Brazylijski malarz Antônio Diogo da Silva Parreiras urodził się w 1860 roku w Niterói w stanie Rio de Janeiro. Za życia zasłynął również jako ilustrator i rysownik.
W wieku 22 lat zapisał się do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rio de Janeiro. Szybko jednak zorientował się, że prezentowane tam techniki nie są tym, o co mu chodziło. Wolne malarstwo bardziej odpowiadało jego naturze. Właściwego mentora znalazł w Johannie Georgu Grimmie, niemieckim profesorze i pejzażystę, który wprowadził go w malarstwo plenerowe. W Europie, na Akademii Sztuk Pięknych w Wenecji, doskonalił techniki malarskie. Brazylijska akademia sztuki Escola Nacional de Belas Artes, która zawsze miała decydujący wpływ na sztukę brazylijską, przyjęła go na stanowisko profesora malarstwa pejzażowego. Podobnie jak jego dawny nauczyciel Georg Grimm, zachęcał swoich uczniów do malowania w plenerze. Jego własne obrazy również odzwierciedlają ten styl: czasami Parreiras portretował ciemne lasy otaczające Rio de Janeiro, czasami rysował jasne palmowe zatoki i otwarte morze.
Jego zdjęcia są mocne, nastrojowe i urzekają dbałością o szczegóły. Po części są to niepokojące sceny: Dzikie zwierzęta w fazie śmierci, podbój Ameryki Południowej. Obrazy Parreiry przedstawiają zrozpaczonych, udręczonych ludzi, ale także zmysłowe, harmonijnie wyglądające portrety rozebranych piękności w jasnych, świetlistych tonacjach, jak również pejzażowe impresje spokojnych wiejskich sielanek. Lubi też przedstawienia historyczne. Można je podziwiać w formie fresków sufitowych w słynnych budynkach, takich jak Pałac Wolności w Belo Horizonte. Parreiras zalicza się do najważniejszych brazylijskich malarzy Belle Epoque. Wśród jego nagród było kilka złotych medali, które otrzymał w okresie od 1918 do 1929 roku. Miał też talent pisarski. W 1926 r. napisał pracę "História de um Pintor contada por ele mesmo" - własną autobiografię.
Parreiras zmarł w 1937 roku w swoim rodzinnym mieście Niterói. Muzeum zbudowane na jego cześć, mieszczące się w jego dawnym domu, upamiętnia jego imponującą sztukę.
Brazylijski malarz Antônio Diogo da Silva Parreiras urodził się w 1860 roku w Niterói w stanie Rio de Janeiro. Za życia zasłynął również jako ilustrator i rysownik.
W wieku 22 lat zapisał się do Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rio de Janeiro. Szybko jednak zorientował się, że prezentowane tam techniki nie są tym, o co mu chodziło. Wolne malarstwo bardziej odpowiadało jego naturze. Właściwego mentora znalazł w Johannie Georgu Grimmie, niemieckim profesorze i pejzażystę, który wprowadził go w malarstwo plenerowe. W Europie, na Akademii Sztuk Pięknych w Wenecji, doskonalił techniki malarskie. Brazylijska akademia sztuki Escola Nacional de Belas Artes, która zawsze miała decydujący wpływ na sztukę brazylijską, przyjęła go na stanowisko profesora malarstwa pejzażowego. Podobnie jak jego dawny nauczyciel Georg Grimm, zachęcał swoich uczniów do malowania w plenerze. Jego własne obrazy również odzwierciedlają ten styl: czasami Parreiras portretował ciemne lasy otaczające Rio de Janeiro, czasami rysował jasne palmowe zatoki i otwarte morze.
Jego zdjęcia są mocne, nastrojowe i urzekają dbałością o szczegóły. Po części są to niepokojące sceny: Dzikie zwierzęta w fazie śmierci, podbój Ameryki Południowej. Obrazy Parreiry przedstawiają zrozpaczonych, udręczonych ludzi, ale także zmysłowe, harmonijnie wyglądające portrety rozebranych piękności w jasnych, świetlistych tonacjach, jak również pejzażowe impresje spokojnych wiejskich sielanek. Lubi też przedstawienia historyczne. Można je podziwiać w formie fresków sufitowych w słynnych budynkach, takich jak Pałac Wolności w Belo Horizonte. Parreiras zalicza się do najważniejszych brazylijskich malarzy Belle Epoque. Wśród jego nagród było kilka złotych medali, które otrzymał w okresie od 1918 do 1929 roku. Miał też talent pisarski. W 1926 r. napisał pracę "História de um Pintor contada por ele mesmo" - własną autobiografię.
Parreiras zmarł w 1937 roku w swoim rodzinnym mieście Niterói. Muzeum zbudowane na jego cześć, mieszczące się w jego dawnym domu, upamiętnia jego imponującą sztukę.
Strona 1 / 1