Twórczość Alexeja Jawlensky'ego (1864-1941) jest świadectwem drogi do abstrakcji jak mało które współczesne dzieło.
Rosyjsko-niemiecki malarz Jawlensky początkowo należał do znanej grupy "The Blue Rider". To luźne stowarzyszenie awangardowo-ekspresyjnych artystów obejmowało Franz Marc, Wassily Kandinsky, Gabriele Münter Paul Klee i August Macke. Typowy dla tej fazy twórczości Jawlensky'ego jest portret kobiety, księżniczki Turandot. Charakteryzuje go niemal eksplodująca intensywność koloru, połączona ze zredukowanym językiem formalnym, który już sugeruje dalszą drogę artystyczną malarza.
W fazie, w której powstała "Księżniczka Turandot", Jawlensky malował jednoznacznie w stylu ekspresjonistów. Przykładem tego jest obraz "Pejzaż z Murnau" z 1907 roku.
Ale to miało się zmienić. W 1917 roku stworzył obraz "Mistyczna głowa sfinksa". Ekspresjonistyczne rysy są nadal wyraźnie rozpoznawalne, ale język formalny wydaje się już zredukowany do podstawowych elementów twarzy. W 1926 roku Jawlensky namalował obraz "Abstrakcyjna głowa słońce-kolor-życie". Obraz nadal przedstawia ludzką głowę, a intensywne kolory nadal dominują wrażenie obrazu. Praca "Abstrakter Kopf - Winterstimmung" (Abstrakcyjna głowa - zimowy nastrój) z 1932 roku ponownie redukuje kolorystykę, a rysy ludzkiej twarzy są jeszcze bardziej zminimalizowane do niezbędnego minimum. W coraz to nowych i coraz bardziej uproszczonych przedstawieniach ludzkiej twarzy Jawlensky rozwinął swój własny, unikalny język formalny.
Twórczość Alexeja Jawlensky'ego (1864-1941) jest świadectwem drogi do abstrakcji jak mało które współczesne dzieło.
Rosyjsko-niemiecki malarz Jawlensky początkowo należał do znanej grupy "The Blue Rider". To luźne stowarzyszenie awangardowo-ekspresyjnych artystów obejmowało Franz Marc, Wassily Kandinsky, Gabriele Münter Paul Klee i August Macke. Typowy dla tej fazy twórczości Jawlensky'ego jest portret kobiety, księżniczki Turandot. Charakteryzuje go niemal eksplodująca intensywność koloru, połączona ze zredukowanym językiem formalnym, który już sugeruje dalszą drogę artystyczną malarza.
W fazie, w której powstała "Księżniczka Turandot", Jawlensky malował jednoznacznie w stylu ekspresjonistów. Przykładem tego jest obraz "Pejzaż z Murnau" z 1907 roku.
Ale to miało się zmienić. W 1917 roku stworzył obraz "Mistyczna głowa sfinksa". Ekspresjonistyczne rysy są nadal wyraźnie rozpoznawalne, ale język formalny wydaje się już zredukowany do podstawowych elementów twarzy. W 1926 roku Jawlensky namalował obraz "Abstrakcyjna głowa słońce-kolor-życie". Obraz nadal przedstawia ludzką głowę, a intensywne kolory nadal dominują wrażenie obrazu. Praca "Abstrakter Kopf - Winterstimmung" (Abstrakcyjna głowa - zimowy nastrój) z 1932 roku ponownie redukuje kolorystykę, a rysy ludzkiej twarzy są jeszcze bardziej zminimalizowane do niezbędnego minimum. W coraz to nowych i coraz bardziej uproszczonych przedstawieniach ludzkiej twarzy Jawlensky rozwinął swój własny, unikalny język formalny.
Strona 1 / 4