Portrety osobistości królewskich, mężów stanu i wysokich rangą oficerów wojskowych są głównym tematem życia angielskiego malarza George'a Dawe. Urodzony 8 lutego 1781 roku w Londynie George Dawe jest jednym z najważniejszych malarzy portrecistów swoich czasów. Jego talent artystyczny nie jest dziełem przypadku. Już jego ojciec Philip Dawe był artystą, rytownikiem mezzotinty i karykaturzystą politycznym. Dwoje z pięciorga jego rodzeństwa również było artystami.
Talent artystyczny i talent George'a Dawe'a ujawniły się już w wieku 13 lat. W 1803 roku urodzony w Londynie malarz otrzymał upragnioną nagrodę Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Londynie za swój pierwszy obraz "Achilles przy śmierci Patroklosa". Już rok później pojawił się obraz "Noemie i jej dwie synowe". Jednak George Dawe zdobył popularność i większą sławę dopiero w 1809 roku portretem żony Thomasa Hope'a. Jednak nie tylko człowiek był tematem jego obrazów. George Dawe zajmował się również intensywnie anatomią, aby lepiej zrozumieć ludzką formę. W trakcie studiów dokonywał więc także sekcji ludzi we własnym domu. Dawe brał również udział w operacjach, aby poszerzyć swoją wiedzę na temat ludzkiego ciała.
W 1818 r. sportretował kilku mężów stanu, książąt i dyplomatów obecnych na kongresie w Akwizgranie. Jego portrety cieszyły się dużą popularnością i były cenione przez mężów stanu w całej Europie. George Dawe podróżował po Europie w świcie Edwarda Augusta, księcia Kentu i Strathearn. Podczas tej podróży o londyńskim malarzu dowiedział się rosyjski cesarz Aleksander I. Wkrótce potem mianował go nadwornym malarzem, dlatego Dawe przeniósł się do Petersburga. W czasie pobytu w Rosji Anglik sportretował ponad 300 rosyjskich generałów, którzy z powodzeniem walczyli przeciwko Napoleonowi. Portrety te zostały wykonane specjalnie dla galerii wojskowej w Pałacu Zimowym. W wyniku wystawy portrety utytułowanych generałów, pozujących w pięknych, szlachetnych mundurach, pokrytych medalami, osiągnęły w Rosji znacznie większy rozgłos niż w jego ojczyźnie. Słowa uznania dla angielskiego malarza skierował również Aleksander Puszkin. W kręgach artystycznych jednak George Dawe już za życia ściągnął na siebie krytykę, gdyż ten ostatni był zainteresowany przede wszystkim sukcesem finansowym i bardzo bezpośrednio reklamował swoje prace.
Wiosną 1829 roku George Dawe wrócił do ojczyzny w wyniku ciężkiego przeziębienia i problemów z oddychaniem. Jego stan nie poprawił się jednak tak, jak na to liczono i George Dawe zmarł 15 października 1829 roku w domu swojego szwagra, słynnego rytownika Thomas Wright. W jego pogrzebie wzięli udział liczni znani artyści i urzędnicy ambasady rosyjskiej. Dawe został pochowany w krypcie Katedry św. Pawła.
Portrety osobistości królewskich, mężów stanu i wysokich rangą oficerów wojskowych są głównym tematem życia angielskiego malarza George'a Dawe. Urodzony 8 lutego 1781 roku w Londynie George Dawe jest jednym z najważniejszych malarzy portrecistów swoich czasów. Jego talent artystyczny nie jest dziełem przypadku. Już jego ojciec Philip Dawe był artystą, rytownikiem mezzotinty i karykaturzystą politycznym. Dwoje z pięciorga jego rodzeństwa również było artystami.
Talent artystyczny i talent George'a Dawe'a ujawniły się już w wieku 13 lat. W 1803 roku urodzony w Londynie malarz otrzymał upragnioną nagrodę Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Londynie za swój pierwszy obraz "Achilles przy śmierci Patroklosa". Już rok później pojawił się obraz "Noemie i jej dwie synowe". Jednak George Dawe zdobył popularność i większą sławę dopiero w 1809 roku portretem żony Thomasa Hope'a. Jednak nie tylko człowiek był tematem jego obrazów. George Dawe zajmował się również intensywnie anatomią, aby lepiej zrozumieć ludzką formę. W trakcie studiów dokonywał więc także sekcji ludzi we własnym domu. Dawe brał również udział w operacjach, aby poszerzyć swoją wiedzę na temat ludzkiego ciała.
W 1818 r. sportretował kilku mężów stanu, książąt i dyplomatów obecnych na kongresie w Akwizgranie. Jego portrety cieszyły się dużą popularnością i były cenione przez mężów stanu w całej Europie. George Dawe podróżował po Europie w świcie Edwarda Augusta, księcia Kentu i Strathearn. Podczas tej podróży o londyńskim malarzu dowiedział się rosyjski cesarz Aleksander I. Wkrótce potem mianował go nadwornym malarzem, dlatego Dawe przeniósł się do Petersburga. W czasie pobytu w Rosji Anglik sportretował ponad 300 rosyjskich generałów, którzy z powodzeniem walczyli przeciwko Napoleonowi. Portrety te zostały wykonane specjalnie dla galerii wojskowej w Pałacu Zimowym. W wyniku wystawy portrety utytułowanych generałów, pozujących w pięknych, szlachetnych mundurach, pokrytych medalami, osiągnęły w Rosji znacznie większy rozgłos niż w jego ojczyźnie. Słowa uznania dla angielskiego malarza skierował również Aleksander Puszkin. W kręgach artystycznych jednak George Dawe już za życia ściągnął na siebie krytykę, gdyż ten ostatni był zainteresowany przede wszystkim sukcesem finansowym i bardzo bezpośrednio reklamował swoje prace.
Wiosną 1829 roku George Dawe wrócił do ojczyzny w wyniku ciężkiego przeziębienia i problemów z oddychaniem. Jego stan nie poprawił się jednak tak, jak na to liczono i George Dawe zmarł 15 października 1829 roku w domu swojego szwagra, słynnego rytownika Thomas Wright. W jego pogrzebie wzięli udział liczni znani artyści i urzędnicy ambasady rosyjskiej. Dawe został pochowany w krypcie Katedry św. Pawła.
Strona 1 / 1