Arthur Devis był brytyjskim malarzem renesansowym i rokokowym. Był najstarszym synem Anthony'ego Devisa, który był członkiem Rady Miejskiej Lancashire. Prawdopodobnie dzięki koneksjom ojca, Arthur Devis mógł zostać uczniem flamandzkiego malarza Petera Tillemansa. Devis ukończył swoją praktykę u Tillemansa w Londynie, a następnie został jego asystentem. Pod kierunkiem Tillemansa Devis malował głównie pejzaże i widoki miast. Kopiował prace włoskich artystów, takich jak Pannini i Marco Ricci. Kiedy Tillemans przeszedł na emeryturę, Devis w wieku około 21 lat powrócił do rodzinnego Lancashire. Jednym z jego pierwszych znanych zleceń był również obraz pejzażowy, który wykonał w wieku 23 lat. Kilka lat później Devis przestawił się z malarstwa pejzażowego na portretowe. Powodem tego może być atrakcyjność finansowa tego gatunku. Dzięki koneksjom ojca Devis miał bowiem dobre kontakty z zamożnymi, a zwłaszcza pro-jakobickimi rodzinami z okolic Lancashire.
W wieku 26 lat Devis wrócił do Londynu i otworzył własne studio. Największą sławę przyniosły mu prace o charakterze konwersacyjnym. Są to portrety kilku osób, które zdają się ze sobą rozmawiać. Mimo, że skupiał się głównie na portretach, tło wciąż odgrywało ważną rolę. Często malował swoich klientów na tle pejzażu, który bardzo szczegółowo opracowywał. Z kolei we wnętrzach prawie zawsze trzymał się swojej wyobraźni. Jego styl i dobre koneksje sprawiły, że stał się poszukiwanym artystą w Londynie i w następnych latach otrzymał wiele zleceń. Devis osiągnął szczyt swojej kariery w wieku 36 lat. W kolejnych dziesięciu latach miał najwięcej zleceń. W wieku 48 lat został prezesem Society of Artists of Great Britain, gdzie od czasu do czasu wystawiał niektóre swoje prace. Devis nigdy jednak nie starał się o wystawę w Akademii Królewskiej ani o członkostwo w niej.
Na kilka lat przed wyborem na prezesa Towarzystwa Artystów Devis nie miał już większego znaczenia jako malarz portretowy. Stało się tak dlatego, że jego styl wyszedł już wtedy z mody. Jego sławę podważali tacy artyści jak Johann Zaffony i Joshua Reynolds oraz ich dzieła. Ze względu na brak zleceń Devis musiał w końcu podjąć się prac konserwatorskich, aby związać koniec z końcem. Jednak i on na tym bardzo dobrze zarobił. Na przykład, otrzymał około 1000 funtów za odrestaurowanie niektórych dzieł brytyjskiego malarza Jamesa Thornhilla. Devis w wieku 71 lat sprzedał wszystkie swoje obrazy, aby przejść na emeryturę. Zamieszkał w Brighton i tam zmarł cztery lata później. Devis był żonaty z Elizabeth Faulkner. Małżeństwo doczekało się 22 dzieci, ale tylko sześcioro osiągnęło pełnoletność. Dwaj jego synowie, Thomas Anthony Devis i Arthur William Devis, również zostali malarzami. Jego przyrodni brat Anthony Devis był również znanym malarzem.
Arthur Devis był brytyjskim malarzem renesansowym i rokokowym. Był najstarszym synem Anthony'ego Devisa, który był członkiem Rady Miejskiej Lancashire. Prawdopodobnie dzięki koneksjom ojca, Arthur Devis mógł zostać uczniem flamandzkiego malarza Petera Tillemansa. Devis ukończył swoją praktykę u Tillemansa w Londynie, a następnie został jego asystentem. Pod kierunkiem Tillemansa Devis malował głównie pejzaże i widoki miast. Kopiował prace włoskich artystów, takich jak Pannini i Marco Ricci. Kiedy Tillemans przeszedł na emeryturę, Devis w wieku około 21 lat powrócił do rodzinnego Lancashire. Jednym z jego pierwszych znanych zleceń był również obraz pejzażowy, który wykonał w wieku 23 lat. Kilka lat później Devis przestawił się z malarstwa pejzażowego na portretowe. Powodem tego może być atrakcyjność finansowa tego gatunku. Dzięki koneksjom ojca Devis miał bowiem dobre kontakty z zamożnymi, a zwłaszcza pro-jakobickimi rodzinami z okolic Lancashire.
W wieku 26 lat Devis wrócił do Londynu i otworzył własne studio. Największą sławę przyniosły mu prace o charakterze konwersacyjnym. Są to portrety kilku osób, które zdają się ze sobą rozmawiać. Mimo, że skupiał się głównie na portretach, tło wciąż odgrywało ważną rolę. Często malował swoich klientów na tle pejzażu, który bardzo szczegółowo opracowywał. Z kolei we wnętrzach prawie zawsze trzymał się swojej wyobraźni. Jego styl i dobre koneksje sprawiły, że stał się poszukiwanym artystą w Londynie i w następnych latach otrzymał wiele zleceń. Devis osiągnął szczyt swojej kariery w wieku 36 lat. W kolejnych dziesięciu latach miał najwięcej zleceń. W wieku 48 lat został prezesem Society of Artists of Great Britain, gdzie od czasu do czasu wystawiał niektóre swoje prace. Devis nigdy jednak nie starał się o wystawę w Akademii Królewskiej ani o członkostwo w niej.
Na kilka lat przed wyborem na prezesa Towarzystwa Artystów Devis nie miał już większego znaczenia jako malarz portretowy. Stało się tak dlatego, że jego styl wyszedł już wtedy z mody. Jego sławę podważali tacy artyści jak Johann Zaffony i Joshua Reynolds oraz ich dzieła. Ze względu na brak zleceń Devis musiał w końcu podjąć się prac konserwatorskich, aby związać koniec z końcem. Jednak i on na tym bardzo dobrze zarobił. Na przykład, otrzymał około 1000 funtów za odrestaurowanie niektórych dzieł brytyjskiego malarza Jamesa Thornhilla. Devis w wieku 71 lat sprzedał wszystkie swoje obrazy, aby przejść na emeryturę. Zamieszkał w Brighton i tam zmarł cztery lata później. Devis był żonaty z Elizabeth Faulkner. Małżeństwo doczekało się 22 dzieci, ale tylko sześcioro osiągnęło pełnoletność. Dwaj jego synowie, Thomas Anthony Devis i Arthur William Devis, również zostali malarzami. Jego przyrodni brat Anthony Devis był również znanym malarzem.
Strona 1 / 2