Benvenuto Tisi da Garofalo (zwany Il Garofalo od miejsca swojego urodzenia Garofalo) był włoskim malarzem późnego renesansu. Nazwę tę nosi również dlatego, że w niektórych jego pracach pojawia się mały goździk (garofalo).
Kształcił się u renesansowego malarza Domenico Panetti, w tym czasie współpracował również ze słynnym włoskim malarzem Dosso Dossi. Następnie przeniósł się do Cremony, gdzie pracował dla miejscowego artysty Boccaccio Boccaccino i nauczył się stylu emiliańskiego. Ten ostatni wtajemniczył go również w kolorystyczny styl sztuki weneckiej. Następnie przeniósł się do Bolonii, aby współpracować z Lorenzo Costa dem Älteren, innym ważnym artystą włoskiego renesansu, w którego pracowni pracował. W Ferrarze ponownie pracował u boku Dosso Dossi i jego brata Battisty. Tam też namalował freski w Palazzo Costabili, a także malowidła na suficie na parterze. W 1512 r. udał się do Rzymu na dwór królewski papieża Juliusza II, gdzie poznał jednego z największych mistrzów wszech czasów, Rafaela. Podobno współpracował z nim przy budowie Pokoi Watykańskich. Oczarowany jego klasycznym stylem, powrócił do Ferrary, by pracować dla księcia Alfonsa I d'Este, jednego z największych mecenasów epoki renesansu. Wiele z jego dzieł sztuki można znaleźć w licznych kościołach w Ferrarze. Około 1520 roku podobno jego uczniem został malarz i architekt Girolamo da Carpi, z którym współpracował przez 20 lat przy projektach w Ferrarze. W tym czasie Il Garofalo stracił wzrok na jedno oko. Jego twórczość koncentrowała się przede wszystkim na ołtarzach i motywach religijnych, takich jak freski św.
Jego wcześniejsze znane dzieła to "Madonna z Dzieciątkiem", "Posejdon i Pallada" oraz "Madonna del Baldacchino", które powstały około 1510 roku. Około 1519 i 1529 r. pracował nad swoimi najsłynniejszymi dziełami: dla kościoła San Francesco wykonał "Rzeź niewiniątek", a dla kościoła Domenican w Ferrarze "Męczeństwo Piotra". W Rzymie namalował "Procesję rycerzy" dla Palazzo Colonna, a jego dzieło "Zwiastowanie" znajduje się również w Rzymie, w Pinacoteca Capitolina. Jego "Alegoria miłości" i "Agonia w ogrodzie" znajdują się obecnie w National Gallery w Londynie.
Benvenuto Tisi wkrótce całkowicie oślepł i ostatecznie zmarł w 1559 r., zadbawszy już o swoją niszę grobową lata wcześniej, gdzie pochowana była już jego żona. Wieki później jego szczątki zostały przeniesione na inny cmentarz, gdzie rzeźbiarz Angelo Conti wystawił mu pomnik.
Benvenuto Tisi da Garofalo (zwany Il Garofalo od miejsca swojego urodzenia Garofalo) był włoskim malarzem późnego renesansu. Nazwę tę nosi również dlatego, że w niektórych jego pracach pojawia się mały goździk (garofalo).
Kształcił się u renesansowego malarza Domenico Panetti, w tym czasie współpracował również ze słynnym włoskim malarzem Dosso Dossi. Następnie przeniósł się do Cremony, gdzie pracował dla miejscowego artysty Boccaccio Boccaccino i nauczył się stylu emiliańskiego. Ten ostatni wtajemniczył go również w kolorystyczny styl sztuki weneckiej. Następnie przeniósł się do Bolonii, aby współpracować z Lorenzo Costa dem Älteren, innym ważnym artystą włoskiego renesansu, w którego pracowni pracował. W Ferrarze ponownie pracował u boku Dosso Dossi i jego brata Battisty. Tam też namalował freski w Palazzo Costabili, a także malowidła na suficie na parterze. W 1512 r. udał się do Rzymu na dwór królewski papieża Juliusza II, gdzie poznał jednego z największych mistrzów wszech czasów, Rafaela. Podobno współpracował z nim przy budowie Pokoi Watykańskich. Oczarowany jego klasycznym stylem, powrócił do Ferrary, by pracować dla księcia Alfonsa I d'Este, jednego z największych mecenasów epoki renesansu. Wiele z jego dzieł sztuki można znaleźć w licznych kościołach w Ferrarze. Około 1520 roku podobno jego uczniem został malarz i architekt Girolamo da Carpi, z którym współpracował przez 20 lat przy projektach w Ferrarze. W tym czasie Il Garofalo stracił wzrok na jedno oko. Jego twórczość koncentrowała się przede wszystkim na ołtarzach i motywach religijnych, takich jak freski św.
Jego wcześniejsze znane dzieła to "Madonna z Dzieciątkiem", "Posejdon i Pallada" oraz "Madonna del Baldacchino", które powstały około 1510 roku. Około 1519 i 1529 r. pracował nad swoimi najsłynniejszymi dziełami: dla kościoła San Francesco wykonał "Rzeź niewiniątek", a dla kościoła Domenican w Ferrarze "Męczeństwo Piotra". W Rzymie namalował "Procesję rycerzy" dla Palazzo Colonna, a jego dzieło "Zwiastowanie" znajduje się również w Rzymie, w Pinacoteca Capitolina. Jego "Alegoria miłości" i "Agonia w ogrodzie" znajdują się obecnie w National Gallery w Londynie.
Benvenuto Tisi wkrótce całkowicie oślepł i ostatecznie zmarł w 1559 r., zadbawszy już o swoją niszę grobową lata wcześniej, gdzie pochowana była już jego żona. Wieki później jego szczątki zostały przeniesione na inny cmentarz, gdzie rzeźbiarz Angelo Conti wystawił mu pomnik.
Strona 1 / 2