Evelyn De Morgan była jedną z niewielu angielskich artystek odnoszących sukcesy w swoich czasach. Kobiety były w tym czasie mocno niedoreprezentowane w sztuce. Należała do grupy prerafaelitów. Ta grupa artystów uformowała się w Anglii w połowie XIX wieku. Swoją twórczością grupa ta stworzyła własny styl - prerafaelizm. Było to ukierunkowane na późnośredniowieczną sztukę włoską. Przedstawienia historyczne były częstym tematem prac prerafaelitów. Przedstawienia te nie służyły jednak sztuce, a powinny być raczej impulsem do przemyśleń na temat zmian społecznych.
Evelyn De Morgan pochodziła z domu z klasy średniej. Od 15 roku życia uczyła się w domu. Jej matka przywiązywała dużą wagę do tego, aby Evelyn otrzymała takie samo wykształcenie jak jej brat. Dlatego też oprócz malarstwa i rysunku uczyła się różnych języków, w tym greki, łaciny, francuskiego, niemieckiego i włoskiego oraz pobierała lekcje z literatury, mitologii i historii. Studiowała również przedmioty ścisłe. Jej wujek John Roddam Spencer Stanhope sam był artystą i miał wpływ na jej własną twórczość. Stanhope mieszkał we Florencji. Kiedy tylko mogła, Evelyn odwiedzała swojego wuja we Włoszech. Czas tam spędzony wykorzystała na poznanie dzieł sztuki włoskiego renesansu. W tym czasie odkryła swoje zainteresowanie twórczością ważnego włoskiego malarza Sandro Botticelli.
Prace De Morgana wydają się szczegółowe i nieco zabawne. Często przedstawiała kobiety w scenach mitologicznych i duchowych. Niemal we wszystkich pracach szczególną uwagę poświęcała ciału kobiecemu. Dziś można powiedzieć, że artystka swoimi misternie wykonanymi obrazami w inteligentny sposób wyrażała wartości feministyczne. W obrazach De Morgana można odnaleźć typowe metafory, takie jak światło i ciemność czy transformacja. Zwróciła również uwagę na sytuację społeczną kobiet w innych dziedzinach. W 1889 roku podpisała deklarację na rzecz wprowadzenia praw wyborczych dla kobiet. W jej pracach widoczne są również jej pacyfistyczne poglądy, gdyż artystka była zagorzałą przeciwniczką wojny. Evelyn De Morgan interesowała się zawodowo wyłącznie sztuką i malarstwem. Musiała bardzo walczyć o uznanie na scenie artystycznej, w końcu była kobietą. Zawsze miała swój własny rozum, co pomagało jej w realizacji planów zawodowych. W 1872 roku rozpoczęła studia w National Art Training School (dziś: Royal College of Art), a w 1873 roku w Slade School of Art, gdzie po raz pierwszy dopuszczono do studiów kobiety. Utalentowana artystka w czasach studenckich otrzymywała stypendium i nagrody za swoje prace. W 1887 roku wyszła za mąż za artystę ceramika William de Morgan. Początkowo Evelyn utrzymywała męża finansowo dzięki dochodom ze sprzedaży swoich dzieł sztuki. Później jej mężowi udało się z sukcesem wydać powieść. Dochody z tego tytułu przynosiły ulgę finansową i dodatkową wolność. Artystka zmarła w Londynie w 1919 roku, zaledwie dwa lata po śmierci męża.
Evelyn De Morgan była jedną z niewielu angielskich artystek odnoszących sukcesy w swoich czasach. Kobiety były w tym czasie mocno niedoreprezentowane w sztuce. Należała do grupy prerafaelitów. Ta grupa artystów uformowała się w Anglii w połowie XIX wieku. Swoją twórczością grupa ta stworzyła własny styl - prerafaelizm. Było to ukierunkowane na późnośredniowieczną sztukę włoską. Przedstawienia historyczne były częstym tematem prac prerafaelitów. Przedstawienia te nie służyły jednak sztuce, a powinny być raczej impulsem do przemyśleń na temat zmian społecznych.
Evelyn De Morgan pochodziła z domu z klasy średniej. Od 15 roku życia uczyła się w domu. Jej matka przywiązywała dużą wagę do tego, aby Evelyn otrzymała takie samo wykształcenie jak jej brat. Dlatego też oprócz malarstwa i rysunku uczyła się różnych języków, w tym greki, łaciny, francuskiego, niemieckiego i włoskiego oraz pobierała lekcje z literatury, mitologii i historii. Studiowała również przedmioty ścisłe. Jej wujek John Roddam Spencer Stanhope sam był artystą i miał wpływ na jej własną twórczość. Stanhope mieszkał we Florencji. Kiedy tylko mogła, Evelyn odwiedzała swojego wuja we Włoszech. Czas tam spędzony wykorzystała na poznanie dzieł sztuki włoskiego renesansu. W tym czasie odkryła swoje zainteresowanie twórczością ważnego włoskiego malarza Sandro Botticelli.
Prace De Morgana wydają się szczegółowe i nieco zabawne. Często przedstawiała kobiety w scenach mitologicznych i duchowych. Niemal we wszystkich pracach szczególną uwagę poświęcała ciału kobiecemu. Dziś można powiedzieć, że artystka swoimi misternie wykonanymi obrazami w inteligentny sposób wyrażała wartości feministyczne. W obrazach De Morgana można odnaleźć typowe metafory, takie jak światło i ciemność czy transformacja. Zwróciła również uwagę na sytuację społeczną kobiet w innych dziedzinach. W 1889 roku podpisała deklarację na rzecz wprowadzenia praw wyborczych dla kobiet. W jej pracach widoczne są również jej pacyfistyczne poglądy, gdyż artystka była zagorzałą przeciwniczką wojny. Evelyn De Morgan interesowała się zawodowo wyłącznie sztuką i malarstwem. Musiała bardzo walczyć o uznanie na scenie artystycznej, w końcu była kobietą. Zawsze miała swój własny rozum, co pomagało jej w realizacji planów zawodowych. W 1872 roku rozpoczęła studia w National Art Training School (dziś: Royal College of Art), a w 1873 roku w Slade School of Art, gdzie po raz pierwszy dopuszczono do studiów kobiety. Utalentowana artystka w czasach studenckich otrzymywała stypendium i nagrody za swoje prace. W 1887 roku wyszła za mąż za artystę ceramika William de Morgan. Początkowo Evelyn utrzymywała męża finansowo dzięki dochodom ze sprzedaży swoich dzieł sztuki. Później jej mężowi udało się z sukcesem wydać powieść. Dochody z tego tytułu przynosiły ulgę finansową i dodatkową wolność. Artystka zmarła w Londynie w 1919 roku, zaledwie dwa lata po śmierci męża.
Strona 1 / 2