Szkocki akwarelista Arthur Melville był jednym z najlepszych w swoich czasach. Akwarela jest jedną z najstarszych technik malarskich na ziemi. W Egipcie artyści stosowali tę technikę już w przedchrześcijańskim tysiącleciu. Farby akwarelowe składają się z rozpuszczalnych w wodzie spoiw i drobnych pigmentów. Kolory są rozcieńczane wodą i nakładane na papier za pomocą pędzli. Ponieważ akwarele nie są nieprzezroczyste, białe tło często prześwituje i nadaje obrazom szczególną świetlistość, która dla widza wydaje się lekka i zwiewna. W Europie technikę malarstwa szlachetnego odkrył dla siebie niemiecki artysta Albrecht Dürer. Dopiero w połowie XVIII wieku technika akwareli dotarła ostatecznie do Anglii. William Turner udoskonalił technikę akwareli i przekazywał swoją wiedzę młodym malarzom. Z pewnością obrazy Turnera były wielkim źródłem inspiracji dla późniejszych dzieł Arthura Melville'a.
Melville urodził się w szkockim hrabstwie. Swoją pasję do sztuki odkrył już w młodym wieku. Uczęszczał na lekcje sztuki do szkoły wieczorowej. Ostatecznie kształcił się w zakresie sztuki i malarstwa w RSA School. Po odbyciu praktyki w Londynie, został wyciągnięty w szeroki świat. Początkowo zatrzymał się w Paryżu. Tutaj poznał Franka Brangwyna. Walijczyk pracował jako malarz, ilustrator, projektant i grafik. Zaprzyjaźnili się i w następnych latach odbyli wielką podróż. Chcieli zobaczyć więcej świata. Razem podróżowali do Turcji, Egiptu, Iraku i Iranu. Później nastąpiły kolejne pobyty w Hiszpanii i we Włoszech. Swoje przeżycia malarz utrwalił w wielu obrazach. Są one do dziś znane z wysokiej intensywności kolorów.
William York MacGregor, szkocki malarz późnego impresjonizmu. Wspólnie stworzyli wiejskie sceny z Wielkiego Glasgow w stylu impresjonistycznym i postimpresjonistycznym. Obrazy te były wystawiane w słynnej Grosvenor Gallery w Londynie. Wielkie uznanie zyskała za to grupa skupiona wokół Arthura Melville'a. Powstało ogólnoeuropejskie zainteresowanie. Potem nastąpiły kolejne wystawy poza granicami Anglii. W ten sposób Glasgow Boys ugruntowali swoją pozycję jako marka na szkockiej scenie artystycznej. Melville ożenił się pod koniec XIX wieku i zamieszkał z żoną w Surrey w Anglii. Wkrótce po kolejnej podróży do Hiszpanii zachorował na tyfus plamisty. Choroba odebrała mu życie. Zmarł w 1904 r., w wieku 49 lat.
Szkocki akwarelista Arthur Melville był jednym z najlepszych w swoich czasach. Akwarela jest jedną z najstarszych technik malarskich na ziemi. W Egipcie artyści stosowali tę technikę już w przedchrześcijańskim tysiącleciu. Farby akwarelowe składają się z rozpuszczalnych w wodzie spoiw i drobnych pigmentów. Kolory są rozcieńczane wodą i nakładane na papier za pomocą pędzli. Ponieważ akwarele nie są nieprzezroczyste, białe tło często prześwituje i nadaje obrazom szczególną świetlistość, która dla widza wydaje się lekka i zwiewna. W Europie technikę malarstwa szlachetnego odkrył dla siebie niemiecki artysta Albrecht Dürer. Dopiero w połowie XVIII wieku technika akwareli dotarła ostatecznie do Anglii. William Turner udoskonalił technikę akwareli i przekazywał swoją wiedzę młodym malarzom. Z pewnością obrazy Turnera były wielkim źródłem inspiracji dla późniejszych dzieł Arthura Melville'a.
Melville urodził się w szkockim hrabstwie. Swoją pasję do sztuki odkrył już w młodym wieku. Uczęszczał na lekcje sztuki do szkoły wieczorowej. Ostatecznie kształcił się w zakresie sztuki i malarstwa w RSA School. Po odbyciu praktyki w Londynie, został wyciągnięty w szeroki świat. Początkowo zatrzymał się w Paryżu. Tutaj poznał Franka Brangwyna. Walijczyk pracował jako malarz, ilustrator, projektant i grafik. Zaprzyjaźnili się i w następnych latach odbyli wielką podróż. Chcieli zobaczyć więcej świata. Razem podróżowali do Turcji, Egiptu, Iraku i Iranu. Później nastąpiły kolejne pobyty w Hiszpanii i we Włoszech. Swoje przeżycia malarz utrwalił w wielu obrazach. Są one do dziś znane z wysokiej intensywności kolorów.
William York MacGregor, szkocki malarz późnego impresjonizmu. Wspólnie stworzyli wiejskie sceny z Wielkiego Glasgow w stylu impresjonistycznym i postimpresjonistycznym. Obrazy te były wystawiane w słynnej Grosvenor Gallery w Londynie. Wielkie uznanie zyskała za to grupa skupiona wokół Arthura Melville'a. Powstało ogólnoeuropejskie zainteresowanie. Potem nastąpiły kolejne wystawy poza granicami Anglii. W ten sposób Glasgow Boys ugruntowali swoją pozycję jako marka na szkockiej scenie artystycznej. Melville ożenił się pod koniec XIX wieku i zamieszkał z żoną w Surrey w Anglii. Wkrótce po kolejnej podróży do Hiszpanii zachorował na tyfus plamisty. Choroba odebrała mu życie. Zmarł w 1904 r., w wieku 49 lat.
Strona 1 / 1