Polski malarz Jacek Malczewski urodził się 15 lipca 1854 roku. Wychowywał się w ubogiej rodzinie chłopskiej, gdzie początkowo był uczony przez rodziców. W wieku 17 lat wyjechał do Krakowa, gdzie uczęszczał do gimnazjum. Jego twórczość zaliczana jest do symbolizmu i modernizmu. Szczególnie w dziedzinie sztuki ornamentalnej, która w tym czasie była w Polsce bardzo rozpowszechniona, Malczewski odgrywa ważną rolę. Jego prace charakteryzują się łączeniem symboli z codzienną rzeczywistością. Malczewski intensywnie interesował się konfliktami politycznymi swoich czasów i włączał je do swojej sztuki. Podczas pobytu jako student gościnny w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych Malczewski został odkryty przez dyrektora i malarza historycznego Jana Mateiko. Ten ostatni bezpośrednio zaproponował młodemu Malczewskiemu miejsce w akademii sztuk pięknych.
Malczewski rozpoczął od gatunku romantyzmu. Wiele dzieł z tego okresu to realistyczne obrazy historyczne i wiejskie obrazy rodzajowe. Obrazy te wyróżniają się ciemną kolorystyką. W odniesieniu do tych prac Malczewski pozostawał pod wpływem Artura Grottgera. Później zwrócił się ku symbolizmowi, ale zachował wątek historyczny. Na pierwszym planie jego twórczości znajdują się w szczególności relacje między sztuką a artystą. Ale także sam człowiek i kamienie milowe ludzkiego życia, takie jak narodziny, starość i śmierć, zajmowały Malczewskiego intensywnie. Przez około 50 lat pracował nad cyklami i seriami obrazów, w których mieszał własne z tradycyjnymi symbolami, tworząc nowe znaczenia.
Chrześcijańsko-prominentne wychowanie Malczewskiego wywarło silny wpływ na jego osobowość, a tym samym na twórczość artystyczną. Dlatego też inspiracje znajdował głównie w ikonografii antycznej i chrześcijańskiej. To właśnie w portretach ujawnia się jego ogromna wyobraźnia. Mieszając świat fantazji i symboli z rzeczywistością, tworzy ambiwalencję, która wyróżnia jego oryginalność. Malczewski wykonuje dużą liczbę autoportretów. Na tych portretach pokazuje się w zmienionym ubraniu lub nakryciu głowy. Przedstawia się m.in. jako rycerz, błazen, czy Chrystus. Malczewski, jak sama jego twórczość, zdaje się mieć kilka twarzy. Zmarł w Krakowie 8 października 1929 roku.
Polski malarz Jacek Malczewski urodził się 15 lipca 1854 roku. Wychowywał się w ubogiej rodzinie chłopskiej, gdzie początkowo był uczony przez rodziców. W wieku 17 lat wyjechał do Krakowa, gdzie uczęszczał do gimnazjum. Jego twórczość zaliczana jest do symbolizmu i modernizmu. Szczególnie w dziedzinie sztuki ornamentalnej, która w tym czasie była w Polsce bardzo rozpowszechniona, Malczewski odgrywa ważną rolę. Jego prace charakteryzują się łączeniem symboli z codzienną rzeczywistością. Malczewski intensywnie interesował się konfliktami politycznymi swoich czasów i włączał je do swojej sztuki. Podczas pobytu jako student gościnny w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych Malczewski został odkryty przez dyrektora i malarza historycznego Jana Mateiko. Ten ostatni bezpośrednio zaproponował młodemu Malczewskiemu miejsce w akademii sztuk pięknych.
Malczewski rozpoczął od gatunku romantyzmu. Wiele dzieł z tego okresu to realistyczne obrazy historyczne i wiejskie obrazy rodzajowe. Obrazy te wyróżniają się ciemną kolorystyką. W odniesieniu do tych prac Malczewski pozostawał pod wpływem Artura Grottgera. Później zwrócił się ku symbolizmowi, ale zachował wątek historyczny. Na pierwszym planie jego twórczości znajdują się w szczególności relacje między sztuką a artystą. Ale także sam człowiek i kamienie milowe ludzkiego życia, takie jak narodziny, starość i śmierć, zajmowały Malczewskiego intensywnie. Przez około 50 lat pracował nad cyklami i seriami obrazów, w których mieszał własne z tradycyjnymi symbolami, tworząc nowe znaczenia.
Chrześcijańsko-prominentne wychowanie Malczewskiego wywarło silny wpływ na jego osobowość, a tym samym na twórczość artystyczną. Dlatego też inspiracje znajdował głównie w ikonografii antycznej i chrześcijańskiej. To właśnie w portretach ujawnia się jego ogromna wyobraźnia. Mieszając świat fantazji i symboli z rzeczywistością, tworzy ambiwalencję, która wyróżnia jego oryginalność. Malczewski wykonuje dużą liczbę autoportretów. Na tych portretach pokazuje się w zmienionym ubraniu lub nakryciu głowy. Przedstawia się m.in. jako rycerz, błazen, czy Chrystus. Malczewski, jak sama jego twórczość, zdaje się mieć kilka twarzy. Zmarł w Krakowie 8 października 1929 roku.
Strona 1 / 1