Ojcem Johanna Friedricha Overbecka był Christoph Adolph Overbeck, senator i wieloletni burmistrz miasta Lubeki, człowiek bardzo pobożny. Młody Friedrich od najmłodszych lat interesował się rysunkiem, a sztuki malarskiej uczył go stary sierżant Mau. Mimo, że ojciec nie bardzo go lubił, Friedrichowi udało się w wieku 15 lat terminować u znanego malarza Josepha Nikolausa Peroux, który w tym czasie mieszkał w Lubece. W wieku 17 lat opuścił dom rodzinny i przeniósł się do Wiednia, gdzie kontynuował studia na Akademii Sztuk Pięknych. Następnie Overbeck udał się do Rzymu z dwoma przyjaciółmi malarzami, Ludwigiem Voglem i Franz Pforr. Dołączyli do nich Philipp Veit i Peter von Cornelius. Przyjaciele żyli razem w swoistej wspólnocie klasztornej i założyli "Lukasbund", który zajmował się odnową sztuki w rozumieniu religii chrześcijańskiej. Dlatego też nazywali siebie "Nazareńczykami", a swoją chrześcijańską postawę okazywali również poprzez fryzurę - długie włosy z przedziałkiem pośrodku. W tej fryzurze Overbeck został przedstawiony na rysunku ołówkiem autorstwa Carl Philipp Fohr. Tak zwana sztuka nazareńska inspirowana była malarzami renesansowymi, takimi jak Albrecht Dürer, Giotto i Fra Angelico i dotyczyła głównie motywów religijnych.
Friedrich Overbeck miał swój wielki przełom artystyczny w 1817 roku, kiedy to wraz z malarzami Veitem, Corneliusem i von Schadowem wykonał freski w rezydencji ambasadora pruskiego w Rzymie, a później także w Casino Massimo, które między innymi opowiadały legendę o świętym Józefie. Znane są również: obraz "Triumf religii w sztuce", litografia "Wjazd Chrystusa do Jerozolimy", "Wskrzeszenie Łazarza" oraz portret papieża Piusa IX. Artysta dożył 80 lat, przeżyła go żona Anna oraz dwie córki, które zmarły w niemowlęctwie i jedyny syn. Został pochowany w kościele San Bernardo delle Terme w Rzymie. Jego prace można oglądać w różnych muzeach. Duży zbiór obrazów Johanna Friedricha Overbecka, jak również obrazów innych nazareńczyków, znajduje się w Muzeum Behnhaus w Lubece.
Ojcem Johanna Friedricha Overbecka był Christoph Adolph Overbeck, senator i wieloletni burmistrz miasta Lubeki, człowiek bardzo pobożny. Młody Friedrich od najmłodszych lat interesował się rysunkiem, a sztuki malarskiej uczył go stary sierżant Mau. Mimo, że ojciec nie bardzo go lubił, Friedrichowi udało się w wieku 15 lat terminować u znanego malarza Josepha Nikolausa Peroux, który w tym czasie mieszkał w Lubece. W wieku 17 lat opuścił dom rodzinny i przeniósł się do Wiednia, gdzie kontynuował studia na Akademii Sztuk Pięknych. Następnie Overbeck udał się do Rzymu z dwoma przyjaciółmi malarzami, Ludwigiem Voglem i Franz Pforr. Dołączyli do nich Philipp Veit i Peter von Cornelius. Przyjaciele żyli razem w swoistej wspólnocie klasztornej i założyli "Lukasbund", który zajmował się odnową sztuki w rozumieniu religii chrześcijańskiej. Dlatego też nazywali siebie "Nazareńczykami", a swoją chrześcijańską postawę okazywali również poprzez fryzurę - długie włosy z przedziałkiem pośrodku. W tej fryzurze Overbeck został przedstawiony na rysunku ołówkiem autorstwa Carl Philipp Fohr. Tak zwana sztuka nazareńska inspirowana była malarzami renesansowymi, takimi jak Albrecht Dürer, Giotto i Fra Angelico i dotyczyła głównie motywów religijnych.
Friedrich Overbeck miał swój wielki przełom artystyczny w 1817 roku, kiedy to wraz z malarzami Veitem, Corneliusem i von Schadowem wykonał freski w rezydencji ambasadora pruskiego w Rzymie, a później także w Casino Massimo, które między innymi opowiadały legendę o świętym Józefie. Znane są również: obraz "Triumf religii w sztuce", litografia "Wjazd Chrystusa do Jerozolimy", "Wskrzeszenie Łazarza" oraz portret papieża Piusa IX. Artysta dożył 80 lat, przeżyła go żona Anna oraz dwie córki, które zmarły w niemowlęctwie i jedyny syn. Został pochowany w kościele San Bernardo delle Terme w Rzymie. Jego prace można oglądać w różnych muzeach. Duży zbiór obrazów Johanna Friedricha Overbecka, jak również obrazów innych nazareńczyków, znajduje się w Muzeum Behnhaus w Lubece.
Strona 1 / 1