Isaac Israëls urodził się w Amsterdamie, w Holandii, i jest uważany za ważnego przedstawiciela ruchu artystycznego "impresjonizmu amsterdamskiego", który wyłonił się ze "Szkoły Haskiej". Ojcem Isaaca był malarz Jozef Israëls, który z kolei był ważnym przedstawicielem wspomnianej Szkoły Haskiej. Jozef Israëls wcześnie dostrzegł talent artystyczny Isaaca i odpowiednio go wspierał. Jako nastolatek studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Hadze, gdzie poznał swojego bliskiego przyjaciela George Hendrik Breitner. Talent Israëlsa nie pozostał niezauważony przez otoczenie; już w 1881 roku - w wieku 16 lat - sprzedał kolekcjonerowi Hendrikowi Willemowi Mesdagowi obraz, którego nawet nie ukończył. Już od 1878 roku Israëls wraz z ojcem uczestniczył w dorocznej wystawie Salonu Artystów Francuskich w Paryżu; w 1882 roku mógł tam po raz pierwszy wystawić swoje własne dzieło ("Military Burial").
W 1886 roku Israëls powrócił do Amsterdamu i wraz z Breitnerem zapisał się do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych, aby kontynuować naukę. Jednak już po roku opuścili akademię. Przyłączyli się natomiast do postępowego kręgu "Tachtigera" ("Osiemdziesiątki"), nadającej ton grupie młodych pisarzy i innych artystów. Zainspirowany przez tę grupę, Israëls stał się kronikarzem ulic, kawiarni i miejsc rozrywki w Amsterdamie. Latem Israëlowie spędzali dużo czasu w Scheveningen na wybrzeżu Morza Północnego. Tutaj też poznał niemieckiego malarza Max Liebermann i Francuza Édouard Manet, z którymi dużo współpracował.
Pod koniec XIX wieku Israëls odkrył kolejny obszar zainteresowań: świat mody, który sportretował od wybiegu po garderobę. Początek I wojny światowej Israëls przeżył malując w Londynie. Czas wojny spędził w Holandii. W tym czasie malował głównie portrety, jego modelkami były zarówno kobiety z sąsiedztwa, jak i bardziej znane osobistości, a nawet słynna do dziś Mata Hari.
Po wojnie Israëls podróżował do Indii i Indonezji, gdzie tworzył znane sceny uliczne i obrazy przedstawiające muzyków gamelanu. Po podróży zamieszkał w domu swoich zmarłych rodziców w Hadze. Na Igrzyskach Olimpijskich w 1928 roku w Amsterdamie, które w tamtych czasach nie były imprezą czysto sportową, zdobył złoty medal za portret "Czerwony jeździec". Israëls zmarł w Hadze w wyniku wypadku drogowego.
Isaac Israëls urodził się w Amsterdamie, w Holandii, i jest uważany za ważnego przedstawiciela ruchu artystycznego "impresjonizmu amsterdamskiego", który wyłonił się ze "Szkoły Haskiej". Ojcem Isaaca był malarz Jozef Israëls, który z kolei był ważnym przedstawicielem wspomnianej Szkoły Haskiej. Jozef Israëls wcześnie dostrzegł talent artystyczny Isaaca i odpowiednio go wspierał. Jako nastolatek studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Hadze, gdzie poznał swojego bliskiego przyjaciela George Hendrik Breitner. Talent Israëlsa nie pozostał niezauważony przez otoczenie; już w 1881 roku - w wieku 16 lat - sprzedał kolekcjonerowi Hendrikowi Willemowi Mesdagowi obraz, którego nawet nie ukończył. Już od 1878 roku Israëls wraz z ojcem uczestniczył w dorocznej wystawie Salonu Artystów Francuskich w Paryżu; w 1882 roku mógł tam po raz pierwszy wystawić swoje własne dzieło ("Military Burial").
W 1886 roku Israëls powrócił do Amsterdamu i wraz z Breitnerem zapisał się do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych, aby kontynuować naukę. Jednak już po roku opuścili akademię. Przyłączyli się natomiast do postępowego kręgu "Tachtigera" ("Osiemdziesiątki"), nadającej ton grupie młodych pisarzy i innych artystów. Zainspirowany przez tę grupę, Israëls stał się kronikarzem ulic, kawiarni i miejsc rozrywki w Amsterdamie. Latem Israëlowie spędzali dużo czasu w Scheveningen na wybrzeżu Morza Północnego. Tutaj też poznał niemieckiego malarza Max Liebermann i Francuza Édouard Manet, z którymi dużo współpracował.
Pod koniec XIX wieku Israëls odkrył kolejny obszar zainteresowań: świat mody, który sportretował od wybiegu po garderobę. Początek I wojny światowej Israëls przeżył malując w Londynie. Czas wojny spędził w Holandii. W tym czasie malował głównie portrety, jego modelkami były zarówno kobiety z sąsiedztwa, jak i bardziej znane osobistości, a nawet słynna do dziś Mata Hari.
Po wojnie Israëls podróżował do Indii i Indonezji, gdzie tworzył znane sceny uliczne i obrazy przedstawiające muzyków gamelanu. Po podróży zamieszkał w domu swoich zmarłych rodziców w Hadze. Na Igrzyskach Olimpijskich w 1928 roku w Amsterdamie, które w tamtych czasach nie były imprezą czysto sportową, zdobył złoty medal za portret "Czerwony jeździec". Israëls zmarł w Hadze w wyniku wypadku drogowego.
Strona 1 / 3