Strona 1 / 3
Francuski malarz Henri Rousseau (1844-1910) jest jednym z najważniejszych malarzy naiwnych bez wykształcenia akademickiego. Jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest "Śpiący Cygan" (franc. La Bohémienne endormie). Wyraźne kontury są tak samo typowe dla malarstwa Rousseau jak mocne kolory. Leżąca postać jest namalowana "źle" perspektywicznie, w każdej chwili musiałaby się przechylić do przodu. Ale widz zwraca uwagę na te rzekome błędy tylko pobieżnie. Dominuje wrażenie niewątpliwego języka obrazowego, wykraczającego poza poprawne oddanie rzeczywistości. Z tego obrazu emanuje marzycielski nastrój, ponieważ odbiorca wie o absolutnie nierealistycznej konstrukcji obrazu, a mimo to czuje się wciągnięty w zupełnie niezależny świat wizualny.
Poeta i współczesny Rousseau, Guillaume Apollinaire, określił malarza jako prymitywistę, a jego malarstwo jako naiwne. Obie cechy wielokrotnie przypisywane są Rousseau, Kandinsky widzi w malarzu samouku drogę do wielkiego realizmu.
Niezależnie od tego, jak twórczość Rousseau sytuuje się w historii sztuki, niezaprzeczalnie pozostaje jego własnym, fascynującym stylem malarskim. Widz rozpoznaje Rousseau na pierwszy rzut oka, nie brakuje niespodzianek, jak np. w obrazie "Tor kolejowy". Obraz przedstawia widok na miasto w zimie i charakteryzuje się wyraźnymi kolorami i liniami. Mróz zimowego dnia jest wyczuwalny, ale jednocześnie aranżacja wydaje się w każdej chwili przechodzić w abstrakcyjne wyobrażenie czystych form i kolorów.
Francuski malarz Henri Rousseau (1844-1910) jest jednym z najważniejszych malarzy naiwnych bez wykształcenia akademickiego. Jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest "Śpiący Cygan" (franc. La Bohémienne endormie). Wyraźne kontury są tak samo typowe dla malarstwa Rousseau jak mocne kolory. Leżąca postać jest namalowana "źle" perspektywicznie, w każdej chwili musiałaby się przechylić do przodu. Ale widz zwraca uwagę na te rzekome błędy tylko pobieżnie. Dominuje wrażenie niewątpliwego języka obrazowego, wykraczającego poza poprawne oddanie rzeczywistości. Z tego obrazu emanuje marzycielski nastrój, ponieważ odbiorca wie o absolutnie nierealistycznej konstrukcji obrazu, a mimo to czuje się wciągnięty w zupełnie niezależny świat wizualny.
Poeta i współczesny Rousseau, Guillaume Apollinaire, określił malarza jako prymitywistę, a jego malarstwo jako naiwne. Obie cechy wielokrotnie przypisywane są Rousseau, Kandinsky widzi w malarzu samouku drogę do wielkiego realizmu.
Niezależnie od tego, jak twórczość Rousseau sytuuje się w historii sztuki, niezaprzeczalnie pozostaje jego własnym, fascynującym stylem malarskim. Widz rozpoznaje Rousseau na pierwszy rzut oka, nie brakuje niespodzianek, jak np. w obrazie "Tor kolejowy". Obraz przedstawia widok na miasto w zimie i charakteryzuje się wyraźnymi kolorami i liniami. Mróz zimowego dnia jest wyczuwalny, ale jednocześnie aranżacja wydaje się w każdej chwili przechodzić w abstrakcyjne wyobrażenie czystych form i kolorów.