Malarz Anselm Feuerbach (1829-1880) był jednym z najważniejszych niemieckich malarzy w drugiej połowie XIX wieku. Za życia jego sztuka była mało zauważana. Późniejsze pokolenia dopiero odkryły wielkie znaczenie niemieckiego artysty. Anselm Feuerbach był synem archeologa Josepha Anselma Feuerbacha i wnukiem prawnika Paula Johanna Anselma Rittera von Feuerbacha. Urodził się 12 września 1829 r. w Speyer. W dzieciństwie stracił matkę i wychowywał się u dziadków w Ansbach. Po ślubie ojca z pisarką Henriette Heydenreich, Feuerbach powrócił do domu rodzinnego. Uczęszczał do gimnazjum we Freiburgu, a pierwsze lekcje rysunku pobierał u anatoma na Uniwersytecie Alberta Ludwika. Henriette Feuerbach wywarła na malarza wielki wpływ i aktywnie go wspierała. Wcześnie opuścił gimnazjum i udał się do Düsseldorfu, gdzie studiował na akademii sztuk pięknych. Jego nauczycielami byli Johann Wilhelm Schirmer, Wilhelm von Schadow i Karl Ferdinand Sohn. Feuerbach utrzymywał też kontakty z romantycznym malarzem historycznym Alfred Rethel.
Później Anselm Feuerbach przeniósł się do Monachium. Tam silny wpływ wywarł na niego artysta Carl Rahl z Austrii. Lata wędrówki zaprowadziły go w 1850 roku do Antwerpii, gdzie studiował u belgijskiego Gustave Wappers. W 1851 roku wyjechał do Paryża, oddał się mistrzom sztuki nowoczesnej i pracował w pracowni Thomas Couture. Podczas pobytu w Paryżu namalował "Śmierć Pietro Aretino", jedno z jego najsłynniejszych dzieł. W obrazie wyraźnie widać wpływ Couture'a i początkowe zainteresowanie Feuerbacha stylem weneckim. Wśród ekspertów sporne jest, czy miał on kontakt z Édouard Manet w Paryżu. Za pewne uważa się, że studiował prace ARTYSTÓW5, 6 i 7. Po śmierci ojca Anselm Feuerbach przeniósł się do Heidelbergu. Stąd wyruszył w podróż studyjną do Włoch razem z Josephem Victorem von Scheffelem. W Wenecji namalował kopię "Wniebowzięcia" Tycjana. W Rzymie Feuerbach miał namiętny romans ze swoją modelką Anną Risi, pseudonim Nanna, która była dla niego również cenioną muzą. Tutaj też poznał swojego późniejszego biografa Juliusa Allgeyerna.
Hrabia von Schack nabył jedenaście jego obrazów i przez pewien czas był mecenasem artysty. Feuerbach otrzymał profesurę w Wiedniu. Ze swoim idiosynkratycznym klasycystyczno-romantycznym stylem malowania odniósł jednak wówczas tylko umiarkowany sukces. W ostatnich latach życia cierpiał na problemy zdrowotne i odbywał liczne podróże. Pierwotnie namalował monumentalny obraz "Upadek tytanów" dla nowo zaprojektowanego audytorium wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Doszło jednak do sporu z architektem Theophilem Hansenem i Feuerbach ostatecznie dokończył dzieło na wygnaniu we Włoszech. 4 stycznia 1880 r. w Wenecji zmarł Anselm Feuerbach. Macocha zaopiekowała się jego majątkiem, przyczyniając się w ten sposób znacząco do wielkiej pośmiertnej sławy młodo zmarłego artysty.
Malarz Anselm Feuerbach (1829-1880) był jednym z najważniejszych niemieckich malarzy w drugiej połowie XIX wieku. Za życia jego sztuka była mało zauważana. Późniejsze pokolenia dopiero odkryły wielkie znaczenie niemieckiego artysty. Anselm Feuerbach był synem archeologa Josepha Anselma Feuerbacha i wnukiem prawnika Paula Johanna Anselma Rittera von Feuerbacha. Urodził się 12 września 1829 r. w Speyer. W dzieciństwie stracił matkę i wychowywał się u dziadków w Ansbach. Po ślubie ojca z pisarką Henriette Heydenreich, Feuerbach powrócił do domu rodzinnego. Uczęszczał do gimnazjum we Freiburgu, a pierwsze lekcje rysunku pobierał u anatoma na Uniwersytecie Alberta Ludwika. Henriette Feuerbach wywarła na malarza wielki wpływ i aktywnie go wspierała. Wcześnie opuścił gimnazjum i udał się do Düsseldorfu, gdzie studiował na akademii sztuk pięknych. Jego nauczycielami byli Johann Wilhelm Schirmer, Wilhelm von Schadow i Karl Ferdinand Sohn. Feuerbach utrzymywał też kontakty z romantycznym malarzem historycznym Alfred Rethel.
Później Anselm Feuerbach przeniósł się do Monachium. Tam silny wpływ wywarł na niego artysta Carl Rahl z Austrii. Lata wędrówki zaprowadziły go w 1850 roku do Antwerpii, gdzie studiował u belgijskiego Gustave Wappers. W 1851 roku wyjechał do Paryża, oddał się mistrzom sztuki nowoczesnej i pracował w pracowni Thomas Couture. Podczas pobytu w Paryżu namalował "Śmierć Pietro Aretino", jedno z jego najsłynniejszych dzieł. W obrazie wyraźnie widać wpływ Couture'a i początkowe zainteresowanie Feuerbacha stylem weneckim. Wśród ekspertów sporne jest, czy miał on kontakt z Édouard Manet w Paryżu. Za pewne uważa się, że studiował prace ARTYSTÓW5, 6 i 7. Po śmierci ojca Anselm Feuerbach przeniósł się do Heidelbergu. Stąd wyruszył w podróż studyjną do Włoch razem z Josephem Victorem von Scheffelem. W Wenecji namalował kopię "Wniebowzięcia" Tycjana. W Rzymie Feuerbach miał namiętny romans ze swoją modelką Anną Risi, pseudonim Nanna, która była dla niego również cenioną muzą. Tutaj też poznał swojego późniejszego biografa Juliusa Allgeyerna.
Hrabia von Schack nabył jedenaście jego obrazów i przez pewien czas był mecenasem artysty. Feuerbach otrzymał profesurę w Wiedniu. Ze swoim idiosynkratycznym klasycystyczno-romantycznym stylem malowania odniósł jednak wówczas tylko umiarkowany sukces. W ostatnich latach życia cierpiał na problemy zdrowotne i odbywał liczne podróże. Pierwotnie namalował monumentalny obraz "Upadek tytanów" dla nowo zaprojektowanego audytorium wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Doszło jednak do sporu z architektem Theophilem Hansenem i Feuerbach ostatecznie dokończył dzieło na wygnaniu we Włoszech. 4 stycznia 1880 r. w Wenecji zmarł Anselm Feuerbach. Macocha zaopiekowała się jego majątkiem, przyczyniając się w ten sposób znacząco do wielkiej pośmiertnej sławy młodo zmarłego artysty.
Strona 1 / 1