzedawców, pucybutów i służących. Z "prawdziwie brytyjską dokładnością" pokazywał potargane ubrania, zniszczone buty i dziurawe czapki biedaków. Nie odmalował jednak smutnej rzeczywistości ich życia, ich głodu i beznadziei, ale sprawił, że wydali się malowniczy, pogodni i zaradni. Dzięki temu jego dzieła cieszyły się dużą popularnością wśród publiczności. Dziełem z 1860 roku, Jego pierwsze cygaro, zyskał ogólnokrajową sławę i reputację "Raphaela w butach". Jego obrazy dobrze się sprzedawały i były masowo litografowane. Międzynarodową sławę zyskały również obrazy "Śpiący anioł", "Chłopiec-skrzypek", "Słońce", "Długa droga" i "Wszystko w porządku". Prawdopodobnie jego najsłynniejsze dzieło, zatytułowane "Pięty nad głową", zostało pokazane na Wystawie Światowej w Paryżu w 1900 roku. Od 1863 roku Brown wielokrotnie wystawiał swoje obrazy w National Academy of Designs i do dziś można je oglądać w muzeum na Upper East Side w nowojorskiej dzielnicy Manhattan. Jego obrazy znajdują się również w Metropolitan Museum w Nowym Jorku, Corcoran Gallery w Waszyngtonie oraz w Muzeum w Detroit.
John George Brown był jednym z najbardziej znanych i prawdopodobnie najbogatszych malarzy rodzajowych końca XIX wieku. Pod koniec kariery jego obrazy były sprzedawane po 500 do 1000 dolarów za sztukę, a od jednej litografii otrzymywał tantiemy w wysokości do 25 000 dolarów.
Młody John George Brown studiował najpierw w Anglii u szkockiego malarza Roberta Scotta Laudera, który nazywał siebie malarzem historycznym i którego martwe natury i portrety stały się bardzo znane. Terminował także u Williama Bella Scotta, innego znanego szkockiego malarza, rytownika i poety. W 1853 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie w Brooklinie początkowo kształcił się w zawodzie szklarza. Następnie rozpoczął studia w National Academy of Design, która została założona w 1826 roku na wzór brytyjskiej Royal Academy of Arts. Jednym z założycieli szkoły był znany i sławny malarz miniaturowy Thomas Seir Cummings, jeden z nauczycieli Browna.
John George Brown szybko odniósł sukces jako malarz. Szczególnie dotyczyło to jego niezwykle szczegółowych, choć jak na dzisiejsze standardy mocno sentymentalnych, przedstawień ludzi z ośrodków imigranckich jego nowej ojczyzny. Malował dzieci i młodzież na ulicach, ulicznych grajków, sprzedawców, pucybutów i służących. Z "prawdziwie brytyjską dokładnością" pokazywał potargane ubrania, zniszczone buty i dziurawe czapki biedaków. Nie odmalował jednak smutnej rzeczywistości ich życia, ich głodu i beznadziei, ale sprawił, że wydali się malowniczy, pogodni i zaradni. Dzięki temu jego dzieła cieszyły się dużą popularnością wśród publiczności. Dziełem z 1860 roku, Jego pierwsze cygaro, zyskał ogólnokrajową sławę i reputację "Raphaela w butach". Jego obrazy dobrze się sprzedawały i były masowo litografowane. Międzynarodową sławę zyskały również obrazy "Śpiący anioł", "Chłopiec-skrzypek", "Słońce", "Długa droga" i "Wszystko w porządku". Prawdopodobnie jego najsłynniejsze dzieło, zatytułowane "Pięty nad głową", zostało pokazane na Wystawie Światowej w Paryżu w 1900 roku. Od 1863 roku Brown wielokrotnie wystawiał swoje obrazy w National Academy of Designs i do dziś można je oglądać w muzeum na Upper East Side w nowojorskiej dzielnicy Manhattan. Jego obrazy znajdują się również w Metropolitan Museum w Nowym Jorku, Corcoran Gallery w Waszyngtonie oraz w Muzeum w Detroit.
John George Brown był jednym z najbardziej znanych i prawdopodobnie najbogatszych malarzy rodzajowych końca XIX wieku. Pod koniec kariery jego obrazy były sprzedawane po 500 do 1000 dolarów za sztukę, a od jednej litografii otrzymywał tantiemy w wysokości do 25 000 dolarów.
Strona 1 / 2