Fra Filippo Lippi był włoskim malarzem wczesnego renesansu. Urodził się we Florencji około 1406 roku. Osierocony w młodym wieku, był wychowywany przez ciotkę, która w wieku 8 lat zabrała go pod opiekę do klasztoru karmelitów Santa Maria del Carmine we Florencji. Tam później złożył śluby i przyjął święcenia kapłańskie. Młody Lippi był entuzjastą malarstwa i dlatego studiował m.in. dzieła malarza Massacio i jego styl malowania w sąsiednim kościele. Wkrótce malował już całkiem dobrze, a przeor klasztoru pozwolił mu na dalsze doskonalenie się w malarstwie. W klasztorze znajdowało się kilka obrazów jego autorstwa, które jednak uległy zniszczeniu podczas niszczącego pożaru w 1471 roku. Około 1432 r. malarz opuścił klasztor, ale pozostał mnichem i osiadł w mieście. Przyjmował różne zlecenia, ale nie uczyniły go one bogatym. W jednym z zachowanych listów opisał siebie jako "najbiedniejszego mnicha we Florencji", ponieważ oprócz siebie musiał wyżywić 6 siostrzenic.
O życiu Fra Filippo w następnych latach istnieje wiele dzikich i nieuzasadnionych opowieści. Mówi się na przykład, że został schwytany przez piratów i uratował się tylko dzięki swoim zdolnościom malarskim. Kiedy przyjmował zlecenie, często nie wywiązywał się z umów, np. został uwięziony podczas wykonywania pracy dla Medyceuszy, tylko po to, by ją dokończyć. Mówi się również o ciągłych problemach finansowych, oszustwach i procesach sądowych przeciwko niemu. Był jednak utalentowanym malarzem, a jego obrazy Madonn należą do najpiękniejszych w tym okresie.
W 1456 r. artysta otrzymał zlecenie namalowania dużego fresku w chórze katedry św. Stefana w Prato, a także obrazu do ołtarza głównego w kaplicy klasztoru Santa Margherita w Prato. Podczas tej pracy poznał piękną nowicjuszkę Lukrecję Buti. Lippi poprosił ją o wykonanie dla niego modelu Madonny i podczas sesji zakochał się w niej do szaleństwa. Mówi się, że porwał ją z klasztoru i przyprowadził do swojego domu. Chociaż zakonnice z Santa Margherita, a także jej ojciec, próbowali wszystkiego, aby ją odzyskać, Lukrecja pozostała z malarzem, została jego kochanką i urodziła mu syna i córkę. Syn Filippino Lippi również został później znanym malarzem.
W 1457 roku Filippo Lippi został mianowany rektorem San Quirico w Legnaia, co zapewniło mu regularne dochody. Prowadził własny warsztat i szkolił uczniów. Do najbardziej znanych należą SSandro Botticelli i Francesco di Pesello. W 1469 roku Filippo Lippi zmarł podczas pracy nad freskami w katedrze w Spoleto.
Fra Filippo Lippi był włoskim malarzem wczesnego renesansu. Urodził się we Florencji około 1406 roku. Osierocony w młodym wieku, był wychowywany przez ciotkę, która w wieku 8 lat zabrała go pod opiekę do klasztoru karmelitów Santa Maria del Carmine we Florencji. Tam później złożył śluby i przyjął święcenia kapłańskie. Młody Lippi był entuzjastą malarstwa i dlatego studiował m.in. dzieła malarza Massacio i jego styl malowania w sąsiednim kościele. Wkrótce malował już całkiem dobrze, a przeor klasztoru pozwolił mu na dalsze doskonalenie się w malarstwie. W klasztorze znajdowało się kilka obrazów jego autorstwa, które jednak uległy zniszczeniu podczas niszczącego pożaru w 1471 roku. Około 1432 r. malarz opuścił klasztor, ale pozostał mnichem i osiadł w mieście. Przyjmował różne zlecenia, ale nie uczyniły go one bogatym. W jednym z zachowanych listów opisał siebie jako "najbiedniejszego mnicha we Florencji", ponieważ oprócz siebie musiał wyżywić 6 siostrzenic.
O życiu Fra Filippo w następnych latach istnieje wiele dzikich i nieuzasadnionych opowieści. Mówi się na przykład, że został schwytany przez piratów i uratował się tylko dzięki swoim zdolnościom malarskim. Kiedy przyjmował zlecenie, często nie wywiązywał się z umów, np. został uwięziony podczas wykonywania pracy dla Medyceuszy, tylko po to, by ją dokończyć. Mówi się również o ciągłych problemach finansowych, oszustwach i procesach sądowych przeciwko niemu. Był jednak utalentowanym malarzem, a jego obrazy Madonn należą do najpiękniejszych w tym okresie.
W 1456 r. artysta otrzymał zlecenie namalowania dużego fresku w chórze katedry św. Stefana w Prato, a także obrazu do ołtarza głównego w kaplicy klasztoru Santa Margherita w Prato. Podczas tej pracy poznał piękną nowicjuszkę Lukrecję Buti. Lippi poprosił ją o wykonanie dla niego modelu Madonny i podczas sesji zakochał się w niej do szaleństwa. Mówi się, że porwał ją z klasztoru i przyprowadził do swojego domu. Chociaż zakonnice z Santa Margherita, a także jej ojciec, próbowali wszystkiego, aby ją odzyskać, Lukrecja pozostała z malarzem, została jego kochanką i urodziła mu syna i córkę. Syn Filippino Lippi również został później znanym malarzem.
W 1457 roku Filippo Lippi został mianowany rektorem San Quirico w Legnaia, co zapewniło mu regularne dochody. Prowadził własny warsztat i szkolił uczniów. Do najbardziej znanych należą SSandro Botticelli i Francesco di Pesello. W 1469 roku Filippo Lippi zmarł podczas pracy nad freskami w katedrze w Spoleto.
Strona 1 / 2